theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Παρασκευή 30 Μαΐου 2025

ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΔΟ

       Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και αμφισβητούμενα πρόσωπα όλα αυτά τα χρόνια σε αυτό το βήμα αλλά και σε όλη τη Ζαχάρω είναι κατά κοινή ομολογία ο Νίκος Αλεξανδρόπουλος. Πάντοτε κρινόμενος αρνητικά για τα έργα και τις ημέρες του στη Ζαχάρω μέχρι και ιδιοτέλειας. Κυρίως η έντονη αντιπαράθεση υπήρξε για το Περιβάλλον και δη για το περιβόητο Προεδρικό Διάταγμα, την Προστασία της παραλιακής ζώνης του Κυπαρισσιακού Κόλπου. Τί να θυμηθώ και τι να πρωτογράψω, διαστρεβλώσεις και ψέματα μέχρι ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ. Ναι  ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ! Ακόμη και κατά της NATURA 2000 έχει τοποθετηθεί και σφόδρα εναντίον ΌΛΩΝ των Περιβαλλοντικών οργανώσεων και ΜΚΟ και ότι έχει να κάνει με το Περιβάλλον και το Π.Δ [Περιβαλλοντική Μελέτη κυρίως] Την καταγγέλλει όχι μόνο κατά της ανάπτυξης του τόπου, αλλά εντελώς αναξιόπιστη και ανυπόγραφη. Το τελευταίο το έχει κάνει γλειφιτζούρι. Χίλιες φορές αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος επιστήμων και τόσο κοντά στο Περιβάλλον να έχει τέτοιες απόψεις όλου του φάσματος του γκρι μέχρι μαύρου- αφέλεια; ελαφρότητα έως χαζομάρα και μπουρδολογία!
Όμως το μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν αυτός, με ΄γεια του με χαρά του καθείς να πρεσβεύει ότι γουστάρει, αλλά επηρέασε τον αδελφό του, τον δήμαρχο σε τέτοιο βαθμό που βήχα ό ένας χαρτομάντιλο ο άλλος, με τα γνωστά αποτελέσματα. Καθόλο το δημαρχιλίκι το μόνο μέλημα του ήταν η κατάργηση του Π.Δ με μια ανεξήγητη και χαζή εμμονή.
Τέλος πάντων  όλα αυτά βέβαια είναι πολλάκις καταγεγραμμένα αλλά τα ξανατονίζω για δυο λόγους: 

       α] τούτη την εποχή προβαίνω σε αναψηλάφηση όλων των γραπτών της ιστοσελίδας για τις ανάγκες του  περιώνυμου βιβλίου που σας έχω αναφέρει, οπότε μου σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής  ξαναδιαβάζοντας τέτοιες μπούρδες με περικεφαλαία.
         β] Κυρίως όμως διότι τελευταία εκδόθηκε το βιβλίο του συγκεκριμένου ατόμου ¨Ο Πύργος του Καϊάφα'' [1] που πράγματι είναι ένα πολύ καλό ιστορικό αφήγημα  του τόπου μας, του Πυλιακού Πεδίου, από την προομηρική Ερατεινή Αρήνη μέχρι τη δημιουργία της Νέας Ελλάδας, το 1912. Σε μια συνάντησή μας δε, αφού του έδωσα  τα συγχαρητήρια μου για το σπουδαίο και χρονοβόρο του πόνημα, συνάμα εξέφρασα τη μεγάλη μου απορία, που είναι και τόσων άλλων, πώς είναι δυνατόν  ενώ έχει τόσο καλή γενική παιδεία, για το συγκεκριμένο θέμα να έχει απαράδεκτες αντιπεριβαλλοντικές απόψεις. Και άρχισε να αραδιάζει τα ίδια και τα ίδια για κείνη την ανυπόγραφη Μελέτη. Και πήγα εκεί και πήρα αυτό  και μπουρ-μπουρ. Νεότερα και σπουδαία για αυτό το θέμα στην επόμενη ανάρτηση.
    [1] Και ο τίτλος του βιβλίου "Ο Πύργος του Καϊάφα", αλλά και η 15σέλιδη αναφορά, αφιέρωση αποδεικνύουν περίτρανα τη τεράστια σπουδαιότητα και αξία που προσδίδει ο συγγραφέας στον ερημωμένο πύργο.. Και γεννάται το μεγάλο ερώτημα γιατί σε όλο αυτό το διάστημα που ήταν στα μέσα και τα έξω, δήμαρχος ο αδελφός του, δεν προέβη σε κάποια ανάπλαση, ανακατασκευή του πύργου, αναστήλωση τέλος πάντων, που είναι έτοιμος να πέσει ή να τον ρουφήξει η άμμος;
 Για αυτό το θέμα σε άλλη ανάρτηση μια και μας πήραν οι πρώτες ώρες του ρολογιού... 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου