Σίγουρα το όριο ηλικίας συνεχώς αυξάνει χάριν της επιστήμης, φάρμακα, εμβόλια, μέτρα υγιεινής κτ.λ. Όμως μια δόση ισχυρή καθιστά το φάρμακο δηλητήριο. Κατά ανάλογο τρόπο κάθε τι είναι άριστο ανάλογα με τη χρήση του. Ειδικά τώρα με τα ηλεκτρονικά μέσα κάθε είδους και δη τα κοινωνικά δίκτυα όπως FB, X, TiK-ToK κ.α. Η κοινωνική διάδραση μεταξύ των ανθρώπων που δημιουργούν σίγουρα αποτελεί θετικότατο επίτευγμα. Όμως πόσοι από τους χιλιάδες που συμμετέχουν ανταποκρίνονται καλώς σε αυτή τη διάδραση; Ούτε το 10%, οι υπόλοιποι την υποβιβάζουν και την αποχαρακτηρίζουν. Παραδείγματα πολλά και συνεχή, καθημερινά στον κάθε χρήστη, που υπόψη τού δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει τους "φίλους".
Έτσι κι εγώ προσπαθώ να ενεργήσω με αποτέλεσμα η επικοινωνία, η διάδραση να επιτελείται με πρόσωπα που κατά κάποιο τρόπο συμφωνούμε όχι σε όλα, αλλά στα περισσότερα κύρια και ουσιώδη.
Ιδού λοιπόν επιλεγμένες αναρτήσεις του, διανθισμένες και με ανάλογες, ποιοτικές φωτογραφίες, με πρώτη και καλύτερη αυτή που έχει στην προμετωπίδα του.
α]
Κοιτάζοντας τη Γη από μακριά, ένα μικρό σημείο μέσα στο σκοτάδι, είναι δύσκολο να πιστέψω ότι κάπου εκεί κρύβεται μια απόλυτη αλήθεια, ένας θεός που παρακολουθεί, κρίνει και ξεχωρίζει ανθρώπους.
Δεν απορρίπτω έναν θεό από θυμό, ούτε από αντίδραση. Τους απορρίπτω όλους από συνέπεια. Γιατί αν δεχτώ τον έναν, οφείλω να δεχτώ και τους υπόλοιπους. Κι αν τους εξετάσω όλους με το ίδιο μέτρο, δεν βρίσκω λόγο να πιστέψω κανέναν.
Η άρνησή μου δεν είναι προσωπική επίθεση σε ανθρώπους. Είναι στάση απέναντι σε ιδέες. Ιδέες που γεννήθηκαν σε άλλες εποχές, που εξηγήσαν τον κόσμο όταν δεν υπήρχαν απαντήσεις, αλλά σήμερα συχνά χρησιμοποιούνται για να χωρίζουν, να φοβίζουν, να επιβάλλονται.
Δεν έχω ανάγκη θεούς για να είμαι άνθρωπος. Δεν χρειάζομαι ουρανούς και τιμωρίες για να σέβομαι, να συμπονώ, να αγαπώ. Η ευθύνη μου είναι εδώ, σε αυτόν τον μικρό πλανήτη, απέναντι σε άλλους ανθρώπους, όχι σε αόρατες αρχές.
Οπότε όχι, δεν το παίρνω προσωπικά. Απορρίπτω όλους τους θεούς. Όχι μόνο τους δικούς σου. Και συνεχίζω να κοιτάζω τη Γη, προσπαθώντας να είμαι όσο πιο ανθρώπινος μπορώ.
George Karas
β]
Το απόσπασμα αυτό δεν είναι βλασφημία, είναι ένα ηθικό ερώτημα που κανένας πιστός δεν απαντά χωρίς να καταφύγει σε υπεκφυγές. Αν ο θεός είναι παντοδύναμος και πανάγαθος και γνωρίζει τι συμβαίνει, τότε η αδράνειά του απέναντι στο απόλυτο κακό δεν είναι μυστήριο, είναι ηθική αποτυχία. Αν πάλι δεν μπορεί να επέμβει, τότε δεν είναι παντοδύναμος. Και αν δεν γνωρίζει, τότε δεν είναι παντογνώστης. Όποια απάντηση κι αν δοθεί, το δόγμα καταρρέει από τη λογική του ίδιου του ισχυρισμού του.
Οι παπάδες μιλούν για θεϊκά σχέδια και ελεύθερη βούληση, αλλά ποτέ δεν θα δεχτούν ότι η ελεύθερη βούληση του θύτη ακυρώνει πλήρως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του θύματος. Ένας θεός που παρακολουθεί τον βιασμό ενός παιδιού και απλώς σημειώνει ποινές για μετά, δεν είναι ηθικό ον, είναι αδιάφορος θεατής. Κανένας άνθρωπος με στοιχειώδη ενσυναίσθηση δεν θα δεχόταν τέτοια στάση από έναν γονιό, έναν δάσκαλο ή έναν δικαστή. Αλλά για τον θεό ζητείται σιωπή και υποταγή.
Οι πιστοί που υπερασπίζονται αυτή την εικόνα δεν υπερασπίζονται την ηθική, υπερασπίζονται την κατήχηση που έμαθαν πριν προλάβουν να σκεφτούν. Όταν η λογική συγκρούεται με το δόγμα, επιλέγουν το δόγμα. Όταν η ανθρώπινη συμπόνια συγκρούεται με τη θεολογία, επιλέγουν τη θεολογία. Αυτό δεν είναι πίστη, είναι ιδεολογική τύφλωση με ηθικό κόστος.
Η πραγματική διαφορά δεν είναι ανάμεσα στον άθεο και στον πιστό, είναι ανάμεσα σε εκείνον που θα προσπαθήσει να σταματήσει το κακό εδώ και τώρα και σε εκείνον που το δικαιολογεί μεταφυσικά. Αν η ανθρώπινη ηθική αποδεικνύεται ανώτερη από τη θεϊκή, τότε το πρόβλημα δεν είναι η αμφισβήτηση του θεού. Το πρόβλημα είναι η λατρεία του.
George Karas
γ]
(Η Παλαιά Διαθήκη στην οποία , σα χριστιανοί ορθόδοξοι , πιστεύετε, μας προτρέπει : ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ! ! )
«Ο σεβασμός κερδίζεται, δε νομοθετείται . .
Όσο σέβεστε εμάς και τις οικογένειες μας, τόσο σεβόμαστε κι εμείς εσάς και τις δικές σας.
Ολοι/ες/α ξέρουμε πόσο ‘σεβαστήκατε’ τα θύματα των Τεμπών και τις οικογένειες τους…
Όλοι/ες/α ξέρουμε πόσο σεβαστήκατε τους αγρότες και τις οικογένειες τους με τις επιδοτήσεις τους στον ΟΠΕΚΕΠΕ
Όλοι/ες/α ξέρουμε πόσο σεβαστήκατε τις οικογένειες στο Αρκαλοχώρι (ακόμα σε κοντέινερ ζουν οι σεισμόπληκτοι), στη Θεσσαλία με τον Ντάνιελ, στους πυρόπληκτους σ όλη τη χώρα (ακόμα περιμένουν αποζημιώσεις και μέτρα ενίσχυσης)
Όλοι/ες/α ξέρουμε πόσο σέβεστε και εμάς και τις οικογένειες μας!
Το βλέπουμε στα νοσοκομεία που στην καλύτερη περίπτωση περιμένουμε 7-8 ώρες στην ουρά και στην χειρότερη ΔΕΝ βρίσκουμε γιατρό και μας αναγκάζετε να πληρώσουμε αυτά που είστε ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να μας παρέχετε!!
(μας κρατάτε χρήματα για Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά δεν μας την παρέχετε)
Το βλέπουμε στα σχολεία που πέφτουν στα κεφάλια των παιδιών μας και των συναδέλφων μας που δεν υπάρχουν δάσκαλοι για τα παιδιά μας ώστε να λειτουργήσουν ομαλά τα σχολεία,
(ακόμα και το πρόγραμμα που τρέχει για τη συντήρηση των σχολείων, είναι χορηγία τραπεζών)
Το βλέπουμε στις διαμαρτυρίες μας, οπουδήποτε και οποτεδήποτε διαμαρτυρηθούμε για οτιδήποτε η απάντηση είναι χημικά, κρότου λάμψης και ξύλο από τα ένστολα ΟΡΚ
(αλήθεια τα παιδάκια του Δημοτικού στην Πρωτοβάθμια, πριν λίγες μέρες πόσο τα σεβαστήκατε όταν τους ρίξατε κρότου λάμψης και χημικά; )
Το βλέπουμε στην εργασία μας που μας βάζετε να δουλεύουμε 13 ώρες, χωρίς κανένα δικαίωμα . . .
Το βλέπουμε παντού γύρω μας Τσεκουρίδη
* Όταν κυκλοφορούσες με το τσεκούρι ως ακροδεξιός τραμπούκος, πόσο σεβόσουν τις οικογένειες των ‘θυμάτων’ σου;
Υ.Γ. Όπως στρώσατε, θα κοιμηθείτε λένε στο χωριό μου ..»
Από Παναγιώτης Φράγκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου