Πριν δυο χρόνια περίπου έγραφα για την κυρά Κατίνα (κλΙκ ΕΔΩ) που σε αυτή την κρίσιμη ζωή είναι ζωντανός φάρος, η ζωή η ίδια στο ποδήλατο!
Διάνθιζα το μικρό αφιέρωμα με διάφορες αμπελοφιλοσοφίες, όπως τα σακιά που κουβαλά ο καθένας στην πλάτη του και το Θεό που σε άλλον κλείνει το μάτι συγκαταβατικά και πονηρούτσικα και σε άλλον του ....κλείνει και τα δυο στέλνοντας τον απεχθή κύριο με τον μαύρο μανδύα με το δρεπάνι ανά χείρας.
Μετά από αυτά και μ΄ άλλα καθέκαστα φτάναμε στη γιαγιά Κατίνα με τις μικρασιάτικες καταβολές (η Κατίγκω) που αν και κοντεύει τον αιώνα κατέχεται από μια θέληση για ζωή με τεράστια αισιοδοξία και χαρά!!!
Θαυμάστε και χειροκροτείστε για άλλη μια φορά!!!
[Προσεχώς θα παρουσιάσουμε τα ωραία
της Σύρας, κυρίως από την επάνω πόλη και
το μουσείο του Μάρκου]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου