«Αληθινοί επαναστάτες είναι εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε»

Διακόσια χρόνια έκλεισαν από την γέννηση του μεγάλου Ρώσου θεωρητικού του αναρχισμού, Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν. Επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα, με την πολιτική να περνάει κρίση και τις όποιες σύγχρονες μορφές εξουσίας να εκφυλίζονται μέσα στην κρίση αυτή. Επίκαιρος και διαχρονικός επίσης, με το όνομά του να είναι άμεσα συνδεδεμένο με την έννοια της επανάστασης, καθώς ο ίδιος συνήγαγε την θεωρία της αναρχικής πάλης, ενώ είχε ενεργή συμμετοχή σε όλες τις επαναστάσεις που έλαβαν χώρα στην εποχή του.

Παρότι έζησε σε μία διαφορετική και μακρινή εποχή, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι έκανε λόγο για ζητήματα που μας απασχολούν μέχρι και σήμερα, όπως αυτό της ατομικής ελευθερίας που διαρκώς υπονομεύεται. Η απόρριψη του Μπακουνιν για κάθε μορφή αρχής, κρατικής ή θεϊκής και η άποψή του πως η εξουσία μπορεί να αλλοτριώσει όποιον την αποκτήσει, ακόμα κι αν πρόκειται για έναν «απλό πολίτη», επιβεβαίωσαν γεγονότα που συνέβησαν σε μεταγενέστερες εποχές από τη δική του, όπως και στη σύγχρονη εποχή. Ο Μπακούνιν εναντιώθηκε στην ύπαρξη κάθε μορφής κράτους, ακόμα και τού σοσιαλιστικού, ενώ υποστήριζε ότι «Το πάθος για καταστροφή είναι δημιουργικό πάθος».

Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίοι οι στίχοι του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που συσχετίζουν το τότε με το τώρα: «Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό, συντρόφια μήπως βρέθηκε και εκείνο, να φτύσω μέσα με οργή που οι νέες εποχές με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο, δεν με αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