Τις προάλλες διαβάζοντας ένα σπιρτόζικο κείμενο του Γιάννη Χάρη στην εφημερίδα με τίτλο "Ο ανθέλλην Θεός και η μοβάρα Παναγιά" (κλικ ΕΔΩ) ήρθαν στο μυαλό μου πολλά σχετικά περιστατικά που συνέβηκαν στον εαυτόν μου και είπα να σας περιγράψω ένα από αυτά. Το λόγο τον είπαμε στην ανάρτηση της Δευτέρας (21 Μαϊου) γι αυτό και δεν χρειάζεται να τον επαναλάβω.
Λοιπόν, θάμουν δεν θάμουν είκοσι χρονών παιδαρέλι στο χωριό, όταν με καμιά δεκαριά φιλαράκια περίπου συνομήλικα αποφασίσαμε να πάμε στον Κακόβατο για ψάρια στου Γρηγόρη κάτω στην παραλία. Τότε ο Κακόβατος είχε αρχίσει να γίνεται θέρετρο και έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες τουρίστριες, πολλά υποσχόμενες σε όλους τους μάγκες και μαγκάκια της γύρω περιοχής. Όλη λοιπόν η "αφρόκρεμα", ένα απόβραδο ανεβαίνουμε στη φρέζα του Ηλία και ξεκινάμε. Την άλλη μέρα ήταν η γιορτή της Αγίας Μαρίνας, 17 Ιουλίου. Στην κατηφόρα του Κούτσικα, όπως πηγαίναμε με το κέφι και τη χαρά στα ύψη, νάσου από απέναντι να έρχεται το περιπολικό της Αστυνομίας από τη Ζαχάρω και μες την ταραχή και το φόβο του φεύγει του Ηλία το ΄"δίπολο" τιμόνι και η φρέζα βγαίνει από το δρόμο και τουμπάρει με τις ρόδες στον ουρανό.
Όλοι οι μάγκες και ξεμάγκες εξαφανίσθηκαν επάνω στου Κούτσικα, εκτός από μένα που με το πέσιμο χτύπησα στο κεφάλι και έμεινα αναίσθητος καταής. Η συνέχεια ήταν στο νοσοκομείο της Κυπαρισσίας με διάσειση και μεγάλη διπλοπία. Από εκεί πήγα στην Αθήνα στην Πολυκλινική και μετά στη Θεσσαλονίκη, όπου και φητούσα, στο Αχέπα για εγχείρηση στα μάτια. Με όλα αυτά ταλαιπωρήθηκα αρκετά, αλλά τέλος πάντων περασμένα ξεχασμένα, που λέει ο λόγος. Αν μη τι άλλο, αρκετά σας έπρηξα, τέλος πάντων.
Μετά λοιπόν από αυτό το συμβάν η μακαρίτισσα η μάνα μου, η αγαπημένη και αξέχαστη, κάθε χρόνο πήγαινε μια λαμπάδα στην Εκκλησία και πολλές φορές μου έλεγε:
"Να κάνεις το σταυρό σου και να ευχαριστείς την Αγά Μαρίνα, μεγάλη η χάρη της, γιατί αυτή σε έσωσε"
Εγώ πάντα αντίδραση του κερατά, έτσι μου έλεγε η κακομοίρα, εκεί κόντρα στην ΄κόντρα. "Καλά ρε μάνα εντάξει με γλύτωσε η Αγία Μαρίνα αλλά δε μου λες γιατί δεν έβαζε το χεράκι της να μη χτυπήσω στο κεφάλι, όπως οι άλλοι;"
Ξέρετε τι μου έλεγε πάντα; "Να κάνεις το σταυρό σου γιατί το έκανε να σε δοκιμάσει"
Μάλιστα! Εσείς πάρετε ότι θέλετε...
Πάντως εγώ πολλές μα πάρα πολλές δοκιμασίες έχω περάσει, νομίζω με επιτυχία, οπότε ...είμαι εντάξει. Οδεύω στον.....παράδεισο!
Όλοι οι μάγκες και ξεμάγκες εξαφανίσθηκαν επάνω στου Κούτσικα, εκτός από μένα που με το πέσιμο χτύπησα στο κεφάλι και έμεινα αναίσθητος καταής. Η συνέχεια ήταν στο νοσοκομείο της Κυπαρισσίας με διάσειση και μεγάλη διπλοπία. Από εκεί πήγα στην Αθήνα στην Πολυκλινική και μετά στη Θεσσαλονίκη, όπου και φητούσα, στο Αχέπα για εγχείρηση στα μάτια. Με όλα αυτά ταλαιπωρήθηκα αρκετά, αλλά τέλος πάντων περασμένα ξεχασμένα, που λέει ο λόγος. Αν μη τι άλλο, αρκετά σας έπρηξα, τέλος πάντων.
Μετά λοιπόν από αυτό το συμβάν η μακαρίτισσα η μάνα μου, η αγαπημένη και αξέχαστη, κάθε χρόνο πήγαινε μια λαμπάδα στην Εκκλησία και πολλές φορές μου έλεγε:
"Να κάνεις το σταυρό σου και να ευχαριστείς την Αγά Μαρίνα, μεγάλη η χάρη της, γιατί αυτή σε έσωσε"
Εγώ πάντα αντίδραση του κερατά, έτσι μου έλεγε η κακομοίρα, εκεί κόντρα στην ΄κόντρα. "Καλά ρε μάνα εντάξει με γλύτωσε η Αγία Μαρίνα αλλά δε μου λες γιατί δεν έβαζε το χεράκι της να μη χτυπήσω στο κεφάλι, όπως οι άλλοι;"
Ξέρετε τι μου έλεγε πάντα; "Να κάνεις το σταυρό σου γιατί το έκανε να σε δοκιμάσει"
Μάλιστα! Εσείς πάρετε ότι θέλετε...
Πάντως εγώ πολλές μα πάρα πολλές δοκιμασίες έχω περάσει, νομίζω με επιτυχία, οπότε ...είμαι εντάξει. Οδεύω στον.....παράδεισο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου