theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΝΑΞΟΣ ΚΑΙ ΒΟΥΡΛΑ"

     Αυτή η ζεστή και ωραία παρουσίαση έγινε στις 9-2-20 στα φιλόξενα γραφεία του Συλλόγου Φιλιωτιτών Νάξου, στου Ψυρρή. 
    Η όλη εκδήλωση έλαβε χώρα υπό την αιγίδα του Συλλόγου Φιλιωτιτών και της Ένωσης Βουρλιωτών Μικράς Ασίας και ήταν προσφορά του Γιάννη και Ηλία  Χουζούρη στη μνήμη του αδελφού τους Γιώργη, που αυτό το βιβλίο ήταν έργο ψυχής  του και του γιου του Κωσταντή.
   Εδώ παρουσιάζουμε το προτελευταίο μέρος, την Τσαμπουνοκατάνυξη με τσαμπουνιέρη τον αυθεντικό Φιλιωτίτη Λιανό Κοτάκη και ντουμπατσιαρισα τη γυναίκα του Νίκη. Τραγούδησαν και οι δύο, αλλά κυρίως η Νίκη.
  Αυτό ήταν ένα πραγματικό μνημόσυνο!! 
       Σημειωτέον στο τέλος προσφέρθηκαν σε όλους τους παρευρισκόμενους αγνά καλούδια από το Φιλώτι: Το ξακουστό και δυσεύρετο τυρί το "Αρσενικό", τη χλωρή μυτζήθρα με ψωμί  ψυρρίτικο και θεϊκό ρακί!  
    Αυτή η αναφορά γίνεται  γιατί " Ό,τι και να πείτε ό,τι πρώτο είναι το Φιλώτι" και 
     επιπροσθέτως ο Γιάννης είναι καλός φίλος και ντερβίσης!




    Να το γράψω και μια άλλη φορά. Οι νησιώτες και οι βουνίσιοι είναι άξιοι θαυμασμού, Κρατάνε τις παραδόσεις τους, τα παμπάλαια έθιμά τους  μέσα από τους ανθηρούς και ζωντανούς συλλόγους! 

Κική Δημουλά


H ποίηση της Κικής Δημουλά στη δισκογραφία Μελοποιημένα ποιήματα της Κικής Δημουλά και απαγγελίες με συνοδεία μουσικής, από γνωστούς τραγουδοποιούς και συνθέτες.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ25.2.2020 | Πηγή: www.lifo.gr
 Κική Δημουλά (1931-2020): «Η σταθερά στη ζωή μου ήταν η δειλία» Η διασημότερη Ελληνίδα ποιήτρια, που πέθανε σε ηλικία 89 ετών, σε μια από τις πιο ειλικρινείς και ευθείς συνομιλίες της. Πηγή: www.lifo.gr
 Κική Δημουλά (1931-2020): «Το σώμα δεν θέλει να πεθάνει» Μια παλιότερη, εξομολογητική συνέντευξη της μεγάλης Ελληνίδας ποιήτριας, που πέθανε σήμερα σε ηλικία 89 ετών, στη LiFO. Πηγή: www.lifo.gr
 Κική Δημουλά: Είχε προταθεί για το Νόμπελ Λογοτεχνίας τον Ιανουάριο, από την Μενδώνη Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη είχε προτείνει την υποψηφιότητα της Κικής Δημουλά για το Νόμπελ Λογοτεχνίας NEWSROOM23.2.2020 |  Πηγή: www.lifo.gr
 Κική Δημουλά: Ποια ήταν η ποιήτρια των μικρών πραγμάτων και της ύπαρξης Τα ποιήματα της Κικής Δημουλά πρόβαλλαν απρόσμενα στη νεοελληνική ζωή τα τελευταία χρόνια, ως memento mori, ως υπόμνηση της θνητότητας και του θανάτου, εκεί που νόμιζες πως όλοι τον είχαν ξεχάσει. Πηγή: www.lifo.gr

Pol Arcas : το κλεμμένο είναι πιο γλυκό!

          Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος, στο βιβλίο του Σιδηρά Διαθήκη, λέει διάφορες ιστοριούλες, κωμικές και διδακτικές…
 Μια από τις ωραιότερες είναι αυτή που ακολουθεί.
 Επειδή η γλώσσα του POL  ARCA   είναι βαρειά καθαρεύουσα, και δεν διαβάζεται σήμερα, αναγκαστήκαμε να το μεταφράσουμε σε απλή γλώσσα,  όπως θα τόγραφε σήμερα...
 Απολαύστε το…
 Διαβάστε το ξανά και ξανά, μέχρι να μπείτε στο νόημα.
Αντώνιος 
ο Μεγαλοπρεπής Κυπαρισσεύς

             ΤΟ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ

--Είδα έναν άνθρωπο να κάθεται  στο μέσο του δρόμου και να τρώει μία τροφή που δεν την εχόρταινε!

--Τρώς-τρώς, του λέω, αλλά δεν βλέπω να χορταίνεις, ούτε να βαραίνει το στομάχι σου.

--Μου απάντησε, χωρίς να σταματήσει να τρώει:
«είναι πολύ γλυκιά η τροφή μου,
 και κανείς δεν την χορταίνει,
όταν την αποκτήσει όπως εγώ…»

 --Την απάντηση αυτή, την άκουσαν πολλοί  άνθρωποι, που ήταν πεσμένοι στην ‘καταραμένη’ (?) άκρη του δρόμου, και ψυχοραγούσαν (έτοιμοι να πεθάνουν),  οι Τίμιοι!!!

--Και φώναξαν όλοι, μισοσηκωμένοι στον αγκώνα τους, που με δυσκολία τους στήριζε:
«πρόσεξε! αυτός ο άθλιος τρώει κλεμμένο φαΐ !»

 --Τότε ,κάτι παράδοξο φανερώθηκε μπροστά μου:
 Ο άνθρωπος αιστάνθηκε ανακατωσούρα στο στομάχι του, και άρχισε να κάνει εμετό, και να βγάζει την γλυκιά και χωνευτική τροφή…

-- «Τί συμβαίνει, δυστυχισμένε? ,  τον ρώτησα..
  Δηλητήριο έτρωγες, και δεν το καταλάβαινες?»

--Έβγαλε τρομερές κραυγές,  και τον είδα να σφαδάζει από μεγάλους πόνους. Και περίμενα να τον δώ νεκρό,  όταν ξαφνικά με ρωτά:
--« Ξανάπεσαν πάλι κάτω, εκείνοι που ονομάζονται ‘τίμιοι’??

-- «Ναι, του είπα. Δεν φαίνονται πιά…
  Τί συμβαίνει?   Γιατί υποφέρεις τόσο πολύ, αλλά χωρίς να πεθαίνεις???»

-- «Και γιατί να πεθάνω, τώρα που δεν ξέρει (πάλι) κανείς τί τρώω?
  Ορίστε! φάε και σύ, και μη λες σε κανέναν τί είδες»

--Δέχτηκα το φαΐ που μου πρόσφερε, το δοκίμασα, αλλά το έφτυσα αμέσως…
«Είναι πικρό, του είπα ,και ξυνό»

-- «Έχεις δίκιο, μου είπε, διότι σου το πρόσφερα εγώ…
 Πλησίασε τώρα, κρυφά, και κλέψε το μόνος σου..,
 Κι εγώ θα κάνω πως δεν σε βλέπω…

--Επλησίασα σιγά-σιγά, έκλεψα λίγο, το ‘τσίμπησα’, και το έφαγα…

Παράξενο!  Ήταν η ίδια τροφή, αλλά πόσο γλυκιά και χωνευτική ήταν τώρα…!

Τότε κατάλαβα την ηθική ποιότητα του ανθρωπίνου στομαχιού.
 Μπορεί να κάνει εμετό από αηδία, το καλύτερο φαΐ,
αλλά μπορεί να χωνέψει ακόμα και το κώνειο, αρκεί να είναι κλεμμένο!!!


Σχόλια:   
1. -- Ο Πολύβιος είχε μεγάλη φαντασία!!!  Για να μας δείξει πως το κλεμμένο είναι πιο γλυκό, έφτιαξε ολόκληρη σκηνή. Και μάλιστα πολύ παράξενη, που θυμίζει παράδεισο και κάτω κόσμο…
   Παράδεισο μας θυμίζει ο παράνομος καρπός που αν τον φας κλεμμένο είναι γλυκός, αλλά αν στον δώσουν είναι πικρός.
Και κάτω κόσμο και Κόλαση θυμίζουν οι ‘Τίμιοι’ (σε εισαγωγικά) οι οποίοι είναι πεσμένοι, σαν κολασμένοι, στην κακιά πλευρά του δρόμου, την ‘καταραμένη’.

 --- Οι ‘Τίμιοι’, είναι η λέξη κλειδί της ιστοριούλας.
  Είναι αυτοί που υποκρίνονται τους τίμιους, που ρουφιανεύουν και στον κάτω κόσμο, έναν που έκλεψε για να φάει,  ενώ οι ίδιοι έχουν κάνει πολύ μεγαλύτερες αμαρτίες, για τις οποίες και τιμωρούνται αιώνια πεσμένοι στη γη, έτοιμη να βγει η ψυχή τους…

 2.  --Ένα δεύτερο που πρέπει να προσέξουμε είναι πως ο φίλος του Πολύβιου, μόλις τον μαρτύρησαν οι ‘τίμιοι’ ότι τρώει κλεμμένο φαΐ, κάνει ψέματα πως  υποφέρει κι αυτός , για να τους κοροϊδέψει, για να χαρούν πως τάχα κι αυτός υποφέρει. Κάνει τον πεθαμένο, μέχρι να ξαναπέσουν κάτω, να μην τον βλέπουν…
 Και μετά συνεχίζει να απολαμβάνει τη γλύκα του κλεμμένου…
 Δοκιμάζει και ο Pol, και ξαναδοκιμάζει αλλά κλεμμένο, και έβγαλε το συμπέρασμα που λέμε όλοι, πως το ξένο είναι πιο γλυκό, το κλεμμένο, το παράνομο γενικώς. Δεν είναι μόνο το στομάχι, είναι ο,τιδήποτε: έρωτες, χρήματα, αντικείμενα, είναι ο πειρασμός γενικότερα…

3. --Συμπεράσματα:
Α.  ---Οι λεγόμενοι ‘τίμιοι’ είναι πολύ χειρότεροι απ όσους κλέβουν για να φάνε, απ όσους κάνουν μικρές αμαρτίες.

Β. --Ο  άγνωστος άνθρωπος, ό ίδιος ο Πολύβιος που έφαγε τον παράνομο καρπό, αλλά και ο κάθε αναγνώστης,  όλοι εμείς, πρέπει να προσέχουμε όταν κλέβουμε για να φάμε, όταν κάνουμε ‘μικρή και γλυκιά παρανομία’ . Να μην κάνουμε επίδειξη, να την κάνουμε κρυφά. Και μάλιστα , αν μας πάρουνε χαμπάρι οι παλιάνθρωποι  ψευτοτίμιοι, να παριστάνουμε πως υποφέρουμε…

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020


Οι Νιοχωρίτες γλεντάνε και χορεύουν....



Κι αυτό & τα μυαλά......... στα κάγκελα !!!




Ακροδεξιό ρεσιτάλ Άδωνη: Ούτε κουνούπι δεν θα βγαίνει από της Αμυγδαλέζες

Kατάστημα εστιάσεως: ‘οι όρνιθες’!!!


   Αντώνιος,
ο Μεγαλοπρεπής,
ο Κυπαρισσεύς.
  Φαντάσου  ένα  μεζεδοπωλείο, που να έχει στην αυλή του κότες και κοκόρια ελευθέρας βοσκής…  Και να πηγαίνει ο κόσμος ,να βλέπει από κοντά τις όρνιθες, να τρώει  φρέσκο αυγό ‘της ώρας’ ,κοτόσουπα, και κόκορα μακαρονάδα!
  Η ιδέα ίσως φαίνεται ως αστεία , αλλά σύντομα θα γίνουν πολλά τέτοια κοτέτσια ‘καφέ’ , σε χωριά, μα και σε πόλεις !
 περιγραφή του χώρου!
 Μεγάλη αυλή,  σαν χωράφι : χώμα , χορταράκια, και δέντρα για να κουρνιάζουν οι κότες το βράδυ…
Περίφραξη με καλάμια, όπως ήταν τα αρχαία κοτέτσια.
Οι πελάτες θα κάθονται έξω, να βλέπουν από κοντά τις κότες, ή μέσα, ανάλογα με τον καιρό και με τη διάθεσή τους.
---Μπορεί να είναι  2-3 κοτέτσια γύρω-γύρω από το κτίσμα ,  και οι φωλιές με τα αυγά, να είναι κολλητά στο κτίσμα,  απλώνεις το χέρι και  παίρνεις το αυγό…

