Πρίν μερικές ημέρες στην Ρωσική Δούμα συζητήθηκε προς ψήφιση νομοσχέδιο, που αφήνει ατιμώρητους τους συζύγους που μετέρχονται βία εναντίον της συζύγου τους, αρκεί να μή μείνουν σημάδια από τον ξυλοδαρμό ή όποια άλλη...."περιποίηση", επιφυλάσσουν οι άρρενες βασανιστές επί των συμβίων τους. Δέν φθάνει αυτό , αλλά σύμφωνα με επιπλέον πληροφορίες από ρωσικά μέσα ενημέρωσης εισηγήτρια του νομοσχεδίου είναι γυναίκα , ονόματι Μπατάλινα. Είναι απορίας άξιο πώς πρωτοστατεί στην ψήφιση ενός τέτοιου φρικαλέου νομοσχεδίου μία γυναίκα ! Στατιστικά δεδομένα μας πληροφορούν ότι μέσα σε ένα χρόνο είχαν καταμετρηθεί περίπου 15.000 περιστατικά κακομεταχείρισης γυναικών από τους συζύγους τους στην ρωσική επικράτεια μετά από καταγγελίες που υπέβαλαν τα θύματα. Φαντάζεσθε πόσο μεγαλώνει ο αριθμός από εκείνες τις γυναίκες που δεν κατέθεσαν καταγγελίες λόγω φόβου και απειλών που δέχθηκαν.
Η θέση της γυναίκας κατά την σοβιετική περίοδο προβαλλόταν με έμφαση ως απολύτως σεβαστή με δεδομένη την προσφορά της στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας μετά την Μεγάλη Επανάσταση του Οχτώβρη, στην επί ίσοις όροις συμμετοχή της στην αντίσταση στο Ανατολικό Μέτωπο κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στις επιστήμες, στα γράμματα και στις τέχνες. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι γυναίκες πλειοψηφούν μεταξύ των καλλιτεχνών της πρωτοπορίας στις εικαστικές τέχνες λίγο πρίν την Επανάσταση και κατά την δεκαετία του ' 20.
Μετά την μεγάλη ήττα του τέλους του 20ου αιώνα και την κατάρρευση του "Υπαρκτού Σοσιαλισμού", επέστρεψαν τα φαντάσματα της καθυστέρησης κατά την τσαρική περίοδο, όπου σε κάθε σπίτι και σε κάθε οικογένεια κυριαρχούσε ο φόβος του κνούτου από τον Pater Familiae που όντας μέθυσος ξυλοφόρτωνε το σύνηθες "υποζύγιο". Δηλαδή επρόκειτο για μία μικρογραφία της ίδιας της κρατικής δομής , όπου δέσποζε η τρομοκρατία και η βία.
Σήμερα λοιπόν τίθεται το ερώτημα : "Πού βαδίζει η ρωσική κοινωνία;" Το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι κάτι που θα πρέπει να θίγουμε μόνο αναφορικά με την ρωσική κοινωνία. Σε όλες τις κοινωνίες η ενδοοικογενειακή βία υφίσταται με τον έναν ή άλλον τρόπο. Όμως σε μερικούς ανθρώπους που έχουν συνδέσει την χώρα του Βορρά με την Επανάσταση και την εξύψωση της γυναίκας μέσα από αυτήν στην νέα κοινωνία προκύπτει εντονότερα το ανωτέρω ζήτημα.
Ίσως ο εκτιθέμενος προβληματισμός μου να είναι έωλος και ανεπαρκής, αλλά καλό θα ήταν να γίνει μία συζήτηση γενικότερα για την ενδοοικογενειακή βία.
Γιάννης Ζήβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου