Δημ. Κουκουλάς
Αποφάσισα να αναρτήσω για πρώτη φορά πολιτικό θέμα και μάλιστα της καυτής επικαιρότητας με κίνδυνο να παρεξηγηθώ. Θέλω να με πιστέψετε ότι τα κίμητρά μου δεν είναι ταπεινά. Πρόκειτα για μια ιστορία που τη βίωσα, με βασανίζει χρόνια και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας: Η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Ελένη Χατζηαντωνίου έπασχε επί πολλά χρόνια από το αυτοάνοσο νόσημα "Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα". Τα πολύ βαριά χημικά παυσίπονα που έπαιρνε, από ένα σημείο και μετά δεν βοηθούσαν.
Τότε βγήκε στην αγορά ένα καινούργιο φάρμακο βιολογικής προελεύσεως. Αποτελεσματικό αλλά πολύ. ακριβό: 3 οροί κάθε δίμηνο επί 800 ευρώ ο ένας = 2.400 ευρώ. Στα οποία οι χρόνια πάσχοντες είχαν συμμετοχή 0%. Ο τότε Υπουργός Υγείας (2004-2006) Νικήτας Κακλαμάνης είχε βγάλει μια απόφαση που έλεγε ότι στις περιπτώσεις των χρονίων παθήσεων με τα ακριβά φάρμακα (και είναι πολλές αυτές οι περιπτώσεις) θα έπρεπε ο ασφαλισμένος να τα προμηθευόταν μόνο από τα φαρμακεία των κρατικών νοσοκομείων γιατί απουσιάζει το
εμπορικό κέρδος των ιδιωτικών φαρμακείων το οποίο θεσμοθετημένο με νόμο ήτανε τότε 33%.Το 1/3 της τιμής του φαρμάκου δηλαδή, που με τον τρόπο αυτό γινόταν όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία. Την άνοιξη του 2006 ο κ. Κακλαμάνης απεχώρισε από την κυβέρνηση για τη Δημαρχία της Αθήνας. Στη θέση του μπήκε ο κ. Αβραμόπουλος (2006-2009). Δύο βδομάδες μετά την ορκωμοσία του μία από τις πρώτες υπουργικές αποφάσεις που έβγαλε ήταν: "τα ακριβά φάρμακα για τις χρόνιες παθήσεις να διατίθενται πλέον και από τα φαρμακεία της γειτονιάς". Αυξάνοντας εν μια νυκτί κατακόρυφα το κόστος φαρμακευτικής δαπάνης των Ασφαλιστικών Ταμείων. Αυτά και τίποτα άλλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου