ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Α] Ο Θεός ξεψυχά στα ναρκωτικά

ΤΕΡΑΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ 
ΚΟΡΑΚΙΑ
ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΙΑ
ΑΙΛΟΥΡΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
       
ΠΙΑΣΑΝΕ ΤΟ ΘΕΜΗ
ΤΟΝ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΕΑ
ΤΟΝ ΚΑΚΟ
ΤΟΝ ΓΥΠΑ, ΤΟΝ ΑΕΤΟ
       
ΤΕΡΑΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΓΕΜΙΣΑΝ ΠΕΡΑΔΙΑ
ΤΟΥ ΒΓΑΛΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ 
ΤΟΥ ΧΥΣΑΝ ΦΑΡΜΑΚΙΑ

ΛΙΩΝΕΙ ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙ
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΑ ΝΙΑΤΑ
ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ 
ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ

ΕΓΙΝΕ ΠΟΙΗΜΑ
ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΟ ΜΝΗΜΑ
ΕΓΙΝΕ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΥΤΗ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ         

Β] Ο θάνατος της    ιρωίνης΄

ΟΤΑΝ ΝΥΧΤΩΝΕΙ
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΑΓΩΝΕΙ
Η ΙΡΩΙΝΗ ΧΤΥΠΑ ΣΑΝ ΜΑΓΙΣΣΑ ΓΡΙΑ

Η ΚΟΠΕΛΑ ΓΟΥΡΛΩΝΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΚΑΡΔΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ, ΜΕ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ
ΜΕ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑ

Η ΒΕΛΟΝΑ ΧΤΥΠΑ ΜΟΝΗ
ΣΑΝ ΤΟΤΕ ΤΟ ΑΓΟΡΙ
ΑΝΗΜΠΟΡΗ ΚΟΡΗ

ΤΡΕΞΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΧΑΡΟ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΕΜΠΕΔΩΣΕΙ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΡΕΛΟΙ
ΠΟΝΕΜΕΝΟΙ, ΡΙΜΑΣΜΕΝΟΙ
ΠΙΣΟΠΛΑΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΜΕΝΟΙ
ΑΠΟΚΑΜΩΜΕΝΟΙ