Α] Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα της Φορολογίας
Όλα τα Νεοφιλελευθερα καθεστώτα [Θάτσερ, Ρήγκαν, Πινοσέτ....] υποστηρίζουν τη μειωμένη φορολογία των φυσικών προσώπων και κυρίως των επιχειρήσεων. Όμως σε βάρος του κοινωνικού κράτους πρόνοιας και του δημόσιου χαρακτήρα του. Μείωση φορολογίας σημαίνει μείωση δημοσίων εσόδων, που πρέπει να αναπληρωθούν με μείωση των δημοσίων δαπανών. Οι δημόσιες δαπάνες είναι οι μισθοί, οι συντάξεις, επιδόματα [Κοινωνικό επίδομα αλληλεγκύης, οικογενειακό επίδομα, ανεργίας,αναπηρίας, στεγαστικό] οι δαπ΄νες για την υγεία, την παιδεία,την άμυνα. Επίσης μείωση των δημοσίων δαπανών συνεπάγεται μείωση των προσλήψεων των δημοσίων υπαλλήλων ή απόλυσή τους.
"Δεν είναι καλό να πληρώνω λιγότερους φόρους;" υποστηρίζουν διάφοροι επιχειρηματίες, καταστηματάρχες και επαγγελματίες. Υπολογίζουν ότι "βγάζω εκατό, πληρώνω σαράντα και μου μένουν εξήντα, ενώ τώρα με τον Μητσοτάκη θα βγάζω τα εκατό, θα πληρώνω είκοσι και θα μου μένουν ογδόντα". Τόσο απλό το βλέπουν. ΟΤΑΝ τους ρωτάς, πως είναι σίγουρο ότι το εκατό θα μείνει σταθερό, ανακαλύπτεις, ότι δεν το έχουν πολυσκεφτεί, αν και έζησαν τη βύθιση της εγχώριας ζήτησης μετά το 2010. Όταν τους λες ότι το πρώτο ζητούμενο είναι το 100 να γίνει 120 και οι φόροι να μειώνονται σταδιακά χωρίς να απειλείται η κρίσιμη δημοσιονομική ισορροπία, προβληματίζονται.
Β] Το Μακεδονικό βρικολάκιασε
Πολλά έχουν γραφτεί προς χάριν του. Αυτό λοιπόν και μόνο.
Πόσο σαφές έγινε στην κοινωνία και στους πολίτες που κατοικούν στη Μακεδονία, η σημασία του σχεδιαζόμενου έργου της Κίνας σε συνεργασία με 17 ευρωπαϊκές χώρες και την Ελλάδα, για τον "νέο δρόμο του μεταξιού"; Δρόμο που θα ξεκινάει από τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης θα περνάει υποχρεωτικά μέσα από τη Βόρεια Μακεδονία, θα διασχίζει την
κεντρική Ευρώπη και θα φτάνει μέχρι τη Βαλτική; Πώς θα μπορούσε να προχωρήσει κάτι τέτοιο χωρίς τη Συμφωνία των Πρεσπών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου