ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

Η πρώτη έκπληξη που με περίμενε, όταν έφτασα στοΣτρασβούργο, ήταν η ίδια η πόλη. Περίμενα να δω μια μεγαλούπολη με ουρανοξύστες, και σύγχρονα κτίρια που θα στέγαζαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις ευρω-υπηρεσίες, τους εκατοντάδες γιάπηδες και γραβατωμένους, αλλά τελικά έσφαλα.

Το Στρασβούργο είναι μια πανέμορφη και πολύ καλά διατηρημένη γραφική πόλη, με εμφανή τα σημάδια όλων των αρχιτεκτονικών στιλ που έδωσαν το ιδιαίτερο χρώμα του τόπου, με ποταμάκια και γεφυράκια, με παλάτια και χαριτωμένα τριώροφα με μπαλκονάκια, πεζόδρομους για βόλτες, πολλές πλατείες.

Σε μια τέτοια πλατεία ήρθε η δεύτερη έκπληξη. Το όνομά της είναι Πλατεία Μάρκου Μπότσαρη!

Δεν το πίστευα, και για να βεβαιωθώ κι εγώ ο ίδιος, αλλά και για να έχω αποδείξεις για όλους τους δύσπιστους, τράβηξα και μια φωτογραφία την ταμπέλα.

Είναι αλήθεια. Πρόκειται για τον γνωστό Μάρκο Μπότσαρη (και όχι για κάποιον Αλσατό με ελληνική καταγωγή, που για διαβολική σύμπτωση ονομάζεται έτσι), που την ζωγραφιά του έχουμε δει όλοι μας σε έναν από τους διαδρόμους του δημοτικού μας σχολείου.

Επειδή με έτρωγε η άγνοια, έψαξα στο ίντερνετ  μπας και βρω τι σχέση έχει ο Μπότσαρης ενδεχομένως με την Γαλλία, ή με το Στρασβούργο, ή με την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεν βρήκα τίποτα. Μόνο τα γνωστά: Ότι ήταν Σουλιώτης, πολέμησε πρώτα στο πλευρό του Αλή Πασά εναντίον του Σουλτάνου, και μετά με τους επαναστατημένους Έλληνες στη μάχη του Πέτα και του Μεσολογγίου.

Για την ανδρεία του χρίστηκε αρχιστράτηγος της Δυτικής Στερεάς, αλλά εκείνος έσκισε το χαρτί λέγοντας "Όποιος είναι άξιος παίρνει το δίπλωμα αύριο μπροστά στον εχθρό". Πολύ ανιδιοτελές και μεγαλοπρεπές, πράγματι. Κάτι τέτοια ενέπνευσαν τους φιλέλληνες ζωγράφους και ποιητές να τον απαθανατίσουν σε έργα τους. Έτσι, ο ιταλός Ludovico Lipparini ζωγράφισε τον τραγικό του θάνατο στη μάχη του Καρπενησίου, και ο άγγλος ποιητής Fitz-Greene Halleck έγραψε έναν ύμνο!

Να τι ανθρώπους έχουμε στην ιστορία μας, και έχουμε κολλήσει στους αρχαίους. Και να πώς θα μπορούσε να αρχίζει ένα μάθημα στην σχολική τάξη, σχετικά με την επανάσταση του 21, η οποία κατά τα άλλα είναι άγνωστος τόπος για τους μαθητές (και για τους δασκάλους τους, εν πολλοίς). Θησαυρούς έχουμε, αλλά εμείς οι ίδιοι δεν τους πολυξέρουμε. Πάλι καλά οι Στρασβουργιανοί, που ονομάζουν και καμιά πλατεία τους, γιατί εμείς μόνο τον ένδοξο Μεγαλέξανδρο ξέρουμε, και λίγο τον Περικλή.

ΠΗΓΗ: http://kountouris.pblogs.gr

Ψάχνοντας, βρήκαμε εμείς την σχέση του Μάρκου Μπότσαρη με την Γαλλία.

Όπως αναφέρεται στο blog homouniversalisgr.blogspot.gr:

"Από την Πάργα -κατά το ίδιο έτος 1804- οι διασωθέντες Σουλιώτες πέρασαν στην Κέρκυρα και τους Παξούς όπου εγκαταστάθηκαν και παρέμειναν για χρόνια, προσπαθώντας να επιβιώσουν και ν’ ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους.Ιστορείται ότι, εκεί στην Κέρκυρα, ο Μάρκος Μπότσαρης, που είχε μάθει  γραφή και ανάγνωση στο Βουλγαρέλι της Αρτας (κατά το διάστημα των ετών 1800-1803), με την ενηλικίωσή του -το έτος 1808- κατατάχθηκε στα «Ναπολεόντεια» Γαλλικά στρατεύματα στο σώμα των Ηπειρωτών και Σουλιωτών που συγκρότησαν οι Γάλλοι, πού τότε είχαν ήδη καταλάβει τα Ιόνια νησιά.

    Στο Γαλλικό στρατό στα Εφτάνησα, όπου βρέθηκε, έσω και για λίγο, με τον πατέρα του μετά το μακελειό στο Σέλτσο. Εκεί ο ευφυέστατος Μάρκος διδάχτηκε τη σύγχρονη διεξαγωγή του πολέμου και την αναπόσπαστη σχέση της με την πολιτική στρατηγική, τη διπλωματία και την κατασκοπεία, πέραν των καθαρών πολεμικών στρατηγικών και τακτικών. Κατά ένα τρόπο διδάχτηκε τη σύγχρονη επαγγελματική διεξαγωγή του πολέμου και μπόλιασε με στοιχεία της τη βιωμένη Σουλιώτικη πολεμική εμπειρία, δημιουργώντας μια οιονεί «σχολή πολέμου», που γρήγορα τον ανέδειξε, με δεδομένη πάντοτε την παροιμιώδη γενναιότητά του, καθώς πολεμούσε πάντοτε μπροστά απ’ τα παλικάρια του, σε μακράν κορυφαίο, αναγνωρισμένο από φίλους και εχθρούς, πρωτοκαπετάνιο της εθνεγερσίας του ΄21. 

Στις πολεμικές επιχειρήσεις των Γαλλικών στρατευμάτων (υπό τον Στρατάρχη Μπερτιέ), εναντίον των Άγγλων, ο Μάρκος απέδειξε πολύ γρήγορα τα ηγετικά και πολεμικά του προσόντα, οι δε Γάλλοι εκτιμώντας τα, τον προήγαγαν -μόλις σε ηλικία 22 ετών- στον βαθμό τού Ταγματάρχη.

Την πρώιμη πολιτική εμπειρία του κατέγραψε ο Μάρκος σε σωζόμενη χειρόγραφη προκήρυξή του, όπου διορατικά επισημαίνει και «προειδοποιεί» :

«Όπου κυματίζει η Αγγλική σημαία, οι λαοί είναι δούλοι…».

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα και την αποχώρηση των Γάλλων από τα Ιόνια νησιά κατά το έτος 1814, ο Μάρκος Μπότσαρης ιδιώτευσε στην Κέρκυρα......" 

.....ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Πρωτότυπος τίτλος: Στο Παρίσι οδός Μάρκου Μπότσαρη, αλλά και στάση του μετρό με τ΄ όνομα του Σουλιώτη ήρωα!

Μπορεί στην Ελλάδα οι ηρωικοί αγώνες των Σουλιωτών να έχουν ξεχασθεί μερικώς και να μην τιμώνται οι περήφανοι αυτοί  Έλληνες, όπως τους αξίζει, δεν συμβαινει, όμως, το ίδιο στη Γαλλία.  Οι Γάλλοι χρησιμοποιούν τ’ όνομα του Σουλιώτη ήρωα Μάρκου Μπότσαρη σε δρόμο και σε στάση του μετρό.    Στην καρδιά του Παρισιού και συγκεκριμένα στο 19ο διαμέρισμα, στάση του μετρό, από τις μεγαλύτερες σε κίνηση, έχει τ’ όνομα του Μάρκου Μπότσαρη. Κοντά στη στάση αυτή, υπάρχει η οδός Μάρκου Μπότσαρη. Η πινακίδα γράφει: «RUE BOTZARIS (1790- 1823) HEROS DE LA GUERRE D’INDEPENDENCE GRECOUE”  (=OΔΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗ (1790-1823) ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ).

Όπως έχει επισημάνει ο συγγραφέας Γρηγόρης Καλογερόπουλος, δρ. του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, «στη Γαλλία σαν πρώτο δικαίωμα του ανθρώπου θεωρείται η ελευθερία. Και στο πλαίσιο αυτό οι Γάλλοι τιμούν όχι μόνο τους δικούς  τους ανθρώπους, αλλά και τους αλλοδαπούς και τους ξένους, που συνέβαλαν σ’ αυτό το σκοπό, θυσιάζοντας την ίδια τη ζωή τους». 

Το διαβάσαμε από το: Στο Παρίσι οδός Μάρκου Μπότσαρη, αλλά και στάση του μετρό με τ΄ όνομα του Σουλιώτη ήρωα!

http://thesecretrealtruth.blogspot.com