Διανύουμε ημέρες της θλιβερής επετείου των Δεκεμβριανών, που σημάδεψαν την Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας! Η αριστερά, στις διάφορες εκδοχές της, μιλάει για «ανεξήγητο λάθος», «παγίδα» και άλλα παρόμοια. Δεν ήταν ούτε το ένα ούτε το άλλο! Τα Δεκεμβριανά εκτελέστηκαν βάσει σχεδίου, το οποίο εφαρμόστηκε κατά γράμμα, κι είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα! Αν σας μπέρδεψα, θα σας ξεμπερδέψω αμέσως, με γεγονότα και ντοκουμέντα.Ερώτημα: Γνώριζε η ηγεσία του ΚΚΕ ότι η Ελλάδα είχε εκχωρηθεί στους Βρετανούς, από τον «πατερούλη» Στάλιν;Απάντηση: Ασφαλώς και το γνώριζε και κατόπιν εντολών από τους Σοβιετικούς, αναγκάστηκε να υπογράψει τις (καταδικαστικές...) Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, αλλά και να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον Γ. Παπανδρέου. Επίσης, κατόπιν σοβιετικών εντολών, ΔΕΝ κατέλαβε την εξουσία τον Οκτώβριο του 1944, αν και θα μπορούσε να το πετύχει με σχετική ευκολία.
Ερώτημα: Είχαν οι Σοβιετικοί εικόνα της κατάστασης στην Ελλάδα και άνθρωπο να επιβάλλει τις θελήσεις τους, ανά πάσα στιγμή;Απάντηση: Ασφαλώς και είχαν! Στα τέλη Ιουλίου του 1944, κατέφτασε στην Ελλάδα (αεροπορικώς, σε αντάρτικο αεροδρόμιο της Θεσσαλίας) Σοβιετική Στρατιωτική Αποστολή, υπό τον συνταγματάρχη Γκριγκόρυ Ποπώφ. Έκτοτε, ο Ποπώφ παρέμεινε στην Ελλάδα, λειτουργώντας ως άτυπος πρεσβευτής. Κατά τα Δεκεμβριανά, ο Ποπώφ διέμενε στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» (έδρα της «μοναρχοφασιστικής» κυβέρνησης Παπανδρέου) και είχε καθημερινή επικοινωνία με την Μόσχα, μέσω ασυρμάτου.
Δεν θα θέσω ερωτήματα, στα οποία δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία για την απάντηση. Όπως:(α) Αν θα τολμούσε ποτέ το ΚΚΕ να ξεκινήσει ένοπλη εξέγερση χωρίς εντολή της Μόσχας - και μάλιστα διαρκούντος του Β' Π.Π.
Σύμφωνα με τον κομμουνιστή ιστορικό Σόλωνα Γρηγοριάδη, η ηγεσία του ΚΚΕ (δηλαδή ο Γ. Σιάντος), είχε επαφή με την Μόσχα μέσω ασυρμάτου:«Ο Δημητρώφ, που ήταν στη Μόσχα, ανέλαβε το ρόλο ενδιάμεσου ΚΚΕ και ΚΚΣΕ. Όμως, δεν επικοινωνούσε άμεσα με το ΚΚΕ. Παρεμβαλλόταν και δεύτερος ενδιάμεσος, ο γραμματέας του ΚΚ Βουλγαρίας, Τράικο Κοστώφ. Ο Δημητρώφ θα έφερε το ψευδώνυμο “Παππούς”. Έτσι ο Στάλιν εξασφάλιζε ότι μια υπόδειξή του θα κρυβόταν μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία και, αν αποκαλυπτόταν, αυτός δεν θα ήταν εκτεθειμένος έναντι των Συμμάχων».
Πάμε τώρα στα ντοκουμέντα. Πώς είπατε; «Παγίδα»; «Ανεξήγητο λάθος»; «Δεν είχε δώσει εντολή ο Στάλιν»; Αστεία πράγματα! Στα Βουλγαρικά Κρατικά Αρχεία, υπάρχει «Ραδιοτηλεγράφημα του Kostov προς το ΚΚΕ για τη γνώμη του Dimitrov σχετικά με τις μάχες της Αθήνας», με ημερομηνία 15/12/1944, με εντολή («συμβουλή») Δημητρώφ (δηλαδή Μόσχας!) για συνέχιση του αιματοκυλίσματος:«Ο παππούς συμβουλεύει ο αγώνας να συνεχιστεί. Εμείς κάνουμε καθετί δυνατό».
Στα ίδια αρχεία υπάρχει και η απάντηση Σιάντου στην «συμβουλή» του «Παππού», τέσσερις ημέρες αργότερα («Ραδιοτηλεγράφημα του Kostov προς τον Dimitrov»):«Ο Σιάντος σ’ ευχαριστεί για τη συμβουλή. Ανακοινώνει ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα».
Τα παραπάνω έγγραφα υπάρχουν και στα αποχαρακτηρισμένα Κρατικά Αρχεία της Ρωσσίας και τα παραθέτει στο βιβλίο του ο διαπρεπής ιστορικός Νίκος Παπαδάτος. Προφανώς, η ίδια «συμβουλή» του Δημητρώφ (δηλαδή, του Στάλιν!) προς το ΚΚΕ, για «έναρξη του αγώνα», υπάρχει σε κάποιο αρχείο, που παραμένει ακόμα απόρρητο, για προφανείς λόγους. Όπως παραμένουν απόρρητα 12 τηλεγραφήματα που έστειλε ο Ποπώφ στην Μόσχα, την περίοδο των Δεκεμβριανών, τα οποία βρήκε στα αρχεία ο Παπαδάτος, χωρίς όμως να έχει το δικαίωμα να τα ερευνήσει.Πηγές:
Β. Κόντη και Σ. Σφέτα, «Εμφύλιος Πόλεμος, Έγγραφα από τα γιουγκοσλαβικά και βουλγαρικά αρχεία».Σόλωνας Γρηγοριάδης, «Δεκέμβριος 1944, το ανεξήγητο λάθος».Ν. Παπαδάτος, «Άκρως Απόρρητο, οι σχέσεις ΕΣΣΔ - ΚΚΕ 1944-1952».
Τα φαινομενικώς ανεξήγητα λάθη του ΚΚΕ στα Δεκεμβριανά και ο ρόλος του Γ. Σιάντου.
Όπως αποδεικνύουν τα ντοκουμέντα, ο γραμματέας του ΚΚΕ, Γιώργης Σιάντος ήταν ο άνθρωπος που επικοινωνούσε -μέσω του Κοστώφ- με τον «παππού» Δημητρώφ, ο οποίος του διαβίβαζε τις «συμβουλές» (εντολές!) του Στάλιν. Επίσης, για το περιεχόμενο των τηλεγραφημάτων, είχε γνώση ο ασυρματιστής του ΚΚΕ, Νίκος Βαβούδης - ο οποίος είχε γεννηθεί στην Ρωσσία, από μητέρα Ρωσσίδα και γνώριζε άριστα την γλώσσα. Δεν φαίνεται να είχαν γνώση των «συμβουλών» του Στάλιν προς τον Σιάντο, τα υπόλοιπα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ.Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνέβησαν πράγματα φαινομενικώς ανεξήγητα, απ’ την πλευρά του ΚΚΕ. Για παράδειγμα, οι πιο ισχυρές και εμπειροπόλεμες (από τις μάχες κατά των μη κομμουνιστικών οργανώσεων εθνικής αντιστάσεως...) μονάδες του ΕΛΑΣ, υπό τον Άρη Βελουχιώτη και τον Σαράφη, δεν είχαν καμμία συμμετοχή στις μάχες της Αθήνας, γιατί είχαν σταλεί στην Ήπειρο, να διαλύσουν τις μονάδες του Ζέρβα. Σαν να λέμε, «άφησαν τον γάμο να πάνε για πουρνάρια».Ομοίως, και οι μονάδες του ΕΛΑΣ Θεσσαλονίκης, είχαν σταλεί στην Ήπειρο.
Είναι προφανές, ότι η διάσπαση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ είχε ως φυσικό επακόλουθο την ήττα στην μάχη των Αθηνών. Κι είναι γνωστή πλέον η επιστολή του Άρη Βελουχιώτη προς την ηγεσία του ΚΚΕ, στις 24 Μαρτίου 1945, στην οποία έκανε λόγο για:«Την σωρεία των σοβαρών οπορτουνιστικών τακτικών λαθών στη διεύθυνση του αγώνος από μέρους σας και το εγκληματικό επιστέγασμά τους, τη μάχη των Αθηνών...».
