theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Παρασκευή 30 Μαΐου 2025

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ'"

 Αντωνία Ζεβόλη Νταουντάκη

Δεν ήταν παρουσίαση βιβλίου αυτή! Συλλαλητήριο ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, ομορφιάς λόγου και σκέψης ήταν, ανάταση ψυχής, ελπίδα και αντίσταση στο μαύρο που μας περιβάλλει! Ναι, υπάρχει ελπίδα, ακόμα και στον τόπο μας. Μας το είπαν τα συγκινημένα αλλά αποφασισμένα πρόσωπα που πλημμύρισαν χθες, μέσα και έξω, τον χώρο του βιβλιοκαφέ Εύμαρος. Μας το είπαν οι χαροκαμένοι γονείς που ήρθαν να μιλήσουν με την πληγή στο στήθος αλλά με ατσάλινο βλέμμα. Μας το είπε η ευγενική και ήρεμη δύναμη της Μάγδας Φύσσα, ο χείμαρρος της αγανάκτησης που βγαίνοντας από την καρδιά της Αλεξάνδρας Χριστακάκη μας παρέσυρε, ο μεστός, ποιητικός και βαθειά πολιτικός λόγος του Κώστα Καναβούρη και του Ηλία Φραγγάκη, οι συγκινησιακά φορτισμένες ομιλίες των συγγραφέων του βιβλίου. Μας το ειπαν τα δακρισμένα μάτια όλων μας από την υπέροχη απόδοση- ερμηνεία αποσπασμάτων του βιβλίου από την καλή ηθοποιό Μαρία Κανελλοπούλου. Φύγαμε με το κεφάλι ψηλά από την παρουσίαση του συλλογικού βιβλίου "ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ ΟΞΥΓΌΝΟ". Για πρώτη φορά μετά απο πολύ καιρό.
Προσκλητήριο συνείδησης
Αυτά είναι τα λόγια ενός συγγενή θύματος του εγκλήματος των Τεμπών, στη χθεσινή παρουσίαση του συλλογικού τόμου «δεν έχουμε οξυγόνο» και αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τη χθεσινή βραδιά.
Ο κόσμος με τη συγκλονιστική παρουσίαση (μια φίλη έγραψε πώς δεν έχει ξαναδεί τόσο κόσμο σε παρουσίαση βιβλίου) έδειξε πώς έχει ανάγκη τέτοιες πρωτοβουλίες και διψάει για δικαιοσύνη.
Δύσκολα μπορείς να μεταφέρεις τα συναισθήματα από τα λόγια των συγγενών των θυμάτων κ. Χατζηχαραλάμπους Βασίλη και Ηλία Παπαγγελή. Και τί να γράψεις γι αυτή την απίθανη μάνα τη Μάγδα Φύσσα, υπόδειγμα συνέπειας και αγωνιστικότητας η οπο στηρίζει πάντα και παντού όλους τους αδικημένους αυτής της δύσμοιρης χώρας.
Ο Κώστας Καναβούρης με τον ποιητικό και πολιτικό λόγο μας μάγεψε και μας ταρακούνησε, όπως και η Αλεξάνδρα Χριστακάκη, πάντα μαχητική η οποία έβαλε το κοινωνικό πλαίσιο και το χρέος μας απέναντι στην κοινωνική αδικία.
Η δε Μαρία Κανελλοπούλου, μας έκανε να κλάψουμε πολλές φορές, διαβάζοντας τον πρόλογο της Μαρίας Καρυστιανου και αποσπάσματα από κείμενα του βιβλίου.
Το κλείσμο των ομιλιών έκανε ο ένας εκ των δυο ανθολόγων Ηλίας Φραγκάκης, (ο έτερος Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης ζει στα Γιαννιτσά και έλειπε, που είχαν και την ιδέα, την αξιολόγηση και το συντονισμό της έκδοσης) αναφέρθηκα στο λόγο έκδοσης του βιβλίου, τη φιλοσοφία της έκδοσης και την ένταξη του στο κοινωνικό πλαίσιο όπως οφείλει να αντάσσεται η λογοτεχνία. Αναφέρθηκε δε και στο άλλο μεγάλο θέμα της εποχής, τη σφαγή στη Γάζα και πόσο σημαντικό είναι το ψήφισμα των 300 γάλλων συγγραφέων και επιστημόνων και της Εταιρείας Συγγραφέων.
Το λόγο πήραν η επιμελήτρια Θούλη Στάικου και οι συγγραφείς του βιβλίου που ήταν παρόντες στην εκδήλωση.
Ήταν το ελάχιστο (χρέος) που μπορούσαμε να κάνουμε για να σταθούμε δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων και τον αγώνα που δίνουν.
Ήταν μια βραδιά βάλσαμο στις ψυχές μας και ελπίζουμε στον πόνο αυτών των ανθρώπων και είναι σημαντικό αυτό που είπε η Μαρία Καρυστιανού μιλώντας για το βιβλίο στον 9,84 «Ο κόσμος είναι σαν να θέλει να πάρει ένα μέρος από τον πόνο μας».
Ευγνωμοσύνη είναι η μνήμη της καρδιάς λέει ένας γάλλος συγραφέας. Είμαστε ευγνώμονες και σας ευχαριστούμε για τη χθεσινή βραδιά. Θα την θυμόμασστε πάντα
ΥΓ Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τo TVXS που μετέδωσε την εκδήλωση, το Rosa.gr, τον 105,5 και την έκπληξη της βραδιάς το Μέγκα Τσάνελ που με δική του πρωτοβουλία ήρθε για να καλύψει την παρουσίαση.
ΟΛΌΚΛΗΡΗΗ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ: https://m.youtube.com/watch?v=E6SLq6dcU4Q

ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΔΟ

       Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και αμφισβητούμενα πρόσωπα όλα αυτά τα χρόνια σε αυτό το βήμα αλλά και σε όλη τη Ζαχάρω είναι κατά κοινή ομολογία ο Νίκος Αλεξανδρόπουλος. Πάντοτε κρινόμενος αρνητικά για τα έργα και τις ημέρες του στη Ζαχάρω μέχρι και ιδιοτέλειας. Κυρίως η έντονη αντιπαράθεση υπήρξε για το Περιβάλλον και δη για το περιβόητο Προεδρικό Διάταγμα, την Προστασία της παραλιακής ζώνης του Κυπαρισσιακού Κόλπου. Τί να θυμηθώ και τι να πρωτογράψω, διαστρεβλώσεις και ψέματα μέχρι ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ. Ναι  ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ! Ακόμη και κατά της NATURA 2000 έχει τοποθετηθεί και σφόδρα εναντίον ΌΛΩΝ των Περιβαλλοντικών οργανώσεων και ΜΚΟ και ότι έχει να κάνει με το Περιβάλλον και το Π.Δ [Περιβαλλοντική Μελέτη κυρίως] Την καταγγέλλει όχι μόνο κατά της ανάπτυξης του τόπου, αλλά εντελώς αναξιόπιστη και ανυπόγραφη. Το τελευταίο το έχει κάνει γλειφιτζούρι. Χίλιες φορές αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος επιστήμων και τόσο κοντά στο Περιβάλλον να έχει τέτοιες απόψεις όλου του φάσματος του γκρι μέχρι μαύρου- αφέλεια; ελαφρότητα έως χαζομάρα και μπουρδολογία!
Όμως το μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν αυτός, με ΄γεια του με χαρά του καθείς να πρεσβεύει ότι γουστάρει, αλλά επηρέασε τον αδελφό του, τον δήμαρχο σε τέτοιο βαθμό που βήχα ό ένας χαρτομάντιλο ο άλλος, με τα γνωστά αποτελέσματα. Καθόλο το δημαρχιλίκι το μόνο μέλημα του ήταν η κατάργηση του Π.Δ με μια ανεξήγητη και χαζή εμμονή.
Τέλος πάντων  όλα αυτά βέβαια είναι πολλάκις καταγεγραμμένα αλλά τα ξανατονίζω για δυο λόγους: 

       α] τούτη την εποχή προβαίνω σε αναψηλάφηση όλων των γραπτών της ιστοσελίδας για τις ανάγκες του  περιώνυμου βιβλίου που σας έχω αναφέρει, οπότε μου σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής  ξαναδιαβάζοντας τέτοιες μπούρδες με περικεφαλαία.
         β] Κυρίως όμως διότι τελευταία εκδόθηκε το βιβλίο του συγκεκριμένου ατόμου ¨Ο Πύργος του Καϊάφα'' [1] που πράγματι είναι ένα πολύ καλό ιστορικό αφήγημα  του τόπου μας, του Πυλιακού Πεδίου, από την προομηρική Ερατεινή Αρήνη μέχρι τη δημιουργία της Νέας Ελλάδας, το 1912. Σε μια συνάντησή μας δε, αφού του έδωσα  τα συγχαρητήρια μου για το σπουδαίο και χρονοβόρο του πόνημα, συνάμα εξέφρασα τη μεγάλη μου απορία, που είναι και τόσων άλλων, πώς είναι δυνατόν  ενώ έχει τόσο καλή γενική παιδεία, για το συγκεκριμένο θέμα να έχει απαράδεκτες αντιπεριβαλλοντικές απόψεις. Και άρχισε να αραδιάζει τα ίδια και τα ίδια για κείνη την ανυπόγραφη Μελέτη. Και πήγα εκεί και πήρα αυτό  και μπουρ-μπουρ. Νεότερα και σπουδαία για αυτό το θέμα στην επόμενη ανάρτηση.
    [1] Και ο τίτλος του βιβλίου "Ο Πύργος του Καϊάφα", αλλά και η 15σέλιδη αναφορά, αφιέρωση αποδεικνύουν περίτρανα τη τεράστια σπουδαιότητα και αξία που προσδίδει ο συγγραφέας στον ερημωμένο πύργο.. Και γεννάται το μεγάλο ερώτημα γιατί σε όλο αυτό το διάστημα που ήταν στα μέσα και τα έξω, δήμαρχος ο αδελφός του, δεν προέβη σε κάποια ανάπλαση, ανακατασκευή του πύργου, αναστήλωση τέλος πάντων, που είναι έτοιμος να πέσει ή να τον ρουφήξει η άμμος;
 Για αυτό το θέμα σε άλλη ανάρτηση μια και μας πήραν οι πρώτες ώρες του ρολογιού... 


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΣΠΑΕΙ ΚΟΚΑΛΑ ..............

     Προβληματισμένος στο έπακρο όχι βέβαια για την υπογραφή ή όχι της ΕΙ.ΠΕ.ΜΙ, αφού σκέφτηκα να επισκεφτώ την υπεύθυνη υπηρεσία. Ξαφνικά μου ΄ρθε η ιδέα να ρωτήσω την Τεχνητή Νοημοσύνη [ΤΝ] που αποτελεί ένα θαυμαστό επίτευγμα της τεχνολογίας του ανθρώπου,  για το επίμαχο θέμα και ιδού η σαφέστατη απάντηση: 


Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η περιβαλλοντική μελέτη που συνόδευσε το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) για την προστασία του Κυπαρισσιακού Κόλπου δεν ήταν ανυπόγραφη με την έννοια της έλλειψης ταυτότητας του μελετητή ή του φορέα σύνταξης. Η μελέτη συντάχθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και συνοδεύτηκε από την απαραίτητη εισήγηση, όπως προβλέπεται από τη διαδικασία. 
Επιπλέον, υπήρξαν ενστάσεις σχετικά με τη διαδικασία γνωμοδότησης της Επιτροπής Φύση 2000, όπως η συμμετοχή αναπληρωματικών μελών στις συνεδριάσεις και η λήψη απόφασης μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, χωρίς σαφή αναφορά στον αριθμό και τα ονόματα των μελών που πλειοψήφησαν. Αυτές οι διαδικαστικές παραλείψεις αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης, αλλά δεν αναιρούν την εγκυρότητα της μελέτης ως επίσημου εγγράφου με υπογραφή. 
Συνοψίζοντας, ενώ υπήρξαν διαδικαστικές αδυναμίες κατά την επεξεργασία του Π.Δ., η περιβαλλοντική μελέτη που το συνόδευσε ήταν επίσημη και υπογεγραμμένη, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
Ωστόσο, κατά τη διαδικασία επεξεργασίας του Π.Δ., προέκυψαν ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ανέβαλε την επεξεργασία του σχεδίου διατάγματος λόγω μη τήρησης της διαδικασίας Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης (ΣΠΕ). Μετά την άρση της υποχρέωσης υποβολής του σχεδίου σε διαδικασία ΣΠΕ, το σχέδιο απεστάλη εκ νέου στο ΣτΕ, το οποίο το έκρινε νόμιμο και, κατόπιν αυτών, δημοσιεύθηκε το Π.Δ. 


ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΩ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΙΣ  8-5-20 
 β] Και οι  δυο λεβέντες υποστηρίζουν ότι η περιβόητη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη είναι ανυπόγραφη και από τον μελετητή και από την επιβλέπουσα αρχή και από την επιτροπή παραλαβής.      ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ όταν το ίδιο το ΣτΕ  σε όλες τις αποφάσεις του ακύρωσης των προσφυγών κατά του Π.Δ. στηρίζεται σε αυτή την ΕΙ.Π.ΜΕ. Σε περίπτωση   ανυπόγραφης μελέτης τότε είναι άκυρες όλες οι αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας. Το φαντάζεστε; Κι όμως οι Αλεξανδρόπουλοι αυτό πιστεύουν. 

ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ: Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΈΤΗ [στην κάτω μεριά] ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΉ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΛΟΓΙΑ;

Παρασκευή 23 Μαΐου 2025

ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

 
Η έξι μηνών Siwar Ashour γίνεται το τραγικό σύμβολο της πείνας στη Γάζα
Το σώμα της Siwar Ashour αφηγείται την ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται στη Λωρίδα της Γάζας


Στη Γάζα, όπου ο ισραηλινός αποκλεισμός και οι βομβαρδισμοί έχουν μετατρέψει την καθημερινότητα σε έναν αγώνα για επιβίωση, το υποσιτισμένο κορμί της λίγων μηνών Siwar Ashour αναδεικνύεται σε σπαρακτικό σύμβολο της ανθρωπιστικής κρίσης.
Η Siwar Ashour γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του περασμένου έτους, μόλις 2,5 κιλά, εν μέσω πείνας και πολέμου στη Γάζα και μέχρι στιγμής δεν έχει γνωρίσει άλλη συνθήκη. Το οδυνηρά αδυνατισμένο σώμα της μετατράπηκε σε σύμβολο της εσκεμμένης πείνας στη Γάζα όταν πρωτοεμφανίστηκε στο BBC την προηγούμενη εβδομάδα.
Από τη γέννησή της, η Siwar είχε ένα πρόβλημα με τον οισοφάγο της, το οποίο την δυσκόλεψε να πίνει μητρικό γάλα και την κατέστησε εξαρτημένη από ειδική φόρμουλα, η οποία βρίσκεται σε κρίσιμη έλλειψη στη Γάζα, λόγω του πλήρους αποκλεισμού που επιβάλλει το Ισραήλ από τις 2 Μαρτίου. 
Το σπίτι των γονέων της στην Αλ Νουσεϊρατ, στα μισά της ακτής της Λωρίδας της Γάζας, βομβαρδίστηκε νωρίτερα στον πόλεμο. Η Siwar και η οικογένειά της ζούσαν σε σκηνές για λίγο καιρό, αλλά ήταν σχεδόν αδύνατο να βρουν φαγητό ή νερό στον καταυλισμό, ο οποίος αποτέλεσε επίσης στόχος του ισραηλινού στρατού. 
«Ήμουν εξαντλημένη όλη την ώρα. Δεν υπήρχε ησυχία και δεν μπορούσα να ξεκουραστώ. Δεν υπήρχε φαγητό ή σωστή διατροφή και όταν τη γέννησα, δεν ήταν σαν τα άλλα μωρά» δήλωσε η Najwa Aram, η 23χρονη μητέρα της Siwar. «Όταν γεννήθηκε, ήταν όμορφη παρά την αδυναμία που φαινόταν στα χαρακτηριστικά της. Αλλά τώρα είναι αφύσικα αδύνατη. Τα μωρά της ηλικίας της υποτίθεται ότι πρέπει να ζυγίζουν 6 κιλά ή περισσότερο - όχι μόνο 2 έως 4 κιλά» είπε. 
Η Najwa έμαθε τον περασμένο μήνα ότι είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί της, αλλά ζει με τον τρόμο μήπως χάσει τη Siwar πριν γεννηθεί ο αδελφός ή η αδελφή της. Μετακόμισε στη Χαν Γιουνίς για να μείνει με τη μητέρα της, αλλά πέρασε τους περισσότερους από τους τελευταίους μήνες στο νοσοκομείο με την κόρη της. 
Ο σύζυγός της, Saleh, είναι τυφλός και αναγκάστηκε να μείνει πίσω στην Αλ Νουσεϊρατ. Οι ανελέητοι βομβαρδισμοί ανάγκασαν την οικογένεια να μετακομίσει αρκετές φορές, όπως σχεδόν όλες οι οικογένειες στη Γάζα, και τους έχει χωρίσει. «Παρόλο που ο πατέρας της Siwar είναι τυφλός, συνήθιζε να παίζει πολύ μαζί της. Μας επισκέφθηκε στο νοσοκομείο μόνο μία φορά, καθώς δεν μπορεί να μετακινηθεί χωρίς κάποιον να τον συνοδεύει. Φοβάται γι' αυτήν περισσότερο από ό,τι εγώ - είναι βαθιά δεμένος μαζί της» δήλωσε η Najwa.  
Η οικογένεια δεν έχει καμία πηγή εισοδήματος και έτσι βασίζεται σε φιλανθρωπικές κουζίνες για φαγητό και κάποια ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και αυτή βρίσκεται σε απελπιστική ανεπάρκεια, καθώς ο πλήρης αποκλεισμός της Γάζας από το Ισραήλ συμπληρώνει τις 70 ημέρες. Ο Φιλίπ Λαζαρίνι, επικεφαλής της υπηρεσίας αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους, UNRWA, δήλωσε αυτή την εβδομάδα:
«Η ανθρωπογενής και πολιτικά υποκινούμενη πείνα στη Γάζα αποτελεί έκφραση απόλυτης σκληρότητας».

Η ΓΡΙΑ ΚΟΤΑ ΈΧΕΙ ΤΟ ΖΟΥΜΙ!

, Όπως σας έχω αναφέρει τούτο τον καιρό δουλεύω πυρετωδώς προκειμένω να είναι έτοιμο το βιβλίο "ΖΑΧΑΡΩ & ΖΑΧΑΡΑΙΟΙ"  το καλοκαίρι. Επίσης έχω γράψει ότι θα περιλαμβάνει αν όχι ΟΛΑ, αλλά τα περισσότερα και πιο αξιόλογα που έχουν γραφτεί στο https://yannitsochori.blogspot.com από την αρχή της λειτουργίας του, το 2010. ¨. Ακόμα θα συμπεριλαμβάνει και μερικά κείμενα-αναμνήσεις του Μπίλη [Βασίλη Δρακόπουλου]. 
    Όπως καταλαβαίνετε το έργο είναι μεγάλο και κοπιαστικό και ως εκ τούτου οι αναρτήσεις μου αυτό το διάστημα θα γίνονται μόνο κάθε Παρασκευή. Εκτός βεβαίως απροόπτου...
   Πάντως συνεχώς ανακαλύπτω σπουδαίες αναφορές και ωραία βίντεο. Ένα τέτοιο σας παρουσιάζω σήμερα. Σίγουρα θα το χαρείτε και θα θα το απολαύσετε! 


ΚΑΙ ΤΑ ΔΡΟΜΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥς ΙΣΤΟΡΙΑ

 Τότε στα τέλη του ΄12 τόνιζα σε μια ανάρτηση [κλικ ΕΔΩ]

         Ένα σχετικό φαινόμενο και με τα δύο αυτά παραπάνω αναφερόμενα που μπορεί να φαίνεται   μικρό και μη σημαντικό αλλά είναι όμως δείγμα της πρόχειρης αντίληψης και της τσαπατσουλιάς που διακρίνει έντονα τη Sugartown, είναι το εξής: Οι δύο δρόμοι, η εθνική και ο παράλληλός της δρόμος από απάνω, που οδηγεί στα ορεινά χωριά (Αρήνη, Άλβενα κτ.λ.) για ένα μεγάλο τμήμα που εκτείνεται από τη διασταύρωση που παρκάρουν τα ταξί μέχρι πέρα το κατάστημα του Κάπου, είναι ξεκομμένοι. Σε αυτό το τόσο ζωντανό από εμπορικότητα  τμήμα δεν υπάρχει καμία διάβαση, ένα πέρασμα για τους πολίτες από τα μαγαζιά της Εθνικής  στα από πάνω. Υπάρχει μόνο ένα στενό πέρασμα στην άκρη του Κάπου που είναι το Αστυνομικό Τμήμα. Αυτό όμως το στενό είναι ντροπή πρώτα για τη δημοτική αρχή αλλά και την αστυνομία που ανέχεται μια τέτοια κατάσταση. Τόσα χρόνια που το θυμάμαι, χάθηκε να ρίξουν λίγο τσιμέντο; Εδώ έστρωσαν με άσφαλτο όλα τα κοτέτσια για τους ευνόητους λόγους κι αυτό που είναι κεντρικό και ίσως το πιο πολυσύχναστο σημείο του δήμου το χειμώνα βάζουν σανίδες για τα λασπόνερα.    Ευχόμαστε στη νέα χρονιά να δείξουν                                 ενδιαφέρον και να το φτιάξουν. 

Και ξανάγραφα μετά από 5 χρόνια:

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

ΣΤΟ "ΣΤΕΝΟ" ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Πριν 5 χρόνια
       Παρακαλώ να μην οδηγηθείτε από τον τίτλο σε άλλα νοητικά μονοπάτια. Αστυνομία είναι αυτή και και όταν ακούμε στενά, το μυαλό μας πάει στα πολυθρύλητα στενά  της φυλακής. Όμως μιλώ για το΄στενάκι, το δρομάκι που είναι η είσοδος της αστυνομίας, δίπλα στον σούπερ μάρκετ Α.Β.  Λοιπόν αυτό το δρομάκι μπορεί να είναι άσημο, αλλά είναι το πιο πολυσύχναστο δρομάκι της Ζαχάρως. Το έχουν διαβεί χιλιάδες άνθρωποι, άλλοι για το τμήμα και άλλοι για να επισκεφτούν τα επάνω μαγαζιά της οδού Αρήνης.  Άνθρωποι κάθε καρυδιάς καρύδι, έντιμοι, ανέντιμοι, ρουφιάνοι και παραρουφιάνοι, καρφιά και ...πρόκες,  (1)
       Υπόψη σε αυτό το δρομάκι έχουμε πάλι αφιερώσει ολόκληρη ανάρτηση [κλικ  ΕΔΩ ] Ο λόγος ήταν γιατί αναρωτιόμαστε για την πλήρη εγκατάλειψη και από τον Δήμο αλλά και την Αστυνομία. 
ΤΏΡΑ
      Τότε λοιπόν, πριν 5 χρόνια παρακαλώ, τονίζαμε: Αυτό όμως το στενό είναι ντροπή πρώτα για τη δημοτική αρχή αλλά και την αστυνομία που ανέχεται μια τέτοια κατάσταση. Τόσα χρόνια που το θυμάμαι, χάθηκε να ρίξουν λίγο τσιμέντο; Εδώ έστρωσαν με άσφαλτο όλα τα κοτέτσια για τους ευνόητους λόγους κι αυτό που είναι κεντρικό και ίσως το πιο πολυσύχναστο σημείο του δήμου το χειμώνα βάζουν σανίδες για τα λασπόνερα.
Και κάναμε την ευχή:  στη νέα χρονιά να δείξουν ενδιαφέρον και να το φτιάξουν. 
Δυστυχώς φωνή βοόντος εν τη ερήμω..
Τ’ αγγειά  γενήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι
των κερατάδων τα παιδιά γενήκαν καπετάνιοι.
(1) Και όπως έχουμε αναφέρει (κλικ ΕΔΩ)  τέτοια φρούτα υπεραφθονούν  στη Ζαχάρω...Μου έχει μείνει γιατί μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση, μια περίπτωση στην μεταπολίτευση που έγινε γνωστή κατόπιν δικαστικής εμπλοκής, . Κάποιος ελεεινός κύριος τότε ποδοσφαιριστής στον Ολυμπιακό Ζαχάρως και νυν ..ευπόληπτος πολίτης άνευ της παραμικρής υποψίας,  κάρφωσε πολύ νεώτερο συμπαίκτη του στην κυριολεξία γιατί λέτε:   Επειδή τότε στη έντονα πολιτικοποιημένη εποχή έγραφε συνθήματα της ΚΝΕ σε τηλεφωνικούς θαλάμους.. Βεβαίως ο.Κνήτης αθωώθηκε αλλά η ρουφιανιά έμεινε κι ακόμα επιπλέει! 

ΚΑΙ ΠΈΡΑΣΑΝ ΑΚΌΜΑ ΑΛΛΑ 6 ΟΛΌΚΛΗΡΑ ΧΡΌΝΙΑ ΚΙ ΑΚΌΜΝΑΈΤΣΙ ΠΑΡΑΜΈΝΕΙ. Ο ΠΑΝΤΑΖΆΡΑΣ ΕΝΤΆΞΕΙ ΑΛΛΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥ, ΣΤΗ ΜΑΣΑ, ΤΟΝ ΔΕ ΕΠΟΜΕΝΟ   ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑ  ΤΟΥ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ! ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΔΩΝΕΩΣ.

                 ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΜΠΑΝΆΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΟΝ ΝΈΟ ΜΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟ,                                                  ΤΟΝ       ΚΩΣΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ,                                                        ΩΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΠΡΟΧΤΕΣΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ

Η αλεπού και η ζουρίδα. (Όπως λέμε ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ& ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ)

 Αντωνία Ζεβόλη Νταουντάκη  

Μεγαλώνοντας στην Αθήνα ήξερα για τις αλεπούδες, από τα παραμύθια, τις ζωγραφιές και από το σχολείο, χωρίς να τις έχω δει. Τα καλοκαίρια όμως, πηγαίνοντας στο χωριό του πατέρα, στην Κρήτη, δεν άκουγα ποτέ για αλεπούδες. Για ζουρίδες άκουγα και καθώς αυτές δεν τις είχα δει ούτε σε ζωγραφιά, τις είχα πλάσει φοβερές στο μυαλό μου αλλά είχα περιέργεια. " Θείε, έχεις δει ποτέ σου ζουρίδα; Πως είναι; ρώτησα μια μέρα έναν θείο που ζούσε στο χωριό. " Πως να είναι παιδί μου;


Όπως είναι οι αλεπούδες" απάντησε ο θείος. Ξαφνιάστηκα. "Δηλαδή αλεπούδες είναι οι ζουρίδες;" επέμενα. " Ναι, ένα είδος αλεπούδων είναι αυτές που έχουμε εδώ στην Κρήτη. Έχουν βέβαια κάποιες μικροδιαφορές, οι ζουρίδες είναι λίγο πιο μικρόσωμες και διαφέρουν κάπως στη μουσούδα, αλλά τι θες και ψάχνεις; Εκείνο που ξέρω εγώ είναι πως, όπως κι αν τις πω, αλεπούδες η ζουρίδες, αν πέσουν στο κοτέτσι μου, τις κότες θα μου τις ξεκληρίσουν!" Αφιερωμένο με αγάπη σε όσους τις τελευταίες μέρες, την ώρα που σκοτώνονται άμαχοι και πεθαίνουν από την πείνα μωρά, κάθονται και συζητάνε αν είναι γενοκτονία αυτό που γίνεται στη Γάζα ή εθνοκάθαρση! Όπως κι αν το πείτε φίλοι μου, την ίδια δουλειά κάνει. Ξεκλήρισμα! Ας φωνάξουμε τώρα να σταματήσει το έγκλημα και μετά κάνουμε γλωσσολογικές, εννοιολογικές και νομικές αναλύσεις με την ησυχία μας.


[WIKIPEDIA]Έχει σώμα μακρύ (έως 55 εκατοστά) με κοντά πόδια ενώ η ουρά του φτάνει τα 30 εκατοστά. Το χρώμα της Κρητικής ζουρίδας είναι μπεζ σκούρο, ενώ τα άκρα και τα ρύγχος είναι πιο σκούρα, μαυριδερά. Φέρει λευκές ταινίες στο λαιμό και έχει ρύγχος μυτερό, ξανθό με κοφτερά τριγωνικά δόντια και μουστάκια στο πάνω χείλος, αυτιά όχι πολύ μεγάλα και μάτια ζωηρά και έξυπνα. Στα πόδια έχει νύχια σουβλερά σαν της γάτας. Με αυτά σκαρφαλώνει στα δένδρα και πιάνει μικρά πουλιά που της αρέσουν.