πώς ζουνε οι κότες ...
 -Οι επισκέπτες, θα μπορούν να πίνουν τον καφέ τους, και θα κάνουν ψυχοθεραπεία βλέποντας τις κότες, πως  σκαλίζουν με τα πόδια το χώμα για να φάνε το σκουληκάκι, πώς τις κυνηγάει και τις καβαλάει ο κόκορας, πώς κάνει το κικιρίκου, πώς γενούν το αυγό στη φωλιά και μετά κάνουν κο-κο-κο, πώς κλώθουν τα αυγά, κι όταν βγουν τα πουλάκια, πώς την ακολουθούν για να μάθουν  να κάνουν ορνιθοσκαλίσματα .
 αυγά της ώρας, κό-κο-κο  !
 -Θα  τρώμε αυγά πρα-γμα-τι-κά φρέσκα. Όχι μόνο ‘ημέρας’ ,   αλλά ‘της ώρας’, ή ακόμα και ‘της στιγμής’.
  Μόλις ακούσεις κο-κο-κο , αυτό σημαίνει πως η κότα τόκανε τ αυγό, και πας στη φωλιά και  της το ‘κλέβεις’ …   
 ---Οι μερακλήδες τρώνε τα αβγά ωμά: τρυπάνε λίγο το τσόφλι και το ρουφάνε! Ο πιό υγιεινός τρόπος είναι βραστό ‘μελάτο’ ή τηγανητό σε νερό ! Πιό νόστιμο είναι τηγανητό σε ελαιόλαδο ή και με λίγο βούτυρο. Η ομελέτα είναι μια πονηρή ‘εφεύρεση’, για να μπλέκει τις γεύσεις και να  μην καταλαβαίνεις πως τα αυγά είναι πτηνοτροφείου…
 πώς σφάζουμε μια κότα ή έναν κόκορα…
 -Ούτε ένας στους 1000 δεν έχει σφάξει κότα, ενώ καθένας μας έχει φάει χιλιάδες κοτόπουλα… Αυτό και μόνο, δείχνει την υποκρισία όλης της κοινωνίας, και την ψεύτικη ‘οικολογία’. Κανονικά, κάθε ενήλικας πρέπει να μάθει πώς να σφάζει μια κότα…, και αυτό θα το κάνουμε  πράξη στα κοτέτσια καφέ.

 --Το σφάξιμο μιας κότας- και κάθε ζώου- είναι ιεροτελεστία.
  Της δίνουμε να φάει λίγο ψωμί βουτηγμένο σε κρασί ή ούζο, για να ζαλιστεί, να μεθύσει. Και μετά την πιάνουμε, και τη σφάζουμε, μακριά από τις άλλες κότες , να μην βλέπουν.
--Τη βάζουμε σε καυτό νερό, τη ξεπουπουλιάζουμε, την ξεκοιλιάζουμε, κόβουμε και πετάμε μόνο τη χολή και  τα νύχια.
 Τρώμε όλο το υπόλοιπο ζώο ,  ό λ ο !  

---Το μήνυμα είναι πως: μόνο σπάνια σφάζουμε ένα ζώο, από ανάγκη, για να επιβιώσουμε. Ή ύστερα από ένα τάμα προς το θεό…  Αυτό εννοούσε ο Σωκράτης, πριν πιεί το κώνειο, όταν  είπε: να μην ξεχάσουν να προσφέρουν στον Ασκληπιό έναν κόκορα… (εννοούσε  πως γι αυτόν ο θάνατος είναι γιατρειά)
 πώς μαγειρεύουμε μία κότα ή έναν κόκορα!
 Σήμερα όλοι τρώμε μικρό κοτόπουλο πτηνοτροφείου ,μα αυτό είναι λάθος.  Ποτέ δεν σφάζουμε ένα κοτόπουλο, δηλαδή μια μικρή κότα. Μόνο όταν πιά γεράσει και δεν κάνει αυγά, τότε την κάνουμε κοτόσουπα  : η γρηά  κότα έχει το ζουμί.
 Ούτε και κόκορα μικρό σφάζουμε, μόνο τον γέρικο, ή όταν έχουμε πολλούς και τσακώνονται. (Σκοτώνουμε τον πιό αδύναμο για να μην υποφέρει, ή τον πολύ άγριο και επιθετικό για τιμωρία…)
 Ο κόκορας με χυλοπίτες είναι το καλύτερο φαγητό, από την αρχαιότατα έως και σήμερα…
  κότες = η τέλεια  ανακύκλωση!!
[Σημείωση του blog: 
Τα κείμενα του Αντώνη
 είναι πάντα απίθανα και μοναδικά, 
Τον αντιπροσωπεύουν απολύτως!!!!]

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020

ΣΥΡΙΖΑ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΟΧΩΡΙ

ΣΗΜΕΡΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ 
ΚΑΙ       ΣΤΗΝ       ΠΡΩΪΝΗ
Το Γιαννιτσοχώρι είναι αρκετά νέο χωριό και άρχισε να κτίζεται μετά το πρώτο τέταρτο του προηγούμενου αιώνα από μετοίκους από τα γύρω χωριά   και κυρίως από τον Αλιά. Γι αυτό και ο Αλιάς είναι η Βαλιδέ Σουλτάνα μας.

   Γενική πολιτική εικόνα
    Ως προς τα ιστορικά πολιτικά δρώμενα  η κορωνίδα στην εξέλιξη ενός ανθρώπου, ενός χωριού, ενός κράτους, στην ύψιστη στιγμή τους, μετά την Επανάσταση του Εικοσιένα, είναι η Εθνική Αντίσταση.Σε αυτή στο χωριό ουδέν σοβαρό, αξιόλογο γεγονός συνέβη, μια και τα πεδινά χωριά δεν ήταν ακτίνας δράσης των ανταρτών. εκτός από την ανατίναξη της γέφυρας  της Νέδας από κλιμάκιο Άγγλων και ανταρτών τον Οκτώβριο του ΄43. Στον δε ΕΛΑΣ συμμετείχαν μόνο 2 άτομα κι αυτά ξενόφερτα. Όμως στο χωριό είχε δημιουργηθεί οργάνωση του ΕΑΜ, που οι περισσότεροι, κυρίως πρωταγωνιστές εξαιτίας της Λευκής Τρομοκρατίας διασκορπίσθηκαν, άλλοι στην Αθήνα και άλλοι στην Αυστραλία.       Στα επόμενα χρόνια τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως περίπου σε  όλη την επαρχία. Μια αντιπαράθεση μεταξύ των νικητών [δεξιοί, ταγματασφαλίτες ακροδεξιοί] και των άλλων των αντιδεξιών [το στρατόπεδο των  προοδευτικών δυνάμεων, κεντρώοι, Πασόκοι, Κουκουέδες και λίγοι λοιποί αριστεροί & στη συνέχεια Συριζαίοι]. Παρά τα μικρά σκαμπανεβάσματα η δεξιά είχε πάντα ένα μικρό προβάδισμα, εκτός ίσως από το ΄81 και το ΄85. Πάντως από την μεταπολίτευση, εκτός από ένα μικρό διάλειμμα 4 χρόνων, έχουμε στην κοινότητα δεξιούς προέδρους.                                 
      Όπως και στην υπόλοιπη χώρα  έτσι και στο χωριό, οι περισσότεροι υιοθετούν τη συμπεριφορά Χατζηαβάτη: φοβισμένος και δειλός, ένας ραγιάς με ευλύγιστη μέση έτοιμος να κολακέψει, να συνεργαστεί ή να ανεχθεί τους ισχυρούς. ΟΙ διάφορες κουμπαριές είχαν μεγάλη σημασία, το ίδιο τα ρουσφέτια. Βεβαίως ο χατζηαβατισμός έχει τις ρίζες του στο πρωτοφανές φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη, στην ενσωμάτωση στον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό όλων Ελληναράδων και της κατοχής και της χούντας [ δωσίλογοι, ταγματασφαλίτες και χουντικοί κάθε είδους]


  ΣΥΡΙΖΑ στο χωριό   

     Δειλά και σταθερά λοιπόν και ανάμεσα στις συμπληγάδες Της Καραμανλικής Ν.Δ. και του Ανδρεϊκού Πασόκ έκαναν την εμφάνισή τους οι Ανανεωτικές Ριζοσπαστικές ιδέες. Στην αρχή ως ΚΚΕεσωτ. με 10 περίπου ψήφους στην αρχή και 16 αργότερα , που σε κάποιες ευρωεκλογές πριν το 2000 οι ψήφοι ανέβηκαν στους 45, και στη συνέχεια στις εκλογές 2012, ως Σύριζα,   έφθασαν τους  120, το δε ΄15 ο Σύριζα ήρθε μπάρα-μπάρα με τη Ν.Δ.
     Το μικρό κόμμα διαμαρτυρίας σιγά-σιγά θέριεψε και έγινε πρώτη φορά Αριστερά στην κυβέρνηση υπό δυσμενέστατες όμως συνθήκες.  Παρέλαβε μια Ελλάδα καταχρεωμένη και δεμένη πισθάγκωνα με τα μνημόνια και παρά ταύτα το έργο του ήταν μεγάλο σε όλους τους τομείς, στον εργασιακό χώρο, στην υγεία, στο περιβάλλον, στην εξωτερική πολιτική,στο μεταναστευτικό και και...Τώρα φαίνεται η διαφορά που ο νεοφιλελευθερισμός  ισοπεδώνει τα πάντα. 
   Στην περιοχή μας η διαθήκη είναι τα ισχυρά αποτυπώματα στο περιβάλλον (Π.Δ. για την προστασία του Κυπαρισσιακού Κόλπου) και στον Καϊάφα που επιτέλους ξελασπώνει. 
   Πλέον στην απόκρουση της λαίλαπας της δεξιάς και της επέλασης της ακροδεξιάς η μόνη απάντηση είναι οργανωτική ανασυγκρότηση και πολιτική διεύρυνση με σκοπό τον κοινωνικό μετασχηματισμό και η δημιουργία μιας μεγάλης Προοδευτικής-Δημοκρατικής παράταξης, που θα αγκαλιάσει όλους τους πολίτες από την Αριστερά μέχρι το Κέντρο. Έτσι οι ίδιοι οι πολίτες επέβαλαν τη γέννηση του Σύριζα-Προοδευτική Συμμαχία.
   Υπ΄ αυτές τις συνθήκες  και για αυτό τον σκοπό και εμείς στο χωριό μας, μια ομάδα ενεργών πολιτών από όλο τον δημοκρατικό χώρο επιλέξαμε τη συστράτευση και τη συμπόρευση με αποτέλεσμα για  πρώτη φορά την ίδρυση μιας τοπικής οργάνωσης με την συμμετοχή μας στο ιδρυτικό συνέδριο της μεγάλης παράταξης. 
    Θέλουμε να συμβάλουμε για ένα κόμμα 

  • ανοιχτό,
  • μαζικό,
  •  λαϊκό 
  • και ριζοσπαστικό 
Όλοι αποδεχόμαστε ότι η ηθική της Αριστεράς προτάσσει το συμφέρον της κοινωνίας και της χώρας.
  Δηλώνουμε λοιπόν ότι  συμφωνούμε με τις αρχές της ιδρυτικής διακήρυξης, του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας (Εργασιακά δικαιώματα, Κράτος πρόνοιας, αντιρατσιστική και αντιφασιστική πολιτική, Περιβάλλον -Κλιματική αλλαγή) και προχωράμε αποδεχόμενοι ότι μεταξύ παλιών και νέων μελών δεν υπάρχει ουδεμία διάκριση αρνούμενοι φυσικά οιοδήποτε αριστερόμετρο και άλλα τέτοια παρωχημένες δογματικές μεθόδους.
Μπροστά λοιπόν
  ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ  ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ
 Προσκαλούμε τους συγχωριανούς μας που διάκεινται ευνοϊκώς απέναντι στις πανανθρώπινες ιδέες είτε είναι φίλοι μας είτε απλώς συμπαθούντες να έρθουν μαζί μας, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑ είναι μεγάλη και όλους μας χωρά, εκτός από τους καραμπινάτους συνειδητούς δεξιούς, που εκμεταλλεύονται την ανάγκη  και την κακομοιριά του κόσμου.

        Οι συνιδρυτές

Αντωνοπούλου- Μπάκα Καίτη

Κόλλιας . Γιάννης 

Κόλλιας . Γιώργος

Λαλιώτης . Άρης 

Κόλλιας Ν. Θεόδωρος

Μπάκας . Θανάσης

Ντούφα Μάρθα

Παπακυριακόπουλος  Θεόδωρος

Τσιλιβήτας  Μιχάλης

[Είμαστε δυο, Είμαστε τρείς, Είμαστε χίλιοι δεκατρείς]