Για όλα αυτά τα -φαινομενικώς!- ανεξήγητα λάθη, τυπικά υπεύθυνος (ως γραμματέας του ΚΚΕ), ήταν ο Σιάντος. Όμως, κανένας δεν του ζήτησε ευθύνες. Ούτε η σοβιετική πλευρά. Δύο χρόνια αργότερα, κι ενώ ο Σιάντος έχει αποσυρθεί από την ηγεσία, λόγω της επιστροφής του κανονικού γ.γ. του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, από το Νταχάου, γίνεται μια περίεργη αναφορά σε σοβιετικό έγγραφο, για:«... Πληροφορίες που έλαβε ο σ. Ζαχαριάδης από το Τμήμα Διεθνούς Πληροφόρησης, για την ύπαρξη προβοκάτορα ανάμεσα στα ηγετικά στελέχη της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Ο σ. Ζαχαριάδης υποπτεύεται τον Σιάντο».
Στο θέμα δεν υπήρξε καμμία εξέλιξη, ο Σιάντος πέθανε το 1947 (επίσημη αιτία θανάτου η καρδιακή προσβολή) στην κλινική του Πέτρου Κόκκαλη. Η πρώτη επίσημη αναφορά του ΚΚΕ σε προδοσία του Σιάντου έγινε σε έγγραφο προς τις σοβιετικές αρχές, τον Οκτώβριο του 1950:«Η γραμμή του ΚΚΕ στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν κατά βάση λανθασμένη, καθώς έγιναν σοβαρά λάθη και το κίνημά μας είχε ουσιαστικά υποταχθεί στον αγγλικό ιμπεριαλισμό. Αυτή τη γραμμή την υλοποιούσε συνειδητά ο Γ. Σιάντος, ο οποίος όπως τώρα αποδεικνύεται, ήταν πράκτορας του εχθρού στις γραμμές του ΚΚΕ».
Εν τέλει, τον Δεκέμβριο του 1950 βγήκε ένα πόρισμα της «Επιτροπής για την υπόθεση Σιάντου», στο οποίο του καταλογίζονται συγκεκριμένες ευθύνες για την ήττα στα Δεκεμβριανά και κυρίως ότι:«Αντί να συγκεντρώσει τις κύριες στρατιωτικές δυνάμεις μας γύρω από τον στόχο “Αθήνα”, σπάζει την ενότητα του ΕΛΑΣ και κατευθύνει τις κύριες δυνάμεις μας στην Ήπειρο».
Μάλιστα. Κι αυτό τους πήρε 6 ολόκληρα χρόνια να το καταλάβουν; Δύσκολο να το πιστέψουμε.
Ο Σιάντος, απαλλάχθηκε από την κατηγορία της προδοσίας το 1957, μετά την αποπομπή του Ζαχαριάδη. Η θέση του σημερινού ΚΚΕ για τον Σιάντο είναι η εξής: «Σαφώς και φέρει μεγάλες προσωπικές ευθύνες για την εξέλιξη της πορείας του ΚΚΕ, σαφέστατα όμως είναι ιδεαλιστικό και ιστορικά άστοχο να αποδίδονται οι επιλογές που προαναφέραμε, μόνο στις ενδεχομένως κατώτερες των περιστάσεων ικανότητες ενός κατά τα άλλα τίμιου αγωνιστή».Εδώ προκύπτουν πολλά ερωτηματικά. Αν δεν ευθύνεται ο Σιάντος, ποιος ευθύνεται για τα κραυγαλέα λάθη που οδήγησαν στην ήττα του ΕΛΑΣ; Μήπως, η ευθύνη βαραίνει αυτόν που έδινε τις «συμβουλές», δηλαδή τον Στάλιν; Και, μήπως τα «λάθη» αυτά έγιναν σκόπιμα, κατόπιν εντολής του, για να ηττηθεί ο ΕΛΑΣ;Στα ερωτήματα αυτά θα απαντήσω αύριο, στο
τρίτο (και τελευταίο...) μέρος του αφιερώματος!
Πηγή: Ν. Παπαδάτος, «Άκρως Απόρρητο, οι σχέσεις ΕΣΣΔ-ΚΚΕ 1944-1952)».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου