 |
| ΤΖΑΙΗΜΣ ΕΝΣΟΡ, «ΔΥΟ ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΡΕΓΚΑ ΤΟΥΡΣΙ», 1891 |
Για εκείνη την περιβόητη απόφαση του Δ.Σ του δήμου Ζαχάρως στήριξης της κυβέρνησης για το συμφέρον του Ελληνικού Λαού και της Εθνικής κυριαρχίας υπάρχει και μια άλλη διάσταση ερμηνείας. Κατά αρχάς αν και είναι κοινό τοις πάσι, ότι πίσω από όλες τις αποφάσεις και τις ενέργειες της δημοτικής αρχής, έτσι και από αυτή πίσω είναι ο Πανταζής. Κι όπως αρκετά θίχτηκε στο προηγούμενο σχετικό σημείωμά μας αυτή η απόφαση σχετίζεται με την επικείμενη δίκη της 26 Φλεβάρη και τη λίστα Νικολούδη, για αυτό προσπαθούν, να "προσεταιρισθούν" την Κυβέρνηση. Μεγάλο το διακύβευμα. Στη μεν δίκη κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα και τα αβγά και τα καλάθια, στη δε λίστα το όνομα του αρχιλεβέντη φιγουράρει στα πρώτα ονόματα. Έχει επέλθει πλήρης απαξίωση! Όμως αυτή η τακτική συνάδει και κολλάει με με εκείνη των ομόλογων κύκλων, των ακροδεξιών, στις οποίες γινόμαστε μάρτυρες τώρα τελευταία, όπως του Μπαλτάκου, του Αμβρόσιου Καλαβρτύτων και με πρώτη της Χρυσής Αυγής. Όλοι αυτοί οι τύποι, εντελώς απαξιωμένοι, επιδιώκουν δια της αναβάθμισής τους στον "αντιμνημονιακό χώρο να επανανομιμοποιήσουν την πολιτική τους παρουσία, εγγράφοντας υποθήκες για το μέλλον. Άριστα γράφουν τα προχθεσινά Ενθέματα της Αυγής: Την «επίθεση φιλίας» Μπαλτάκου και Χρυσαυγιτών, λοιπόν, ας την αντιμετωπίσουμε όπως της αξίζει: σαν μια ευκαιρία για να δείξουμε πόσο καιροσκόποι και γλοιώδεις είναι οι ακροδεξιοί, που ενώ μέχρι πρότινος διεκδικούσαν την ηγεμονία στο δεξιό στρατόπεδο (βλ. Μελιγαλάς) τώρα θέλουν να το κάνουν στο αντιμνημονιακό. Και να συνεχίζουμε να οργανώνουμε, από νέες, ισχυρότερες τώρα, θέσεις, τον αγώνα κατά του ρατσισμού και του νεοναζισμού της Χρυσής Αυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου