Από την Τριανταφυλλιά
Με βαθιά συγκίνηση και απέραντο σεβασμό, αποχαιρετούμε έναν σπουδαίο άνθρωπο, έναν άξιο επιστήμονα και Συμπολίτη μας ,τον Ομότιμο Καθηγητή Ιατρικής Γεώργιος Κων/νου Δαίκο, που υπήρξε τεράστια προσωπικότητα, ο οποίος με τη ζωή του, το επιστημονικό του έργο την πραότητα, την καλοσύνη του και την ανθρωπιά του μας έκανε όλους υπερήφανους.
Θεωρείται ο ''πατέρας'' της Ελληνικής Λοιμωξιολογίας, που πίστευε ακράδαντα ότι ''ο ασθενής πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ψυχοσωματική οντότητα και όχι ως επιστημονική περίπτωση''...
Γεννήθηκε το 1918 στη Ζαχάρω Ηλείας, γενέτειρα του πατέρα του Κωνσταντίνου, σ’ ένα περιβάλλον που εκτιμούσε τη μόρφωση, αφού οι γονείς του ήταν δάσκαλοι. Όμως η μητέρα του Βικτωρία, αμέσως μετά τη γέννηση του αδελφού του αρρώστησε με φυματίωση και η οικογένεια μετακόμισε στο δικό της χωριό, τη Ζούρτσα, τη σημερινή Νέα Φιγαλεία. Τελείωσε το Δημοτικό στη Ζουρτσα , το Γυμνάσιο στην Κυπαρισσία. Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο ΚΑΙ αποφοίτησε το 1940. Απέκτησε την ειδικότητα της Παθολογίας στην Αθήνα και στη συνέχεια με πολύ δύσκολες συνθήκες μετέβη στην Βοστώνη και μετεκπαιδεύτηκε στις λοιμώξεις και στην Αντιμικροβιακη Χημειοθεραπεία. , Διακρίθηκε για το ήθος, την ευπρέπεια και την οξύτητα πνεύματος, αλλά κυρίως για το ειλικρινές ενδιαφέρον και την αγάπη του προς τους ασθενείς του.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειώσω ότι είχαμε τηλεφωνικές επικοινωνίες, έπαιρνε με χαρά την εφημερίδας και με είχε καταπλήξει η πραότητα του και το ενδιαφέρον για τον τόπο της καταγωγής του. Ο Αείμνηστος Γεώργιος Δαίκος έλκει καταγωγή από την Καλίδονα. Η γιαγιά του Λεμονιά ( Μάνα του Πατέρα του είχε καταγωγή από το γένος Παπαγεωργίου ). Πολλοί πατριώτες και συγγενείς έβρισκαν καταφύγιο στον άνθρωπο και Επιστήμονά που πάντα βοηθούσε για το καλύτερο. Το Σύλλογο μας τον είχε βοηθήσει ρακέτα στις δύσκολες στιγμές και ιδιαίτερα στην περίοδο των πυρκαγιών.
Ο σύλλογος Μας Αναγνωρίζοντας αυτή του την προσφορά έχει αφιερώσει μια προθήκη στο Λαογραφικό μας Μουσείο προς τιμήν του.
Το καλοκαίρι του 2005, στην ημέρα του πολιτισμού είχε οργανώσει τιμητική βραδιά αφιερωμένη στον κ. Γ.Δαικο. Δυστυχώς την τελευταία στιγμή συνέβη κάτι στην εξαίρετη σύζυγό του κα Μαρίκα και δεν μπορέσαν να παρέρθουν. Βέβαια του στείλαμε την τιμητική πλακέτα με βιβλία που είχαμε εκδώσει.. Με πολύ ζεστά και συγκινητικά λόγια μας εξέφρασε τα συναισθήματα του. Νοιώθουμε υπερηφάνεια και ευγνωμοσύνη για την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο.Ήταν για εμάς φάρος γνώσης και συμπαράστασης. Η απώλειά του μας γεμίζει θλίψη, . Θα τον θυμόμαστε πάντα με εκτίμηση
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου