Μέσα στους δύο πρώτους φετινούς μήνες έφτασαν ήδη 110.000 νέοι στην Ευρώπη. Πολλά και εύλογα τα ερωτήματα όπως και οι διιστάμενες απόψεις, άλλοτε καλοπροαίρετες κι άλλοτε όχι και τόσο. «Γιατί έρχονται εδώ οι πρόσφυγες»; «Γιατί δεν τους παίρνουν άλλες χώρες της περιοχής τους»; «Που είναι οι ομόθρησκοί ή / και οι ομόφυλοί τους»; «Η Ευρώπη θα την πληρώσει»;
Η Ελλάδα έχει βρεθεί στο στόχαστρο «φίλων» ή «εταίρων», κάποιες φορές δικαιολογημένα και κάποιες ίσως άδικα. Χωρίς καμία διάθεση αποποίησης ή μετάθεσης ευθυνών και υποχρεώσεων που αναλογούν στη χώρα μας, ας εστιάσουμε σε μία μόνον πτυχή του όλου ζητήματος, την περίπτωση των προσφύγων από τη Συρία. Θα εξετάσουμε εν συντομία τι κάνουν - και τι δεν κάνουν - τα πλούσια αραβικά κράτη του Κόλπου. Μετά την παράθεση ορισμένων στοιχείων, γεγονότων και εκτιμήσεων των ειδικών, ο καθένας μας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Το 2011, ο προπολεμικός πληθυσμός της Συρίας έφτανε τα 23 εκατομμύρια. Περισσότεροι από τους μισούς έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους για άλλα μέρη εντός ή εκτός της χώρας. Έως τώρα έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 250.000 άνθρωποι. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, μέχρι σήμερα έχουν καταφύγει στην Ευρώπη σχεδόν 950.000 Σύροι. Οι 500.000 από αυτούς έφτασαν κατά τη διάρκεια του 2015. Στην Τουρκία βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια. Στο Λίβανο το ένα πέμπτο του πληθυσμού, 1,1 εκατομμύριο άτομα, είναι πλέον από τη Συρία. Η Ιορδανία φιλοξενεί 635.000, το Ιράκ 245.000 και η Αίγυπτος 118.000.
Οι πλούσιες αραβικές μοναρχίες και ο εμφύλιος στη Συρία
Αναφερόμαστε έτσι στα 6 κράτη που δημιούργησαν το 1981 μία πολιτική και οικονομική συμμαχία με την ονομασία Συμβούλιο Συνεργασίας των Αραβικών Χωρών του Κόλπου (απλοποιημένο ακρωνύμιο ΣΣΚ). Τα μέλη είναι τα εξής: Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Μπαχρέιν, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ομάν. Όλα τους συγκαταλέγονται στα πλουσιότερα κράτη του κόσμου. Κανένα τους δεν έχει δημοκρατικό πολίτευμα, όπως τουλάχιστον το εννοούμε στη Δύση…
Εδώ και χρόνια, τα κράτη μέλη του ΣΣΚ εμπλέκονται στο συριακό εμφύλιο - σε διαφορετικούς βαθμούς το κάθε ένα - εξοπλίζοντας, εφοδιάζοντας και χρηματοδοτώντας με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια τους Σύρους αντάρτες. Πάμπλουτα άτομα από τις χώρες αυτές, όπως και κάποια μέλη των βασιλικών οικογενειών τους, προσφέρουν ιδιωτικώς επιπλέον χρηματική ενίσχυση στους αντάρτες. Παραλήπτες όλης αυτής της βοήθειας έχουν υπάρξει άμεσα ή έμμεσα και εξτρεμιστικές οργανώσεις τζιχαντιστών. Παράλληλα, το ΣΣΚ επικρίνει τη Δύση ως εν μέρει υπεύθυνη για την προσφυγική κρίση, επειδή δεν έχει επέμβει στρατιωτικά για να ανατρέψει τον Σύρο Πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ.
Οι Σύροι πρόσφυγες στις χώρες του ΣΣΚ
Κανένα από τα κράτη του ΣΣΚ δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες του 1951, η οποία καθορίζει το ποιος είναι «πρόσφυγας», τα δικαιώματά του και τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων χωρών απέναντί του. Συνεπώς, δεν έχουν καμία νομική υποχρέωση να δεχτούν πρόσφυγες και δεν κάνουν διαχωρισμό μεταξύ προσφύγων και μεταναστών. Οι Σύροι που θέλουν να πάνε στις χώρες του ΣΣΚ πρέπει να διαθέτουν βίζα κάποιου είδους (επιχειρηματική, τουριστική, εργατική) η οποία πλέον δίνεται πολύ δύσκολα και έχει βέβαια ημερομηνία λήξης. Η υπηκοότητα απονέμεται σπανιότατα σε ξένους. Αντιθέτως, ο πρόσφυγας στην Ευρώπη έχει το δικαίωμα να παραμείνει επ’ αόριστον και αποκτά πρόσβαση σε πρόνοια, αγορά εργασίας και εκπαίδευση. Επισήμως λοιπόν, δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν Σύροι πρόσφυγες στις χώρες του ΣΣΚ. Στο ανεπαρκές (και ήδη ξεπερασμένο από τα γεγονότα) πρόγραμμα του ΟΗΕ για τη μετεγκατάσταση Σύρων προσφύγων, οι χώρες αυτές δεν προσέφεραν ούτε μία θέση!!
