Τι σου είναι η μνήμη και τι αναπάντεχα παιχνίδια ανακύπτουν καμιά φορά με ένα τυχαίο γεγονός.
Λοιπόν στις Βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012 ήμουν υποψήφιος στην Ηλεία με την Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ). Από αυτές τις εκλογές, όπως θυμάστε, προέκυψε η κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά. Η συνέχεια είναι γνωστή. Απόσυρση της ΔΗΜΑΡ σε έναν χρόνο, τον Ιούνιο του ΄13 και ...σκορποχώρι των δυνάμεών της. Άλλος για Χίο κι άλλος για Μυτιλήνη, κανείς δεν ήξερε τι Θεό λάτρευε. Άλλοι βρήκαν στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοι στο ΠΟΤΑΜΙ, για τους οποίους κανείς δεν φανταζόταν την τωρινή τους κατάληξη με τον τότε γραμματέα της ΔΗΜΑΡ, Σπύρο Λυκούδη συνακόλουθο του Θεοδωράκη. Έτσι για την ιστορία να προσθέσω ότι πριν την είσοδο στην κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ με πρόεδρο τον Κουβέλη εξέφραζε ότι το πιο ευγενές και προοδευτικό στον αριστερό χώρο, την Ανανεωτική Αριστερά. Δυστυχώς ο Φώτης Κουβέλης αποδείχθηκε ένα από τα πιο μοιραία πρόσωπα της Αριστεράς βάσει της περιπέτειας που την οδήγησε.
Εγώ ξεκαθάρισα από νωρίς τη θέση μου και ακολούθησα την Κυβερνώσα Αριστερά,τον Τσίπρα (1) Συγκεκριμένα αυτό έγινε αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές του 2015 και όταν το πολιτικό τοπίο ξεκαθάρισε με την αποχώρηση Λαφαζάνη, Ζωής Κωσταντοπούλου και συνοδοιπόρων τους, των πραγματικών αριστερών όπως και τώρα ευαγγελίζονται.
Τέλος πάντων ας επιστρέψουμε στις εκλογές του ΄12 που λέγαμε στην αρχή. Από εκείνη λοιπόν την ετυμηγορία θυμάμαι ακόμα τους ψήφους που πήρα στο χωριό μου, με τίμησαν δέκα πέντε άτομα κι αυτά ...στριμωγμένα..στο δε ολόκληρο δήμο μας κάπου 260.
Όμως ένας φίλος με τίμησε με έναν ιδιαίτερο, θαυμαστό τρόπο. Σίγουρα η προσωπική του αφιέρωση αποδεικνύει τη μεγάλη εκτίμηση προς το άτομό μου, πράγμα που ελόγου μου το ανταποδίδω εις πολλαπλού.
Οπωσδήποτε ο χαρακτηρισμός "ΑΓΝΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ" είναι ότι πιο πιο ωραίο έχει κατατεθεί για μένα και για αυτό τον ευχαριστώ δημοσίως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου