Το ίαμα της αδιαφορίας

  απο την"ΠΡΩΙΝΗ"

     Καϊάφας, εδώ η Φύση δεν στερήθηκε φαντασίας. Χρησιμοποίησε όλη την παλέτα των χρωμάτων, για να μπορούμε να ισχυρισθούμε με σιγουριά, πως είναι από εκείνα τα λίγα μέρη του κόσμου, όπου το θεϊκό συναντά το γήινο, συνθέτοντας μια κρυστάλλινη ομορφιά.

Σύμφωνα με έναν από τους μύθους, εδώ πέταξαν τα καθάρσια νερά τους οι κόρες του βασιλιά του Άργους Προΐτου, η Αμφινόη και η Αμφιάνασσα, οι οποίες είχαν άνομες σχέσεις με τον μάντη Μελαπόδα. Όταν έμειναν έγκυες κατέφυγαν στο όρος Λαπίθα, προκειμένου να αποφύγουν την οργή του πατέρα τους. Άλλος μύθος μάς μεταφέρει ότι εδώ καθάρισε τα τραύματά του από τα δηλητηριώδη βέλη του Hρακλή ο Kένταυρος Xείρων. Και βέβαια, αμφότερα τα σπήλαια των Ανιγρίδων Νυμφών και του Γερανίου ή των Ατλαντίδων Νυμφών, καταγράφονται στη μυθολογική μας παράδοση ως κατοικίες νυμφών.

Καθόλου τυχαία, όλες οι αναφορές σχετίζονται με τον ιαματικό χαρακτήρα των υδάτων, καταδεικνύοντας ότι οι αρχαίοι είχαν αντιληφθεί προφανώς την ιδιαίτερη αξία τους και απολάμβαναν τα πολλαπλά οφέλη που τους προσέφερε απλόχερα η φύση.

Ρίχνοντας κανείς μία γρήγορη ματιά στη λίστα με τις παθήσεις από τις οποίες ανακουφίζουν τα θαυματουργά νερά των λουτρών του Καϊάφα, συνειδητοποιεί πως όλα ή σχεδόν όλα θεραπεύονται.

Εκείνο που δεν θεραπεύεται καθόλου εύκολα είναι η αδιαφορία και η εγκατάλειψη. Χρόνια τώρα οι Ηλείοι αναζητούν το ίαμα για τούτες τις τρομακτικές παθογένειες της υψηλής εξουσίας. Και για χρόνια, ταλαιπωρηθήκαμε και απογοητευτήκαμε ουκ ολίγες φορές με την εξέλιξη που είχε κάθε προσπάθεια ανάδειξης ενός φυσικού τοπίου πραγματικά μοναδικού, που συνδυάζει την θάλασσα, το δάσος, τη λίμνη, το νησάκι και τα θερμά ιαματικά λουτρά.

Πριν από λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι εντός του Φεβρουαρίου

ξεκινούν τα έργα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των

υφιστάμενων υποδομών του Καϊάφα, παρέμβαση 5 εκατ. ευρώ

χρηματοδοτούμενη από το ΕΣΠΑ 2014-2020. Το έργο πέρασε από

«σαράντα κύματα» μέχρι την υλοποίησή του, αφού από το 2012

φημολογούνταν η μεταβίβασή του στο ΤΑΙΠΕΔ ώστε να βγει στο

«σφυρί».

Η προηγούμενη κυβέρνηση, παρά τις… σειρήνες για ΣΔΙΤ μέσω

του περίφημου Σχεδίου Γιουνκέρ, διαφύλαξε τον δημόσιο

χαρακτήρα της διαχείρισης του Καϊάφα, δρομολόγησε την

έκδοση νέου ΠΔ για τον Κυπαρισσιακό, σύμφωνου με τις οδηγίες

του ΣτΕ, το 2017 πέτυχε την ένταξή του στο ΕΣΠΑ 2014-2020 και

έβαλε το έργο σε τροχιά υλοποίησης, για να φτάσουμε σήμερα

στην εγκατάσταση του αναδόχου, αφήνοντας πίσω δεκαετίες

αδράνειας.

Με αφορμή τα έργα που δρομολογούνται, ο δήμαρχος Ζαχάρως

Κ. Αλεξανδρόπουλος, χαρακτήρισε την έκταση των λουτρών ως

κτήμα εθνικής εμβέλειας. Ίσως και παγκόσμιας, θα προσέθετα με

την σειρά μου, συμμεριζόμενος ωστόσο τη μετριοπάθεια του

δημάρχου. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το «οικόπεδο» αυτό απέχει

μόλις 25 χιλιόμετρα από την Αρχαία Ολυμπία. Όμως ας μην

επεκταθούμε περαιτέρω και το «γρουσουζέψουμε». Ας μείνουμε

μόνο στο ουσιώδες.

Μπορεί λοιπόν το ίαμα της αδιαφορίας για το νομό Ηλείας να

μην έχει ανακαλυφθεί ακόμη, αλλά τα έργα στον Καϊάφα

αποτελούν αδιαμφισβήτητα την πρώτη σοβαρή επενδυτική

ενέργεια, με αφορμή την οποία ευελπιστούμε ότι θα δοθεί

ταυτόχρονα το έναυσμα για μία γενική αναβάθμιση ολόκληρης

της περιοχής. Αρκεί να συνεχίσουμε να διεκδικούμε. Αρκεί να

μην πάψουμε να αναζητούμε καθημερινά, την θεραπεία για

ολόκληρη την Ηλεία. Ο Καϊάφας μπορεί να είναι μόνο η αρχή.