Το χαϊκού είναι μια ποιητική φόρμα της επιγραμματικής ποίησης που ξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, την Ιαπωνία. Είναι το πιο μικρό σε έκταση, τρίστιχο με 5-7-5 συλλαβές ανά στοίχο, το πιο ιδιόμορφο στη δομή και τη φιλοσοφία του, αλλά ταυτόχρονα το πιο διαδεδομένο ποίημα σε ολόκληρο τον κόσμο. Επομένως από τη μορφή του χαρακτηρίζεται από πυκνότητα του λόγου με υπαινιγμό και λιτότητα της έκφρασης, σε συνδυασμό με μια λεπτή λυρική διάδεση.
Προχθές λοιπόν στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» έγινε μια εκδήλωση για τα Χαϊκού, με δυο μεστές ομιλίες από τους ποιητές Ηλία Μέλιο και Χρήστο Τουμανίδη και η εκδήλωση έκλεισε με τη θεσπέσια κιθάρα του Μιχαηλάγγελου. Μεσολάβησε και απαγγελία ενδεικτικών ποιημάτων Χαϊκού μεταξύ των οποίων και του Πυργώτη Γιώργη Παυλόπουλου, που μας άφησε τελευταία. Για τη μνήμη του παραθέτουμε τέσσερα (4) Χαϊκού του:
· Τρεις φίλοι παίζαν / στα ζάρια το φιλί της./ Κι άλλος το πήρε.
· Μέρα και νύχτα / με σχοινί αόρατο / κάποιος μας δένει.
· Άχνα δε βγάζω / θαλασσινό μου αηδόνι / για να σε ακούσω.
· Όλοι χωράμε / οι ζωντανοί και οι νεκροί /σ΄ ένα ποίημα.
Κι ο Καζαντζάκης έγραψε Χάϊκου. Ιδού ένα:
Ρώτησαν την / αμυγδαλιά για το θεό / κι΄ αυτή άνθησε.
- (Η ποίηση Χαϊκού αναφέρεται και στο βιβλίο της Γ΄ Δημοτικού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου