Από το cd "ο ελάχιστος εαυτός" του Θανάση Παπακωνσταντίνου
Ρώτησα το σκύλο μου το Ρίβα άμα νοιώθει
Έλληνας αυτόχθονας ή κάτι σχετικό
Εκείνος χασμουρήθηκε, επέστρεψε στον ύπνο
κι η ανάσα του ήταν όμορφη σαν κύμα στο γιαλό.
Εό! Γαμώ το φασισμό.
Γυρνώ στην άγρια ροδιά και τη ρωτώ τα ίδια,
αν Ελληνίς αισθάνεται
λουσμένη από το φώς.
"Πήρα σκυτάλη για ζωή, για θάνατο σκυτάλη"
μου απαντάει ο κόκκινος στα κλώνια της, ανθός.
Εό! Σαπίλα ο φασισμός.
(το αφειερώνω στο φίλο μου Ασημακη που είναι πολυ φαν του Θανάση!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου