Χθες το βράδυ που τα ψιλοπίναμε με τον φίλο μου τον ποιητή Λευτέρη Πούλιο (κλικ εδω και εδω) κουβεντιάζαμε τα καθέκαστα (Μπένος, Πανταζής, Ψινάκης και λοιποί ) και αναρωτιόμαστε για το λαό. Ξάφνου μου πετάει ένα ανέκδοτο ποίημά του που τα λέει ΟΛΑ.
Νάτο:
Ο κόσμος ένα αχανές μυστήριο
στο χρόνο που καταστρέφει
και στο χρόνο που συντηρεί.
Η γη κινείται με τη δύναμη του χρήματος
και τη βλακεία του κοσμάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου