1 Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

«Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για το τι συνέβη το καλοκαίρι του 2015 ξεκίνησε και οι πρωταγωνιστές επι χειρούν να διαμορφώσουν τη δική τους ιστο ρική "αλήθεια"», γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής 27 Ιουλίου. Το βρίσκει μάλιστα αυτό καλοσύνη του- θεμιτό και απαραίτητο. Για να θέσει σε συνέχεια ερωτήματα που χαρακτηρίζει «αμείλικτα», όχι όμως σε εκείνους που έριξαν την Ελλάδα στον Καιάδα της χρεοκοπίας, τον Σαμαρά ή τον Καραμανλή, τον ΓΑΠ ή τον Βενιζέλο. Αλλά στον Τσίπρα! Έχουν γραφτεί εκατομμύρια λέξεις για την περίοδο εκείνη, έχουν μιλήσει όλοι, έγιναν οι κατηγορούμενοι κατήγοροι, έχει υποστεί η αλήθεια ανήκεστες βλάβες, αλλά ο Παπαχελάς εξαντλεί την αυστηρότητά του στον Τσίπρα! Που αποφάσισε να γράψει τη δική του αλήθεια.

Δεν περιποιεί τιμή να είσαι διευθυντής μιας σοβαρής εφημερίδας, να προσποιείσαι ιστορική νηφαλιότητα και να αναμασάς τη λιωμένη καιραμέλα των «αμείλικτων ερωτημάτων», λες και είσαι follower της Ομάδας Αλήθειας. Να μην εγκαλείς με έστω μη αμείλικτα ερωτήματα καινέναν από εκείνους που χρεοκόπησαν τη χώρα, από εκείνους που απέτυχαν με τεράστιο κόστος

Ένα σχόλιο για το «φροντιστήριο» Παπαχελά στον Αλέξη Τσίπρα

για την κοινωνία να τη διασώσουν, αλλά μόνο τον επικεφαλής της κυβέρνησης που κατάφερε αυτό το σισύφειο έργο. Την έβγαλε από τα μνη μόνια. Πέτυχε μια πρωτοφανή ευνοϊκή ρύθμιση του χρέους - το αναγνώρισε ακόμα και ο όψιν μα ειλικρινής Στουρνάρας. Άφησε στα δημόσια ταμεία 37 δισεκατομμύρια, την Ελλάδα εντός αγορών και την οικονομία προικισμένη με δώδεκα συνεχή τρίμηνα ανάπτυξης

ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΠΟΙΕΙ τιμή να ζητάς απαντήσεις του τύπου «γιατί ο Τσίπρας βιάστηκε να ανέβει στην εξουσία, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας». Διότι, αν ο Τσίπρας ψήφιζε χέρι χέρι με τον Σαμαρά «θα είχε παραλάβει, το πολύ έναν χρόνο αργότερα, μια πολύ πιο κανονική χώρα». Το πολύ έναν χρόνο... πολύ πιο κανονική. Εδώ δεν μπορεί κανείς παρά να ανακράξει: Μπράβο! Αυτή κι αν είναι ιστορική συμβολή στην ιστορική αλήθεια. Αλλά, για τον Σαμαρά που υλοποίησε μόνο 1 από τις 14 μεταρρυθμίσεις της πέμπτης αξιολό-γησης, Για την πόρτα που έφαγε από τη Μέρκελ και τους δανειστές όταν ζήτησε άφεση με το επιχείρημα ότι έρχεται ο Τσίπρας: Για την προ εδρική εκλογή που ο ίδιος την πήγε δύο μήνες νωρίτερα; Για τον δικό του Δήμα που πρότεινε

Τον πιο σοβαρά για Πρόεδρο. Επ' αυτών καμιά απορία, έστω όχι αμείλικτη. Δεν αντιλήφθηκε ο Παπαχελάς Γερούν Γερά, για να σκάσει τη χώρα στα χέρια την «παρένθεση» που έστησε ο Σαμαράς και οι του Τσίπρα. Τον απασχολούν άλλα εμπιστεύθηκει ο Τσίπρας αυτούς που εμπιστεύθηκε για να τον συμβουλεύουν... τους διαφόρους Αμερικάνούς γκουρού... που έπαιζαν ρόλο άτυπου συμφίσματος». Αμείλικτο, όντως. Και δεοντολογικά βούλου μέχρι και τις παραμονές του δημοψη-άψογο. Τόσο που να μην μπορεί κανείς, υποθέτουμε ούτε και ο Τσίπρας, να δώσει απάντηση, Αφού ο Παπαχελάς ξέρει, προφανώς από αξιό πιστες πηγές, τους μυστικούς συμβούλους του. Αμερικανούς μάλιστα, τον κόλλησε στον τοίχο.

ΚΙ ΑΦΟΥ εκσφενδονίσει στον Τσίπρα μερικά ακόμα τέτοια, οπωσδήποτε σοβαρά και ανυπερ θέτως αμείλικτα ερωτήματα, μας ενημερώνει επιτέλους για τις δικές του απαντήσεις. Διότι, διαθέτει και τέτοιες. Διαθέτει και δεοντολογικά, ιστορικά και ηθικά άψογο συμπέρασμα: Αν ο Τσίπρας είχε κάνει φροντιστήριο με τους κατάλ ληλους ανθρώπους θα είχε πετύχει καλύτερη από την απεχθή συμφωνία που πέτυχε. Δεν θα μας είχε φορτώσει με τόσα βάρη. Και δεν θα

είχε οδηγήσει τη χώρα στο χείλος του γέρε μου. Φροντιστήριο, απεχθής, βάρη γκρεμός μια ή ξαναγράψιμο της Ιστορίας είναι πειστικό Αυτά γράφει. Για να καταλήξει ότι στα γράψει πραγματικά αμείλικτα ερωτήματα που άφησε όταν εμπεριέχει αυτοκριτική και απαντάει στο πίσω της». Όπερ έδει δείξαι. μετανοήσει ο αμετανόητος.

κτα ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΣ την αυτοκριτική με τα «αμείλι ερωτήματα» του Μητσοτάκη, του Άδωνη και της παρέας, ο Παπαχελάς βαφτίζει βέβαια αυτοκριτική τη μετάνοια. Γράφει για γράψιμο και ξαναγράψιμο, αλλά από που φαίνεται να τον απασχολεί είναι μόνο το βιβλίο που γράφει ο Τσίπρας. Γι' αυτό και γι' αυτόν επιφυλάσσει τα αμείλικτα, όλα τα άλλα τα έχει λυμένα. Οι αυτουργοί της χρεοκοπίας και της ανθρωπί στικής τραγωδίας, των οποίων όλες τις ανο πσίες αναμασά, δεν έχουν ανάγκη από τέτοια ερωτήματα. Οι πρωταγωνιστές του Predator δεν ανέχονται εξάλλου τέτοιες ταπεινώσεις. Να προκαταλαμβάνεις όμως την αλήθεια κάποιου, και μάλιστα εκείνου που έχει δικαίωμα πιο πολύ απ' όλους να μιλήσει, μόνο αντικειμενικότητα δεν δείχνει. Και σοβαρότητα. Καλή αντάμωση στα βιβλιοπωλεία συνεπώς...

02/08/2025 11:02