ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η ΑΜΟΡΦΩΣΙΆ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΌ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΌΡΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΜΑΙΑ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΩΝ ΤΟΥΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΡΌΛΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑΓΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΤΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ. ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!!

Σάβατο κηρύτω η ΑΛΗΘΕΙΑ

   ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ...ΠΑΡΑΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΈΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΕΣ  ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟΞΕΝΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!

     Μια βασική σταθερά της πραγματικότητας είναι ότι οι διάφορες ομάδες, συντεχνίες της κοινωνίας και οι διάφορες τάξεις, επαγγέλματα παρόλο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους αποτελούν ψηφίδες ενός ψηφιδωτού, εκφάνσεις του ίδιου συνόλου, της κοινωνίας. "Καθρέφτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω". Η εργασία αρκετών από αυτούς  είναι λειτούργημα και αυτοί που το εξασκούν  (πρέπει να) στηρίζονται σε προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με τη υπευθυνότητα, την εντιμότητα, την ηθική, τη συνέπεια, την καλοσύνη. Αυτοί είναι οι γιατροί, οι εκπαιδευτικοί, οι δικαστικοί. Οι κληρικοί αποτελούν άλλη κατηγορία από μόνοι τους. Αν και πληρώνονται από τον κρατικό κορβανά  εν τούτοις δεν ασχολούνται με τα επίγεια,  αλλά με τα επουράνια και  τα υπόγεια,  σε αντίθεση με αυτά που έντονα υποστηρίζουν. Κρίμα διότι εκπροσωπούν τη μεγαλύτερη θρησκεία και για την πλειονότητα των ανθρώπων εκπροσωπούν το Θεό, και είναι εκφραστές της πανάγαθης βούλησής του.

      

        Αν είναι έτσι δεν έπρεπε να είναι παραδείγματα προς μίμηση για όλους τους ταπεινούς ανθρώπους, φωτεινοί φάροι; Αντιθέτως τέτοιες φωτεινές περιπτώσεις είναι σπάνιες και αποτελούν εξαιρέσεις. Την απάντηση στην κυριολεξία τη δίνουν πρώτα η λαϊκή θυμοσοφία και μετά όλες οι τέχνες (λογοτεχνία, ποίηση, ζωγραφική, σινεμάς, θέατρο). Οι παπαδολογίες που έχουν βγει μέσα από την καθημερινότητα της κοινωνίας  είναι πασίγνωστες και έχουν μείνει μνημειώδεις.

* Παπάς, παπά καλό δε θέλει
* Παπάς εγίνεις Κωσταντή; Έτσι τό’φερε η κατάρα.
* Είδα κι είδα, γύφτο παπά δεν είδα.

* Γύφτος παπάς δε γίνεται κι αν γίνει δε βλογάει.(Παραλλαγή από Παξούς)

* Ο τεμπέλης κι ο φαγάς ή χωροφύλακας ή παπάς
* Δεν έγινα παπάς ν’ αγιάσω, έγινα παπάς για να καλοπεράσω
 * Του παπά η κοιλιά είν’ αμπάρι κι όπου πάει θε να πάρει.
* Αν ήταν η δουλειά καλό θα δούλευε κι ο δεσπότης.
* Από μυλωνάς, μας έγινε δεσπότης.
* Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο.
 * Πέντε του διάκου και δέκα του δεσπότη (κρητική).
Ο παπάς είναι για απ’ την Πάρο για απ’ τη Νάξο:
        «Ό,τι πάρω κι ό,τι αρπάξω!

(γράφετε στο Google παπαδαριό και θα δείτε...)

            Εξάλλου για του λόγου το αληθές αρκεί μια ματιά στους παπάδες που κοσμούν τις εκκλησίες του δήμου μας, από εδώ πέρα τη θεϊκή Νέδα μέχρι πέρα εκεί το Σαμικό, τη Σμέρνα και τις Τρύπες.

Η συνέχεια με τα τοπικά, άλλη μέρα, σπιρτόζα αφού έτσι και αλλιώς το .....όξος το πίνουμε. .