Η πολιτική τους αυτή έχει διεθνώς επικριθεί σφοδρά από ανθρωπιστικές οργανώσεις. Κάποια από τα κράτη του ΣΣΚ απαντούν ότι «φιλοξενούν Άραβες αδελφούς» από τη Συρία. Αξιόπιστα και επαρκή στοιχεία όμως υπάρχουν μόνο για την περίπτωση του μικροσκοπικού Μπαχρέιν, που έχει δεχτεί λιγότερο από 2.000 άτομα. Ο φαιδρός ισχυρισμός της Σαουδικής Αραβίας ότι έχει καλωσορίσει 2,5 εκατομμύρια Σύρους στο έδαφός της, και οι οποίοι δεν στεγάζονται σε κανένα καταυλισμό, είναι αναπόδεικτος και έχει καταρριφθεί από τους ειδήμονες. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, υπάρχουν περίπου 500.000 Σύροι στη χώρα. Αυτό που ουσιαστικά έκανε η Σαουδική Αραβία είναι ότι επέτρεψε σταδιακά στους 100.000 Σύρους μετανάστες εργάτες, που ζούσαν εκεί από παλιά, να φέρουν τις οικογένειές τους από τη Συρία με το ξέσπασμα του εμφυλίου. Παρόμοιες πρακτικές εφάρμοσαν και άλλες χώρες του ΣΣΚ. Άλλα μέτρα που ελήφθησαν σχετικά πρόσφατα είναι η προσωρινή προστασία από απέλαση Σύρων των οποίων έληξε η άδεια παραμονής, εργασίας ή προσκυνήματος στη Μέκκα όπως και κάποιες διευκολύνσεις για εξεύρεση εργασίας, πάντα όμως υπό προϋποθέσεις…
Είναι λοιπόν προφανές ότι ανταπόκριση των κρατών του ΣΣΚ στο ανθρώπινο επίπεδο δεν υπάρχει. Πολύ περισσότερο, εάν αναλογιστούμε τη γεωγραφική θέση τους καθώς και την γενικότερη πολιτιστική τους συγγένεια με τους Σύρους. Σύμφωνα με το έγκυρο Institute for Gulf Affairs, τα κράτη του ΣΣΚ θα μπορούσαν να δεχτούν 3 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες, με βάση τον εθνικό πλούτο, την έκταση και ορισμένα δημογραφικά στοιχεία.
Οι λόγοι για την ουσιαστική άρνηση αποδοχής Σύρων προσφύγων είναι ποικίλοι
Στη Σαουδική Αραβία και το Ομάν οι ξένοι αποτελούν το ¼ του πληθυσμού. Στο Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κουβέιτ οι γηγενείς είναι πλέον μειοψηφία. Στις 6 χώρες του ΣΣΚ βρίσκονται ήδη πάνω από 15 εκατομμύρια ξένοι εργάτες με περιορισμένα δικαιώματα, οι οποίοι υφίστανται αρκετές φορές άσχημη μεταχείριση. Ακόμη περισσότερη δημογραφική αλλοίωση θεωρείται επικίνδυνη έως καταστροφική. Υπάρχουν επίσης φόβοι για την αναπόφευκτη διείσδυση οπαδών του ISIS με τους πρόσφυγες. Επιπλέον, οι Σύροι πρόσφυγες θεωρούνται αποσταθεροποιητικός παράγοντας από τις συντηρητικές μοναρχίες του ΣΣΚ καθώς προέρχονται από μία πιο κοσμική και πολιτικοποιημένη κοινωνία που έζησε έναν άγριο εμφύλιο πόλεμο με στόχο την απόκτηση περισσότερης ελευθερίας. Ένας βασιλιάς, ένας σουλτάνος και τέσσερεις εμίρηδες δεν θα ήθελαν να διαδίδονται επαναστατικές ιδέες και πρακτικές ανάμεσα στους υπηκόους τους…
Ας τους απορροφήσει η «πολύ - πολιτισμική» Ευρώπη!
ΠΗΓΕΣ
F. De Bel-Air, “A Note on Syrian Refugees in the Gulf: Attempting to Assess Data and Policies” Explanatory Note No. 11/2015, GLMM, http://gulfmigration.eu.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου