ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΡΑ!

 Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων

 Γιάννης Μπουτάρης, δήμαρχος Θεσ/κης

 Γιάννης Δημαράς, δήμαρχος Πατρέων

 Πάνος Σκοτινιώτης, δήμαρχος Βόλου

 Φίλιππος Φίλιος, δήμαρχος Ιωαννιτών

  Tην ώρα που τα προβλήματα της καθημερινής λειτουργίας των πόλεων

 πολλαπλασιάζονται και γίνονται πιο σύνθετα, ο σύγχρονος διεθνής τρόπος

 διακυβέρνησης και πολιτικής αντιπροσώπευσης υποδεικνύει την ενδυνάμωση

 της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με περισσότερες αρμοδιότητες, πόρους και

 μεγαλύτερη αυτονομία. Κυρίως, γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο

εγγύτερος, ο πιο προσβάσιμος και ο αποτελεσματικότερος θεσμός για τον

 πολίτη και τα προβλήματά του.

        Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στη χώρα μας, με τελευταίο παράδειγμα

 την απόφαση για την κατάργηση υπηρεσιών και την απόλυση εργαζομένων

 (δημοτική αστυνομία, σχολικοί φύλακες), που θίγει τον σκληρό πυρήνα

 των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων των Δήμων και προσδίδει νέα ποιοτικά

 χαρακτηριστικά στην επίθεση που δέχεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση από την

 κυβέρνηση. Ο τρόπος αντιμετώπισης των Δήμων και των Δημάρχων από την

 κεντρική εκτελεστική εξουσία αποτελεί συντηρητική αναδίπλωση και γεννά

 έντονες ανησυχίες για τις επιδιώξεις και τους στόχους της.

        Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αντιμετωπίζεται σαν επαίτης, σαν φτωχός συγγενής

 του Κεντρικού Κράτους, το οποίο αυθαίρετα και αιφνιδιαστικά, χωρίς

 κανένα σχέδιο, υφαρπάζει αρμοδιότητες, αφαιρεί πόρους, απολύει

 εργαζόμενους. Το Κράτος αμφισβητεί απροκάλυπτα την Τοπική Αυτοδιοίκηση

 ως θεσμό δημόσιας τοπικής εξουσίας. Από την άλλη πλευρά, ανθεί ο

 λαϊκισμός και η αντιμεταρρυθμιστική στάση πολιτικών δυνάμεων που

 χαϊδεύουν αυτιά και ενώ κόπτονται υπέρ των μεταρρυθμίσεων, στην

 πραγματικότητα δεν τις θέλουν και βάζουν φραγμούς σε οποιαδήποτε

 αλλαγή. Είναι οι κήρυκες της στασιμότητας.

       Όμως, και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποί της δεν είναι

 άμοιροι ευθυνών. Συχνά οι ΟΤΑ ενεπλάκησαν σε σχέσεις πολιτικής

 πατρωνείας, πελατειασμού και κομματικής ιδιοτέλειας.

       Απότοκο αυτών των σχέσεων είναι και μια ακραία εκδοχή συνδικαλισμού,

 που μετέρχεται τη βία και τον τσαμπουκά και ενθαρρύνεται από ένα τμήμα

 της ηγεσίας του, που επιχειρεί και αυτή να διαιωνίσει την ακινησία

 προκειμένου να διατηρήσει τα μικροσυμφέροντα μιας μικρής μερίδας σε

 βάρος των πολλών εργαζομένων και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα.

       Τώρα και όχι αργότερα, σήμερα και όχι αύριο, πρέπει με σύνεση,

 υπευθυνότητα, σχεδιασμό και αγωνιστικότητα να αντιμετωπίσουμε την

 εχθρική και απαξιωτική στάση της κυβέρνησης, αλλά και τη λαϊκιστική,

 αντι-μεταρρυθμιστική ακινησία στον οικείο για μας χώρο της

 αυτοδιοίκησης.

       Τώρα είναι η ώρα, για τη δημιουργία ενός τολμηρού μεταρρυθμιστικού

 σχεδίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προς όφελος των πολιτών, των

 εργαζομένων, της ίδιας της λειτουργίας των πόλεων και της χώρας μας.

 Ένα τέτοιο σχέδιο, που θα αποκαθιστά θεσμικά την αξιοπρέπεια και την

 αυτοτέλεια της Αυτοδιοίκησης, αποτελεί προϋπόθεση για την επανεκκίνηση

 της οικονομίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, τη διασφάλιση της

 κοινωνικής συνοχής και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.

  Προς αυτή την κατεύθυνση πυκνώνουμε τις επαφές και τις επεξεργασίες

 μας, αναλαμβάνουμε αμέσως πρωτοβουλίες ώστε να συμβάλουμε με

 ολοκληρωμένες προτάσεις στην αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων των

 πόλεών μας, με προτεραιότητα αυτά της κοινωνικής πολιτικής, της

 βελτίωσης της παροχής υπηρεσιών προς τον πολίτη και των νέων

 εναλλακτικών μορφών χρηματοδότησης των δήμων.