ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΟΧΩΡΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ

      Λαμβάνοντας υπόψη την πολιτιστική ξηρασία στον τόπο μας, πριν δεκατέσσερα [14] ολόκληρα χρόνια,  και στο διάστημα από το 2011-12 οι κύριες μας αναρτήσεις ήταν για την ανάγκη μιας πολιτιστικής ανάτασης στο χωριό μας, το Γιαννιτσιχώρι. Τέτοια ήταν η κατασκευή ενός μικρού θεάτρου, που θα αποτελούσε από μόνο του έναν ανελκυστήρα του πολιτιστικού γίγνεσθαι στο χωριό και σε όλη την περιοχή. 

    Για αυτό τον σκοπό λοιπόν πήραμε την πρωτοβουλία μιας εκστρατείας.   Εν πρώτοις  δημιουργήσαμε μια οργανωτική επιτροπή και κάναμε διαβήματα στις διάφορες αρχές και πολλούς φορείς του νομού μας Μάλιστα η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας, επί Κατσιφάρα μας ενέκρινε ένα σεβαστό ποσό, 249.000 ευρώ για πέντε στρέμματα. Το ερώτημα είναι γιατί δεν προχωρήσαμε. Σίγουρα υπήρχε σοβαρός λόγος, αλλά ποιος;

    Πάντως τότε είχαμε κάνει το λάθος να καθορίσουμε ως χώρο κατασκευής μια παραλιακή τοποθεσία, ΄στο τούμπι κάτω από την ταβέρνα του Πετροπούλη και φάτσα στη θάλασσα, που ήταν φανταστικό. Δυστυχώς ήρθε ο δασάρχης και μας βεβαίωσε ότι το μέρος ανήκε στην Κτηματική. Δεν θυμάμαι τι συνέβη και το όραμα εγκαταλείφθηκε. 

    Και να που τώρα πάλι το ξεκινάμε.[1] Πιστεύουμε ότι η Περιφέρεια θα είναι αρωγός μας και χορηγός μιας ανάλογης προσφοράς. 

     Οπότε τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε είναι:

α] Οργανωτική Επιτροπή

      Βεβαίως η εμπειρία μας έχει δείξει ότι δεν πρέπει να είναι πολυμελής, το πολύ 5 άτομα, άντε 7 [2]

β] Διαβήματα στο υπουργείο Πολιτισμού και στην Περιφέρεια [3]

γ] ψάχνουμε για τον κατάλληλο χώρο και επ αυτού αναμένουμε τη γνώμη και την συμβολή σας.

Τίποτα δεν είναι αδύνατο όταν θέλουμε.... 

    Μάλιστα αυτό το σ/κ ευρισκόμενος στο Σέσι, επισκεφτήκαμε  το Καλέτζι με την Αρετή και τον Δημητράκη, όπου ο τοπικός Πολιτιστικός σύλλογος έχει κατασκευάσει ένα μικρό,  θαυμάσιο θεατράκι.

[1] Βεβαίως όχι μεγαλομανή και μικρομέγαλα σχέδια, αλλά ανάλογα με τις ανάγκες του χωριού.

[2] Οπωσδήποτε πρέπει να είναι ο δήμαρχος Κώστας Μητρόπουλος, ο πρόεδρος του χωριού, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου,  ένας από τους αδελφούς Τάγαρη, ο Μάρκος ή ο Θύμιος, η Σία Τριγάζη, η Ντιάνα Μανουσοπούλου  και η αφεντιά μου.

[3] Πρέπει να αξιοποιήσουμε τον δήμαρχο και πρώην Περιφερειακό σύμβουλο, Κώστα Μητρόπουλο καθώς και τον εξ αγχιστείας Γιαννιτσοχωρίτη, γαμπρός ντε, Περιφερειακό σύμβουλο, Κώστα Διαμαντόπουλο. Θετικό είναι ότι υπήρξε η τότε σοβαρή χορηγία της Περιφέρειας.