theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ!!!!!!!!

          Μπράβο και πάλι μπράβο στην κυβέρνηση που ψήφισε το πολυθρύλητο Π.Δ κόντρα στις έξαλλες σειρήνες των τοπικών φορέων (όλοι οι τοπικοί δήμοι) και άλλων Δομέστικων και ερίφηδων  που με νύχια και με δόντια, με ψέματα και τόνους λάσπης υποστήριζαν πελατειακά συμφέροντα, μικρά και μεγάλα και δη με το σιγοντάρισμα όλων των τοπικών ΜΜΕ, κυρίως των εφημερίδων του Πύργου.
       ➽   Μπράβο και πάλι μπράβο στην κυβέρνηση που στάθηκε πάνω από μικροπολιτικές και πελατειακές αντιλήψεις κάθε μορφής.
          Μπράβο και πάλι μπράβο στην κυβέρνηση που έγραψε στα παλιά της υποδήματα το όποιο πολιτικό κόστος και επιτέλους σταμάτησε μια πολύχρονη κοροϊδία των΄προηγούμενων κυβερνήσεων και απέναντι στην Ε.Ε αλλά και στην περιβαλλοντική προστασία (1) και οικολογική ανάπτυξη.
ΥΣΤΕΡ0ΓΡΑΦΟ
    Όλοι οι φίλοι αναγνώστες μας έχουν γίνει μάρτυρες του αγώνα που έχουμε κάνει τόσα χρόνια για το Π.Δ που αποτελεί το πιο προοδευτικό μέτρο για την περιοχή μας σε πλήρη αντιπαράθεση με ΟΛΟΥΣ τους φορείς και παράγοντες της περιοχής μας, από τον Πύργο μέχρι την Κυπαρισσία. 
      Αξίζει πάντως να προσέξετε τη μεταβατική διάταξη για την αρτιότητα της δόμησης στα 10 στρέμματα στις ιδιοκτησίες που έχουν διαμορφωθεί μέχρι την ημερομηνία έκδοσης του Π.Δ. μια και το όριο δόμησης ήταν το ισχυρότερο επιχείρημα - ένσταση της αντίδρασης. 
       ΣΙΓΟΥΡΑ ΌΛΟΙ ΟΙ ΔΟΜΈΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΙΦΗΔΕΣ 
ΔΑΓΚΩΣΑΝ ΤΗ...ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ!

(1) Ξέρετε ποιο είναι το απίθανο, το θεότρελλο; Όλοι τους διατυμπανίζουν και κόπτονται δήθεν για την προστασία του περιβάλλοντος και από την άλλη γίνονται λάβροι πολέμιοι του νόμου που πρακτικά υλοποιεί αυτή την ανάγκη. 

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Υπεγράφη το Προεδρικό Διάταγμα του Κυπαρισσιακού Κόλπου

Το υπουργείο Περιβάλλοντος ζητάει συμμόρφωση για τον Κυπαρισσιακό Κόλπο 
Η έκδοση του Π.Δ εξασφαλίζει:
  • Νομικό καθεστώς προστασίας της περιοχής με τον καθορισμό χρήσεων γης ανάλογα με την σημασία του προστατευτέου αντικειμένου και τη θέσπιση όρων και περιορισμών με κλιμάκωση «αυστηρότητας».Στις περιοχές προστασίας της φύσης προβλέπονται ιδιαίτερα αυστηροί όροι προστασίας, ενώ στην περιφερειακή ζώνη (Ζώνη αγροτικού τοπίου), δίνεται η δυνατότητα ανάπτυξης κυρίως ήπιων και βιώσιμων μορφών τουρισμού/αγροτουρισμού, με έμφαση στην συνέχιση και ενίσχυση δραστηριοτήτων του πρωτογενούς τομέα (γεωργία, αλιεία κ.λ.π).
  • Την απαγόρευση δόμησης στις περιοχές προστασίας της φύσης (αμμοθίνες και αιγιαλό), καθώς και σε απόσταση τουλάχιστον 50 μ. από τις αμμοθίνες, ώστε να μειώνονται όσο το δυνατόν περισσότερο οι ανθρωπογενείς επεμβάσεις σε ιδιαίτερα ευαίσθητα οικοσυστήματα και είδη.
  • Τον καθορισμό όρων και περιορισμών στην απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας από την λειτουργία επιχειρήσεων θαλάσσιας αναψυχής. Σε περιοχές όπου παρουσιάζεται το μεγαλύτερο ποσοστό ωοτοκίας της χελώνας Carettacaretta, απαγορεύτηκε η τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης.
  • Τον εκσυγχρονισμό των τουριστικών εγκαταστάσεων στην περιοχή του Καϊάφα, χωρίς καταλήψεις και υποβάθμιση ευαίσθητων οικοσυστημάτων, καθώς και την συνέχιση λειτουργίας των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα εκεί, με όρους βιωσιμότητας και σεβασμό στο περιβάλλον, αξιοποιώντας το δυναμικό ανάπτυξης και ενίσχυσης του τοπικού προϊόντος.
  • Την απαγόρευση περαιτέρω επεμβάσεων στην περιοχή του Αγ. Νικολάου, μέχρι την οριοθέτηση και ρύθμιση των υπαρχουσών χρήσεων και δραστηριοτήτων και την απομάκρυνση παράνομων κατασκευών από τον αιγιαλό.
  • Την αύξηση της αρτιότητας για δόμηση (20 στρέμματα από 10), με ταυτόχρονη διατήρηση του δικαιώματος δόμησης στα 10 στρέμματα, ως μεταβατική διάταξη, για τις ιδιοκτησίες που έχουν διαμορφωθεί μέχρι την ημερομηνία έκδοσης του Π.Δ.
  • Εξασφαλίζεται λοιπόν περαιτέρω προστασία από εδώ και στο εξής, αλλά στο πλαίσιο της χρηστής διοίκησης, σεβόμενοι τους νόμους του κράτους και τους κατοίκους της περιοχής και τις δραστηριότητές τους.
Ταυτόχρονα μειώνεται το σύνολο της κάλυψης των κτιριακών εγκαταστάσεων (όπου επιτρέπονται τέτοιες) και των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου, (δεν υπερβαίνει το 30% της έκτασης ιδιοκτησίας) και στο υπόλοιπο 70% της έκτασης της ιδιοκτησίας  διατηρείται  η φυσική βλάστηση ή ο γεωργικός της χαρακτήρας.
Επιπλέον, με τις μεταβατικές διατάξεις, δίνεται η δυνατότητα σε νομίμως υφιστάμενες δραστηριότητες, να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, εφόσον εξασφαλίσουν, όπου απαιτείται, τους κατάλληλους περιβαλλοντικούς όρους.

Ο αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΝ, Σωκράτης Φάμελλος, δήλωσε:

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ....



     Eurydice Vlassi           Χαλαρή και χαρούμενη για καιρό κάτω στο νησί, μα ήρθε ο καιρός να σύρω προς τα πάνω.
η εικόνα προφίλ της Eurydice Vlassi, Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, χαμογελάει
Το μπαλκόνι μου θρηνούσε ξεραμένα γιασεμιά και φούλια, θέλει μεροκάματα η ανάσταση αλλά γίνεται -έχει ξαναγίνει- πλάσματα αντοχής τα φυτά, κι άλλωστε καιρός του ήταν για ένα γενναίο κλάδεμα έστω με το στανιό, μα τώρα λείπουν οι μυρωδιές που νοστίμιζαν τα πρωινά μου.Ο γάτης τρελαμένος, νίντζα κανονικό, μου επιτέθηκε το βλαμμένο, να μάθω να μην τον αφήνω τόσο καιρό μόνο του, δεν έφτανε η κονσέρβα της sitter να του φτιάχνει ψυχολογία, ουκ επ άρτω και το οικόσιτο, μoυ κανε τ’ άκρα εξωγήινα με μπλε βούλες χάρη στα Σούρικεν νύχια του.
Φθινοπωρινή Ισημερία στον πάνω κόσμο από 21 μέχρι σήμερα, τρείς μέρες μέχρι να φτιάξει η Περσεφόνη βαλίτσα για το ταξίδι στο σκοτάδι.
Όλοι καλά η να βάλω φωνές;
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα, ωκεανός, νερό, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση
στη φωτό, το κοπελάκι μετρά προσωπικές δυνάμεις διατάσσοντας τάξε τα νερά στο Κρητικό να ησυχάσουν για πάρτη της, μπορεί μεγαλώνοντας στο σύμπαν των άπειρων δυνατοτήτων να τα καταφέρει κάποτε, τώρα είναι μόνο δέκα παρά… 😏

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018


VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT !!!


       Αχ ρε παιδιά, φίλοι, φίλες και ξεφίλοι, πώς περνάνε τα χρόνια τα άτιμα, κυλάνε σαν το ποτάμι και δη αρειμανίως.Κάπως έτσι και τα πρόσωπα, αυτά κυλάνε σαν το νερό! 
    Αισίως αλλά και συχνά με ζορίσματα και βαρυγκομιές διανύουμε πλέον τα μέσα της  εξηκονταπενταετίας. 
   Τι να προσθέσω; Ας δεχθούμε: η σιωπή είναι χρυσός.... Όμως είναι κάτι συμβάντα που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν ξεχνιούνται με τίποτα. Ανεξήγητα!
    Ανασκαλεύοντας λοιπόν τα χαρτιά και τα βιβλία μου που πλέον ΄τόσα χρόνια έχουν γεμίσει τα πάντα εδώ μέσα, βρήκα τα σχετικά και διάφορα με την παρουσίαση του βιβλίου μου "Αλλοτινές Εποχές"  στο χωριό, το καλοκαίρι του 2007, μια μέρα μετά τ' Αλιώς, πριν ακριβώς από έντεκα χρόνια. Ανάμεσα στις ωραίες αναμνήσεις είναι και μερικά που έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη μου. 
   Ξέρετε ποιο είναι το κυριότερο; 
 Εκείνη η ποταπή και άθλια ματσαραγκιά που επέδειξε με τιποτένιο τρόπο ο τότε και τώρα πρόεδρος του χωριού  κύριος Νώντας Τριγάζης  (1) που παρά τη συμφωνία που είχαμε κάνει.  και μάλιστα στη σχετική πρόσκληση μετά αμοιβαίας χαράς είχε ορισθεί και πρώτος ομιλητής, δυο μέρες πριν από την παρουσίαση μού ανακοίνωσε ορθά κοφτά ότι η αίθουσα του κοινοτικού κτιρίου δεν θα είναι έτοιμη.  
 Κεράμίδα στο κεφάλι.
 Φανταστείτε τι ποταπότητα και τι φτηνή αξιοπρέπεια (2)
  Μετά από τόσο μεγάλη χρονική απόσταση, ακόμα και τώρα με τραντάζει........
Για περισσότερα κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ

             Ιδού και η σχετική πρόσκληση

(1)  Για σκεφτείτε, είναι δυνατόν να έχει σχέση ο αδάμας Πάνος Τριγάζης, που εικονίζεται δίπλα,  με τέτοια ανθρωπάκια; Γεια σου ρε Πάνο γίγαντα!!!
 (2) ΔΟΥΛΟΠΡΈΠΕΙΑ ήταν με κεφαλαία και δη χειρίστου είδους.

η Τριφυλλιακή Τριφυλία θα κερδίσει τις εκλογές !!!

Αντώνιοςο Μεγαλοπρεπής Κυπαρισσεύς
Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία για την επαρχία Τριφυλίας.
 Όλος ο κόσμος έχει βαρεθεί τα Κόμματα και την πολιτικοποίηση των Δημοτικών Εκλογών. Και υπάρχει μια παγκόσμια κίνηση για την απελευθέρωση της καλλιέργειας του φαρμακευτικού και θαυματουργού φυτού της κάνναβης.
Κάθε λίγες μέρες και μία χώρα του κόσμου το απελευθερώνει. Στην Ελλάδα αργούμε λίγο, αλλά είναι ευρωπαϊκή οδηγία να απελευθερωθεί. Ακόμα και η Ν.Δ. να κυβερνήσει, είναι σίγουρο πως θα ψηφίσει την αλλαγή του νόμου.

  Όσοι γνωρίζουν από κάνναβη, θα ξέρουν πως ‘τρίφυλλο’ λέγεται ένα αυτοσχέδιο τσιγάρο κάνναβης,  το οποίο φτιάχνεται με 3 χαρτάκια, με 3 ‘φύλλα’.
 Ο συνδυασμός που ετοιμάζεται, η ΤΡΙΦΥΛΙΑΚΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑ, συνδυάζει το όνομα της επαρχίας, με την κάνναβη, η οποία μπορεί να σώσει τη χώρα από την δύσκολη οικονομική της θέση.

  Η περιοχή μας, έχει το ωραιότερο κλίμα, και παράγει τα καλύτερα προϊόντα. Αλλά δυστυχώς δεν έχουμε επιτυχία στον τουρισμό, αλλά ούτε και τα αγροτικά προϊόντα της περιοχής (λάδι, κηπευτικά, καρπούζι)  έχουν την τιμή που πρέπει.
Η μόνη η λύση είναι η κάνναβη. Αυτή θα φέρει τουρισμό, κι αυτή θα δώσει επιπλέον εισόδημα στον χρεωμένο αγρότη, τον άνεργο, τον φτωχό.
 Εδώ βγαίνει η καλύτερη ποιότητα κάνναβης, όπως ακριβώς εδώ βγαίνει το καλύτερο λάδι, και ο,τιδήποτε.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018


Στην Κυπαρισσία άρχισαν τα νταούλια και τα βιολιά!!!

     Οπωσδήποτε σε όλους τους δήμους, μικρούς και μεγάλους έχουν αρχίσει οι πρώτες ζυμώσεις και πέφτουν τα πρώτα ονόματα για τις Α/Δ εκλογές του Μαρτίου.
    Για τη Ζαχάρω (1), εδώ και αρκετό καιρό, κατακαλόκαιρα, έπεσε το όνομα του γιατρού Γρηγορόπουλου, αλλά έπεσε  ....στη λίμνα του Καγιάφα και το έφαγαν, το όνομα, οι λιμνοκέφαλοι. Κλικ ΕΔΩ   .
        Για την Κυπαρισσία λοιπόν προχθές το Σάββατο στην "Εφημερίδα των Συντακτών" υπάρχει ένα πικάντικο σχόλιο από τον συντάκτη Δημήτρη Κανελόπουλο, που νομίζω ότι είναι Κυπαρισσαίος, το εξής:

Εδώ Κυπαρισσία, εδώ Κυπαρισσία. Δεν Ξέρω πόσες 
πιθανότητες συγκεντρώνει το ενδεχόμενο, όπως ακούγεται, 
να προτείνει η Νέα Δημοκρατία ένα νέο και άφθαρτο πρόσωπο 
για τον Δήμο Τριφυλίας, τη δικηγόρο Χάιδω Παναγιωτοπούλου.
Τη θέλει άλλωστε και η τοπική κοινωνία. Ευτυχώς όμως που η 
Ν.Δ. είναι αυτή που είναι, ως κόμμα εννοώ, οπότε μάλλον 
θα προκρίνει, τελικά, έναν κολαούζο του Αντώνη Σαμαρά, όχι
τόσο σχετικό με την περιοχή, τον Περικλή Μαντά. Λέω ευτυχώς, 
γιατί να είσαι αριστερός και ντόπιος, έχεις πρόβλημα να ψηφίσεις 
.....δεξιά, αν επικρατήσει η πρώτη επιλογή  Θα πεθάνω 
αν μου συμβεί κάτι τέτοιο. 

     Εσείς τι λέτε; Δεν είναι σπιρτόζικο και άκρως ....ρεαλιστικό:
   Αδημονώ τα μέγιστα για την εκτιμητική άποψη των φίλων μου Αριστείδη και Αντώνιου που τρώνε καθημερινά την Κυπαρισσία με το κουτάλι προ...αμνημόνευτων καιρών.
.      
(1) Για τη Ζαχάρω, όπου νάναι, έρχεται μπουγιουρντί μεγάλο που μερικοί μερικοί θα δαγκώσουν.....τη γλώσσα τους.
  

ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ (Στον Θοδωρή, που δεν προλάβαμε ποτέ)

Κατερίνα Επιτροπάκη
Δεν πρόλαβα να σ’ αγαπήσω. 
Το μεγαλύτερό μου έλλειμμα, όλα αυτά τα χρόνια, στάθηκε αυτό.
Συχνά άκουγα, τότε, να μου λένε:
«Καλύτερα. Θα ήταν δυσβάστακτο για όλους σας εάν ζούσε με ένα τέτοιο πρόβλημα. Αφού στάθηκε άτυχο, καλύτερα που έφυγε αμέσως. Θα μετατρεπόσασταν σε οικογένεια με ειδικές ανάγκες, θα ήταν πολύ δύσκολο για εσάς. Κυρίως, θα ήταν άδικο και για το άλλο σας παιδάκι που ενώ γεννήθηκε μια χαρά, θ’ αναγκαζόταν να ζει κι εκείνο με περιορισμούς».
 Ασπάστηκα κι εγώ αυτή την άποψη. Ήταν και είναι πάντα στα χείλη μου, κάθε φορά από τις λίγες, τις σπάνιες φορές, που η κουβέντα φέρνει εκείνο το σημείο της ζωής μου που περιλαμβάνει την τόσο σύντομη δική σου ζωή.
 «Μεγαλώσαμε…»
Θυμάμαι ήταν η πρώτη κουβέντα που είπα στον μπαμπά σου, λίγο μετά το τηλεφώνημα του γιατρού που, με όσο καλύτερο τρόπο μπορούσε είναι αλήθεια, μου ανακοίνωσε τα ευρήματα για την υγεία σου. Κι είχαν περάσει λιγότερο από 48 ώρες, απ’ όταν σας είχα φέρει, τον αδερφό σου κι εσένα, στον κόσμο.
 Μεγαλώσαμε, πράγματι. Απότομα. Μέχρι τότε δεν είχα διαχειριστεί σοβαρά προβλήματα. Και κλήθηκα ξαφνικά ν’ αντιμετωπίσω κάτι που ξεπερνούσε την ηλικία μου, τις εμπειρίες μου, τις προσλαμβάνουσές μου, τις αντοχές μου τελικά.
«Σκεφτείτε πως αυτό που έχετε να αντιπαλαίψετε αυτή τη στιγμή, είναι μία εικόνα κι όχι μία πραγματικότητα. Την εικόνα που στήσατε στην φαντασία σας, όλους αυτούς τους μήνες της εγκυμοσύνης σας, που περιείχε μέσα δύο παιδιά κι όχι ένα. Η πραγματικότητα θα είναι το από δω και μπρος». Μαρία …something. Δεν θυμάμαι πια ακριβώς πώς την έλεγαν στο επίθετο, εκείνη την ψυχολόγο που ζήτησα την βοήθεια της την ίδια κιόλας μέρα. Και ναι, πιάστηκα από αυτά τα λόγια, δεν θα σου πω ψέματα. Ήταν ο μόνος δρόμος που μπόρεσα να επιλέξω για να τα βγάλω πέρα.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

ΦΑΙΔΡΑ



διήγημα της Αρετής Πάνου *
Συνάντησα τη Φαίδρα, την καθηγήτριά μου της Φυσικής στο Λύκειο. Έχει γεράσει πολύ, αλλά είναι πάντα αναγνωρίσιμη. Κοντούλα αδύνατη και στεγνή, μια μισή μερίδα, με το ίσιο αλά γκαρσόν μαλλί της, ασημένιο τώρα και τα χοντρά γυαλιά της. Τα μάτια της πήγαιναν βιαστικά πέρα δώθε, καθώς προσπαθούσε να με θυμηθεί. Εγώ δε θα μπορούσα να την ξεχάσω κι ας περνούσαν χίλια χρόνια. Σα να είχα συναντήσει ένα μυθικό ζώο, ένα λευκό μονόκερο, κάποτε. Σπουδαία γυναίκα, πρωτοπόρα. Είχε σπουδάσει Φυσική στη Γερμανία του Χίτλερ λίγο πριν τον πόλεμο και μας μιλούσε, θυμάμαι, για την επιστήμη στην υπηρεσία του κακού και τις ευθύνες του επιστήμονα. Ανύπαντρη, τότε που ανύπαντρη σήμαινε ανύπαρκτη, εκείνη υπήρχε και μας μάγευε. Είχε ταξιδέψει σ’ όλο τον κόσμο, είχε δει από κοντά το βόρειο σέλας κι άλλα πολλά θαύματα. Μας τα περιέγραφε στην τάξη κι ήταν σα να ταξιδεύαμε κι εμείς μαζί της. Με θυμήθηκε κι εκείνη, ήμουν από τις αγαπημένες της μαθήτριες.

Ήταν μόνη της και κουβαλούσε μια βαριά τσάντα με ψώνια. Της την πήρα από το χέρι. Δεν έχετε βοήθεια; τη ρώτησα. Μου είπε ότι έφυγε η Αλβανή που είχε για τις δουλειές του σπιτιού και έχει πρόβλημα.Να σας φέρω εγώ τη γυναίκα που έρχεται σε μένα. Είναι Ελληνίδα, πολύ καλή στη δουλειά της και έχει μεγάλη ανάγκη το μεροκάματο, της είπα. Θα σου ήμουν υποχρεωμένη, μου απάντησε και μου έδωσε τη διεύθυνση και το τηλέφωνό της.

Τη γυναίκα που καθαρίζει το σπίτι μου τη λένε Κατίνα, αλλά μέσα μου τη φωνάζω Άτλαντα. Έχει άντρα οικοδόμο που ενενηνταενιά στις εκατό μέρες είναι άνεργος, δύο γιους στο γυμνάσιο, την πεθερά της που κάποτε έδινε ένα χέρι βοηθείας και τώρα είναι κατάκοιτη από γεράματα και μια αδελφή ανάπηρη κι ανήμπορη στο μυαλό και στο σώμα. Η αδελφή της κλαίει όταν φεύγει από το σπίτι και πολλές φορές αναγκάζεται να την τραβολογά μαζί της στη δουλειά. Είναι μια λιανή γυναικούλα, άλλη μια μισή μερίδα, με θαμπά καστανά μαλλιά, πρόωρα γκριζαρισμένα, πιασμένα αλογοουρά και μάτια γεμάτα ομίχλη. Νομίζω ότι άνθρωποι σαν κι αυτή κουβαλάνε ολόκληρο τον κόσμο στις πλάτες τους.

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018


ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ!!! (2 από 2)

        Και πάλι με τον κ. Εισαγγελέα...
         Διστάζοντας για λίγο τον ρωτάω:
        - Η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη; (2)
        -  Άκουσε, οι περισσότεροι ανώτατοι δικαστές επιζητούν σχέσεις με την ηγεσία του υπουργού για να διοριστούν  πρόεδροι σε κάποια αρχή, οπότε οι ίδιοι επιτρέπουν παρέμβαση στο έργο τους. Πάντως ο Κοντονής είναι κύριος και ποτέ δεν έχει πάρει τηλέφωνο. Είναι και το άλλο, στον κλάδο μας χρειάζεται συνεχής αξιολόγηση γιατί πάρα πολλοί δικαστές δεν είναι ικανοί.
       - Τι λέτε για τον ΣΥΡΙΖΑ;
       -  Οι Συριζαίοι είναι ερασιτέχνες, ενώ οι άλλοι ήσαν επαγγελματίες...
    - Παρά ταύτα τα σκάνδαλα που έχουν βγει στη φόρα είναι σκευωρίες όπως καταγγέλλουν ο Σαμαράς και οι λοιποί π.χ. για τη Novartis;
      -  Δε μου λες εσύ γιατί η προανακριτική επιτροπή της Βουλής δεν ερεύνησε το θέμα, αλλά το παρέπεμψε στη δικαιοσύνη;
      - Εσείς τι λέτε;
   - Επειδή τα αδικήματα έχουν παραγραφεί τα παρέπεμψε προκειμένου να πάρει την ευθύνη και να χρεωθεί το κόστος η δικαιοσύνη (2)

Μια και μιλάμε για δικαστές,ιδού και ένα ποίημα του Ασημάκη Πανσέληνου 


ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΝ


Πάνω στην ξύλινη έδρα καθισμένοι,
μια γνώμη, μια καρδιά ευχαριστημένη,-
τρεις ομοιόμορφοι, ήσυχοι ανθρωπάκοι
κι ο εισαγγελέας, με Φαίρμπανξ μουστακάκι!

Ένας εργάτης κάθεται στον μπάγκο,
από ένα σπάγγο κρέμεται ο Χριστός
κι απ’ το Χριστό κρεμιέται, δίχως σπάγγο,
το Καθεστώς!

«Εσύ ήσουν αρχηγός στην απεργία;»
«Αυτό για μένα θα ήτανε τιμή».
«Και τι σας φταίει το Κράτος κι η Θρησκεία»;
«Βοηθούν όσους μας κλέβουν το ψωμί»!

Ο πρόεδρος είναι μάνα στη δουλειά του
κι είναι αυστηρός στα ήθη και στους τρόπους,
κοιτάει το νόμο μέσα απ’ τα γιαλιά του
και μέσα από το νόμο τους ανθρώπους.

«Δυο χρόνια φυλακή και δυο εξορία»!
Και τον ακούει ο εργάτης καθιστός,
κλαίει μια γριούλα με ήμερη πικρία,
μειδιά κάτου απ’ τη σκόνη του ο Χριστός,

Πάνω στην ξύλινη έδρα καθισμένοι,
μια γνώμη, μια καρδιά ευχαριστημένη,
δικάζουνε τον κλέφτη, τον αλήτη
κι απέ παίρνουν το τραμ και πάνε σπίτι.

Τρων και μιλάν για το Άδικο με πάθος,
διδάσκουν τα παιδιά τους ηθική,
βέβαιοι αυτοί πως είναι κατά βάθος,
πιο τίμιοι απ’ όσους κλειουν στη φυλακή.


(1) Σχετικά με την ανεξαρτησία και και την ισονομία της δικαιοσύνης σας αναφέρω μια αρχαία αλήθεια: «Ζάλευκος ο των Λοκρών νομοθέτης τους νόμους έφησε τοις αραχνίοις ομοίους είναι· εάν μεν γαρ εμπέση μυία ή κώνωψ, κατέχεται· εάν δε σφηξ ή μέλιττα, διαρρήξασα αφίπταται· ούτω και επί τους νόμους».
(2) Για την παραπομπή και περί παραγραφής κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ!!!

Ανασκαλεύοντας μια μέρα σε ένα ταπεινό παλαιοπωλείο  βιβλίων, την προσοχή μου την τράβηξε μια μικρή ανθολόγηση πεζογραφημάτων με τίτλο ¨ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΖΏΑ" του 1994. Επειδή και μένα το βιβλίο μου και δη το πρώτο, το αγαπημένο, με παρεμφερή τίτλο "ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΚΑΙ ΖΩΑ" περιεργαζόταν τους ίδιους φίλους, τα ζώα, το αγόρασα άρδην.Περιλαμβάνει πολλά θαυμάσια πεζογραφήματα, ένα από τα οποία  σας παρουσιάζω με χαρά, προς δική σας τέρψη και μόνο!!!   

Αυτός ο Μένιος είναι βαρβάτος με τα όλα του!!!


Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2018

Η Μαύρη Βίβλος του «Γιουνάν ασκέρ»

Και τούτο είναι αφιερωμένο στους ελληνάρες που
 βλέπουν μόνο τα μπροστινά μας σακούλια 
και όχι και τα πισινά και  τα μεν τα θεωρούν ..
καρύδια που βροντάνε και τα δε σύκα που κολλάνε! 
Κατάλαβες Θανάση & συ Αγγελή;


Ο Κασαμπάς -σήμερα Turgutlu- μετά την πυρπόλησή του στις 24 Αυγούστου 1922 από τον ελληνικό στρατό. Φωτογραφία τραβηγμένη πέντε μήνες αργότερα, για λογαριασμό του παρισινού Αρχείου Αλμπέρ Καν. | MUSÉE ALBERT KAH
«Ολα του κάμπου τα χωριά καίονται από το υποχωρούν Γιουνάν-ασκέρ»                        Νίκος Βασιλικός, πολεμικό ημερολόγιο (4/9/1921)
ΕΦΣΥΝ/ 
Τάσος Κωστόπουλος
          Τα ιστορικά ντοκουμέντα κρύβουν πολύ συχνά εκπλήξεις. Ο καλοπροαίρετος συμπολίτης μας που θα ξεφυλλίσει την πολυσυζητημένη συνθήκη της Λωζάννης, την ειρηνευτική δηλαδή συμφωνία που υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου 1923 μεταξύ της νεοσύστατης Τουρκικής Δημοκρατίας, επτά συμμαχικών χωρών κι εξακολουθεί μέχρι σήμερα ν’ αποτελεί τον πυλώνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα μείνει μάλλον άναυδος διαβάζοντας το άρθρο 59, το σχετικό με την εκκαθάριση των εκκρεμοτήτων του μικρασιατικού πολέμου που προηγήθηκε.
Το πλήρες κείμενό του έχει ως εξής:
«Η Ελλάς αναγνωρίζει την υποχρέωσιν αυτής όπως επανορθώση τας προξενηθείσας εν Ανατολία ζημίας εκ πράξεων του ελληνικού στρατού ή της ελληνικής διοικήσεως αντιθέτων προς τους νόμους του πολέμου. Εξ άλλου η Τουρκία, λαμβάνουσα υπʹ όψιν την οικονομικήν κατάστασιν της Ελλάδος, ως αύτη προκύπτει εκ της παρατάσεως του πολέμου και των συνεπειών αυτού, παραιτείται οριστικώς πάσης απαιτήσεως κατά της Ελληνικής Κυβερνήσεως περί επανορθώσεων».
     Τα πράγματα είναι ξεκάθαραη Ελλάδα, διά χειρός του αντιπροσώπου της Ελευθερίου Βενιζέλου, παραδέχεται με κάθε επισημότητα ότι τα στρατεύματά της διέπραξαν εγκλήματα πολέμου στη Μικρασία κι αναλαμβάνει την ευθύνη για καταβολή αποζημιώσεων στην Τουρκία· έστω και συμβολικά μόνο, αφού η Αγκυρα αποποιείται με τη σειρά της κάθε αποζημίωση, χάριν της περίθαλψης των ελληνορθόδοξων τέως υπηκόων της που κατέκλυζαν ως πρόσφυγες το καταχρεωμένο ελληνικό βασίλειο.
Η σημασία αυτής της παραδοχής ενισχύεται από το γεγονός ότι το παραπάνω άρθρο είναι το μόνο, σε σύνολο 143, όπου γίνεται λόγος για εγκλήματα πολέμου.
Ούτε οι σφαγές των ελληνικών πληθυσμών από τους κεμαλικούς, που η ελληνική Βουλή αναγόρευσε μάλιστα το 1998 σε «γενοκτονία», ούτε καμιά άλλη βιαιότητα απ’ όσες διαπράχθηκαν στο πλαίσιο εκείνης της πολύπλευρης σύρραξης αξιώθηκε παρόμοια διεθνή νομική αναγνώριση.
Η πολιτική διάσταση αυτής της μονομέρειας είναι βέβαια οφθαλμοφανής. Αντανακλά όχι μόνο τον περιφερειακό συσχετισμό δύναμης την επαύριο της πανωλεθρίας των ελληνικών όπλων, αλλά και τις επικρατούσες τότε νομικές αντιλήψεις περί εθνικής κυριαρχίας, σύμφωνα με τις οποίες εγκλήματα πολέμου διαπράττονταν αποκλειστικά και μόνο σε βάρος ξένων υπηκόων.
Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρεί, παρ' όλα αυτά, το πραγματικό σκέλος της παραδοχής: για ποιες ακριβώς ενέργειες του ελληνικού στρατού, «αντίθετες προς τους νόμους του πολέμου», ανέλαβε την ευθύνη η χώρα μας;
Μαρτυρίες βετεράνων
Απάντηση στο τελευταίο αυτό ερώτημα δεν δίνεται φυσικά από την επίσημη εθνική ιστοριογραφία ή τις ακόμη ορθότερες εθνικά εκλαϊκεύσεις της στο πεδίο της «δημόσιας ιστορίας», που ως συνήθως επικεντρώνονται αποκλειστικά στα ανομήματα της απέναντι πλευράς.
Τα σχετικά τεκμήρια ωστόσο κάθε άλλο παρά σπανίζουν. Δεν αναφερόμαστε στην (αναμενόμενη) πτωματολογία της κεμαλικής προπαγάνδας ούτε στις εκθέσεις που συντάχθηκαν κατά τη διάρκεια της σύρραξης από διάφορους τρίτους παρατηρητές (Διασυμμαχικές Επιτροπές, Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, Ευρωπαίους αυτόπτες).
Η γλαφυρότερη περιγραφή των πεπραγμένων του ελληνικού στρατού στη Μικρασία προέρχεται από τους ίδιους τους φαντάρους και τους αξιωματικούς του, τα ημερολόγια και τα απομνημονεύματά τους.

ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ*


Πιστέυω ότι το βιβλίο η "ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ " του 
Μάρκου Βαμβακάρη με επιμέλεια της Αγγελικής 
Βέλλου-Κάϊλ.Εκδόσεις Παπαζήση αποτελεί ένα 
από τα διαμάντια της Ελληνικής πεζογραφίας. 
Σας παρουσιάζω ένα απόσπασμα που 
συμπεριέλαβα στο βιβλίο μου "Αναλόγιο
 Ενθυμημάτων για Ανθρώπους και Ζώα" 
πριν είκοσι χρόνια.

....Όμως εδούλεψα για χρόνια σ΄ αυτή τη δουλειά, εκδορεύς. Από το είκοσι τρία ως το είκοσι εννιά με τριάντα στα σφαγεία Πειραιώς, κι από το τριάντα ως το τριάντα πέντε στα σφαγεία Αθηνών.

Στο μαγαζί του αφεντικού μου του Κονδύλη, καθημερινώς εσφάζαμε περί τα τριάντα γιδοπρόβατα, τέσσερα-πέντε γελάδια, δεκαπέντε-είκοσι γουρούνια. Και εγώ ήμουν υποχρεωμένος, εγώ ο ανειδίκευτος, να φεύγω μια-δύο η ώρα μεσάνυχτα, να πηγαίνω από πάνω απ΄ τον Άγιο Διονύση, στου Παρασκευά Κονδύλη, και να βάζω μπροστά με τον Αριστείδη το μάστορα, τα γελάδια και τα γουρούνια και να τα πηγαίνουμε στα σφαγεία κοντά στα Λιπάσματα. Ν΄ ανάβουμε φωτιά για να τα ζεματίσουμε, πρώτα τα γουρούνια και μετά τα γελάδια, διότι στις οχτώ-εννιά η ώρα θα ερχόταν ο γιατρός για επιθεώρηση. Μετά το γιατρό άρχιζε το μακελειό των γιδοπροβάτων. Στις δύο έπρεπε να τα ‘χουμε καθαρίσει και να πάρουμε την καινούργια παραγγελία για τη νύχτα, τι θα σφάξουμε.
Γρήγορα έγινα μάστορας στο γδάρσιμο. Κοίταζα να μάθω τη δουλειά κι έγινα μάστορας, άσσος. Δηλαδή ως μάστορας, έπρεπε για κάθε πράμα να το σφάξεις και να ξέρεις να το συγυρίσεις, να το κάνεις τέσσερα κομμάτια, να το σχίσεις με τη μαχαίρα, να το στείλεις κάτω έτοιμο προς κόψιμο λιανικώς, εκεί στο μαγαζί.
Τ΄ αρνιά δεν τα ‘σφαζα εγώ όταν έγινα μάστορας. Τα ‘σφαζε ένας άλλος πιτσιρίκος που εφούσκωνε. Εγώ ήπρεπε να πιάσω να τ΄ ανοίξω και να τα κρεμάσω απάνω, να τα γδάρω, να βγάλω το τομάρι τους. Η και να τα συγυρίσω πάλι, δηλαδή να βγάλω τα εντόσθιά τους, τα βρώμικα κει από μέσα, να τα πετάξω και να το ‘τοιμάσω, να τα βάλω στο πέσι, στα σίδερα απάνω, να στραγγίσει κανά δυο-τρεις ώρες, να ‘ρθει ο γιατρός να τα κοιτάξει.
Πώς σφάζεται το κάθε πράμα. Το αρνί το πιάνει, το ρίχνει κάτω, το πατάει και το σφάζει. Του κόβει το λαιμό μ΄ ένα μαχαίρι. Σπαρταράει κάπου περίπου δέκα λεπτά. Μόλις του κόβει το λαιμό το κρατάει με το πόδι δυο-τρία λεπτά για να ξεθυμάνει και μετά σπαρταρούσε στη γης μοναχό του. Μετά το φουσκώνει για να το γδάρει. Αυτό γίνεται από το φουσκωτή, ο οποίος του ανοίγει τα όπισθεν για να το πάρω εγώ, να είναι ανοιχτό να το γροθιάσω. Με το χέρι γροθιά έτσι, το γροθιάζω, και του βγάζω το τομάρι όλο. Και εδώ στο στήθος ρίχνουμε πέντε, έξι, οχτώ μαχαιριές γιατί δεν βγαίνει αλλιώς. Βγαίνει το τομάρι του ακέραιο, το βάζαμε στο τσιγγέλι, έμενε έτσι, μετά το βάζαμε πάρα κάτω να το πάρει ο άλλος μάστορας, αν υπήρχε, να το ξεκοιλιάσει. Να του βγάλει τις βρώμες, τα άντερα, τη χολή, τα κάτουρα από τη φούσκα και τελείωσε. Τα κατσίκια, τα ίδια κι απαράλλαχτα.
Τα βόδια τα παίρναμε απ΄ τη μάντρα και τα πηγαίναμε στο σφαγείο, τα δέναμε σ΄ έναν χαλκά εκεί, μέχρι να ‘ρθει η ώρα να τα σφάξουμε.
Μόλις έρθει η ώρα, το ‘παιρνα το βόδι, το ΄δενα εκεί στο χαλκά

Η ευτυχία υφαίνεται με επιμονή κι υπομονή!!!


Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018


ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ!!! (1 από 2)

         Όπως προχωρούσα ανάμεσα από τα τραπέζια της καντίνας στην παραλία του χωριού, η προσοχή μου πέφτει σε ένα κύριο που καθόταν σε ένα από τα τελευταία τραπεζάκια. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν το πλατύ του χαμόγελο και το αδρό πρόσωπο αλλά και η ...μικρή κοιλίτσα μια και ήταν με μαγιό. Η δεύτερη εντύπωση και πιο έντονη ήταν το χοντρό βιβλίο που κρατούσε στα χέρια του.
    - Να με συμπαθάτε αλλά πολύ χοντρό βιβλίο είναι...
    - Ναι είναι Ποινική Δικονομία, μου απαντά αμέσως με συγκαταβατικό τρόπο.
    - Είστε δικηγόρος;
     - Είμαι Εισαγγελέας στον  Άρειο Πάγο....
Μπαμ κόκαλο εγώ, δεν ήξερα τι να πω και τι να πράξω, για μια στιγμή τα έχασα, πρώτη φορά συναντούσα Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Ποτέ μου δεν είχα σχέσεις, νταραβέρια με την 3η εξουσία, τη δικαστική. Κάποτε είχαμε πάει στο  Πρωτοδικείο στον Πύργο με τον κουμπαράκο για κάτι πιστοποιητικά για ένα σύλλογο και επισκεφτήκαμε έναν εισαγγελέα, που αν και ήταν νέος είχε ένα στυλάκι χιλίων καρδιναλίων. Σοβαροφανής και απλησίαστος...
     Τούτος εδώ όμως ήταν απλός και προσηνής. 
    Να μην πολυλογώ για πολλές ημέρες συναντιόμαστε στην καντίνα και γνωριστήκαμε κατά κάποιο τρόπο, αφού μια φορά τον κέρασα και ένα τσιπουράκι χαρίζοντας και το βιβλίο μου το "Αλλοτινές Εποχές" που δέχθηκε με χαρά και ευχαριστίες.
    Έτσι μια μέρα  κολυμπώντας στην ωραία θάλασσα είχαμε τον εξής διάλογο, που σας μεταφέρω προσπαθώντας να τηρήσω, όσο γίνεται, την ακρίβεια των λεχθέντων
             - Κύριε Παρασκευά (φυσικά το όνομα είναι ένα τυχαίο για ευνόητους λόγους) μπορώ να σας  ρωτήσω  μερικά πράγματα που καθημερινά απασχολούν τους πολίτες;
         - ¨Ό,τι θέλετε, μου απάντησε με μεγάλη ευπροσηγορία, πράγμα που μου έδωσε σχετική ευχέρεια.
            -  Τι έχετε να μας πείτε για τα αναδρομικά συνταξιοδοτικά δικαιώματα που όχι μία αλλά περισσότερες φορές έχει επιτύχει ο κλάδος σας, κόντρα στη γενική δημοσιονομική κρίση και σε κραυγαλέα αντίθεση με τις περικοπές όλων των άλλων συντάξεων που έχουν χάσει γύρω στο 30 με 40 % της αξίας τους;
          - Εάν είναι δίκιο ή όχι κρίνεται με δικαστική απόφαση, μάλιστα οι περικοπές κρίνονται και αντισυνταγματικές΄από το αρμόδιο όργανο, το Μισθοδικείο.
               - Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει, είναι δυνατόν να αποφασίζουν οι ίδιοι δικαστές για τους συναδέλφους τους συνταξιούχους;
          - Δεν έχετε δίκιο, στο 9μελές Μισθοδικείο   δεν είναι πλειονότητα οι δικαστές, συμμετέχουν καθηγητές της Νομικής και διάφοροι δικηγόροι.(1)  Και το άλλο,  είναι σωστό να εφαρμόζονται περικοπές σε οριζόντια βάση στην πυραμιδική ιεραρχία; 
             - Το ίδιο συμβαίνει σε όλους τους κλάδους...
             - Ακούστε, ένας Ειρηνοδίκης, που είναι στην τελευταία θέση στην δικαστική κλίμακα  έστω ότι έχει μισθό 2500 ευρώ και βγαίνει στη σύνταξη  με το ανώτερο πλαφόν 2000, αντίστοιχα ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου με μισθό 5000 ευρώ βγαίνει στη σύνταξη πάλι με 2000, είναι δίκιο; Γιατί να πασχίσω να ανέβω στην ανώτατη κλίμακα;
  - Δίκιο έχετε αλλά  δεν αγωνιζόμαστε πάντα για λεφτά. Αυτό που λέτε πάντως δεν ισχύει για μας τους άλλους απλώς γιατί δεν έχουμε τέτοιους μεγάλους μισθούς, όπως εσείς...     


ΣΕ ΑΛΛΗ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ 
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ .....ΠΙΠΕΡΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ
 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (;) ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ, ΤΗ NOVARTIS...........
           

(1) Έχει δίκιο ο Εισαγγελέας, τα μέλη του Μισθοδικείου κληρώνονται από το συμβούλιο Επικρατείας και μάλιστα για ένα έτος  και είναι 3 ανώτατοι δικαστές, 3 καθηγητές Νομικής και 3 δικηγόροι. Όμως ΟΛΟΙ είναι από το ίδιο σινάφι, των Νομικών. Έτσι δεν είναι; Ή είναι δυνατόν οι δικηγόροι να ψηφίσουν κατά των δικαστών; Θα τους φάει το μαύρο σφαλάγγι
    Υπόψη το Σύνταγμα (άρθρα 26, 87, 88) επιτάσσει τη χορήγηση στους δικαστικούς συντάξεις οι οποίες να μην αποκλίνουν ουσιωδώς από τις αποδοχές των εν ενεργεία συναδέλφων τους, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται σ΄ αυτούς ένα επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, ανάλογο με το κύρος και την αποστολή του λειτουργήματος που ασκούν.
Σύμφωνα δε με το Μισθοδικείο, οι περικοπές πλέον του ότι επιφέρουν σοβαρές μειώσεις στο εισόδημά τους και ανατρέπουν τα  οικονομικά δεδομένα τους, δεν συνάδουν με τις συνταγματικές εγγυήσεις για ένα επίπεδο διαβίωσης ανάλογο με των εν ενεργεία συναδέλφων τους.
 Καταλάβατε; Αυτά - επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, κύρος κτ.λ- δεν ισχύουν διόλου για όλους εμάς τους άλλους, επιστήμονες και μη! 
Σάμπως δεν μας τα λέτε καλά κύριοι δικαστές....