theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!



Από τον Αποστόλη και τη Μαρια

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥ-ΓΕΝΝΑ ...... ΤΟ 2019 ΜΕ ΛΟΓΙΣΜΟ -ΜΕ ΟΡΑΜΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ



image.png
image.png

Κωστή Παλαμά, «Να ’μουν του σταύλου έν' άχυρο» 

Να ’μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
 την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι. 
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του
 το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του 
Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι 
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
 Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία, 
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
 Να ’μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι 
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.  

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
«Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει τοόνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε η Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη αξία έχει η Αγάπη».

δέντρο-ειρήνης-αγάπης-χαράς-597705.jpg


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου