"Η Ζούρτσα έχει όμορφες και ο Μουντράς αφράτες" έτσι δεν έλεγε ένα δημοτικό άσμα εκείνα τα αλλοτινά χρόνια. Μπορεί να ήταν παράφραση αλλά στην περιοχή ήταν πολύ δημοφιλές. Σίγουρα έχει και πολλά άλλα και πάνω από όλα την ένδοξη ιστορία της. Όμως έχει και κάτι παιδιά, σαν συνέχεια της παράδοσης να τα πιεις στο ποτήρι, άνετα και λεβαντάκια.
Έχουμε αναφερθεί στον Κωνσταντίνο, τον Διονύση και την Δωρονίκη (κλικ ΕΔΩ), του Χρήστου και της Αλεξάνδρας Καπλάνη καθώς και με τα παιδιά που άδουν τα κάλαντα κλικ ΕΔΩ).
Έχουμε αναφερθεί στον Κωνσταντίνο, τον Διονύση και την Δωρονίκη (κλικ ΕΔΩ), του Χρήστου και της Αλεξάνδρας Καπλάνη καθώς και με τα παιδιά που άδουν τα κάλαντα κλικ ΕΔΩ).
Τελευταίος μικρός ήρωας στη σημερινή μας ανάρτηση είναι ο Αριστοτέλης (1), ούτε τσιριμόνιες και φτιασίδια, ούτε τίποτα. Ατόφιος λαϊκός! (2) Σίγουρα συνεχίζουν την παράδοση της Ζούρτσας, για την οποία τόσες αναρτήσεις έχουμε κάνει.
Θαυμάστε τον μικρό Αριστοτέλη και χειροκροτείστε! (3)
Στο βάθος δε της αίθουσας που είναι η έδρα του Πολιτιστικού Συλλόγου Φιγαλίας και θερμά χειροκροτούν τον Αριστοτέλη, είναι η πρόεδρος του Συλλόγου Χρυσούλα Γρηγοροπούλου, η γραμματέας Ιωάννα Τσούτα, και ο αντιπρόεδρος Γιώργος Βλάχος.(Μπράβο, Μπράβο σε όλο το Δ.Σ.!)
(ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΎ ΕΙΠΑΜΕ.
ΤΙ ΝΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΜΑΣ ΣΑΨΆΛΙΑΣΕ ΚΙ Ο ΓΑΜ......Σ
Ο ΠΥΡΕΤΟΣ. ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ ΘΑ ΧΆΣΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΧΟΡΌ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ
ΖΟΥΡΤΣΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!)
(1) Μια διαπίστωση, που έχουν κάνει πολλοί, μελετητές και άλλοι, είναι ότι στα χωριά της ενδοχώρας Ολυμπίας, υπάρχουν πάρα πολλά ονόματα λαϊκά, μη χριστιανικά. Καλό θα είναι και πιστεύω κάποτε θα γίνει να προβούμε σε μια σχετική μελέτη στα κιτάπια του δήμου.
(2) Και υπόψη, σε τέτοια μέρη, όπως η Ζούρτσα, η λαϊκότητα δεν είναι η αντανάκλαση της πραγματικότητας αλλά η ίδια η πραγματικότητα.
(3) Αμέσως μου θύμησε εκείνον τον τρομερό τύπο, τον Αριστοτέλη από του Τριάντα, κλικ ΕΔΩ Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου καρφώθηκε ότι και δυο ανήκουν στην ίδια φύτρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου