Η ΚΥΡΑ ΜΑΡΙΑ, Η ΜΑΥΡΟΥΛΑ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ...ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!!!

Την κυρά Μαρία νομίζω τη γνωρίζετε μια και έχω κάνει πολλές αναρτήσεις για χάρη της. Την τελευταία μάλιστα την  προηγούμενη Δευτέρα, στις 29 Γενάρη (κλικ ΕΔΩ)

     Λοιπόν χτες το απόγευμα (δεν πιστεύω έστω και να σκέφτεστε ότι πήγα στη ¨Μακεδονομαχία" Χα...χα) φόρεσα τα σχετικά, φόρμα και παπούτσια, και νάμαι στο Πεδίον του Άρεως να ψιλοτρέχω. Κοιτάζω στο γνωστό παγκάκι για την Κυρά Μαρία, αλλά πουθενά. Μια και ήταν κοντά στο σούρουπο, σκέφτηκα ότι θα έφυγε. Πράγματι προς τη μεριά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας τη βλέπω με τα δυο της καρότσια τίγκα στην πλατειούλα,    που είναι το κλασσικό άγαλμα της Αθηνάς, να ταΐζει τη Μαυρούλα της  ανοίγοντας μια σπέσιαλ κονσέρβα. 

                  Πλησιάζω κοντά μια και πλέον έχουμε γίνει φιλαράκια και πρώτη της κουβέντα είναι για την Μαυρούλα της:

              : Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις; Να η Μαυρούλα μου είναι πολύ 
                στεναχωρημένη                   και πολλές φορές στέκεται και κοιτάζει μακριά..

              : Και εγώ τι να κάνω; Τίποτα δεν μπορώ να προσφέρω..

             : Να θέλω να την αγκαλιάσω κι αυτή δεν κάθεται , όταν την πλησιάζω φεύγει, τι να                    της κάνω; 

             :Καλά της λέω εκεί που πας τα βράδια στα Εξάρχεια ξέρεις μια κοπελιά 
              την Ευρυδίκη που έγραψε πολύ καλά λόγια για σένα;

            : Που τα έγραψε;

Τι να της πω σκέφτηκα...

           : Στο ίντερνετ ...

           : Α   στο ίντερνέτ μπράβο, μου είπανε ότι έγραψε πολλά και ένας άνδρας...

           : Εγώ της τα έγραψα...

           : Μπράβο σε ευχαριστώ πολύ, δεν μπορείς να μου τα φέρεις να τα δώ..

           : Ξέρεις να διαβάζεις;

           :Τι λες, αυτό έλειπε τι με πέρασες...

           : Να η Ευρυδίκη γράφει ότι δεν ζητιανεύεις...

          : Ναι όταν μου φέρνουν φαγητό εντάξει, εγώ όμως δεν ζητάω τίποτα...Βάζω πρώτα                 να φάει η Μαυρούλα μου και μετά εγώ. Ξέρεις η Μαυρούλα δεν τρώει ότι και ότι,                   από όλα προτιμά αυτή την κονσέρβα..

            : Τότε θα αγοράσω δυο-τρεις να σου φέρω...

          : Ευχαριστώ πολύ αλλά κοίτα τη μάρκα αυτή, γιατί δεν τρώει άλλες. Να κοίτα - κοίτα                  πως στέκεται λυπημένη..

           : Δεν μου λες σήμερα είναι έτσι ή πολλές ημέρες;

           : Ναι από χτες άρχισε και σήμερα είναι περισσότερο...Μήπως στενοχωριέται για την                     Μακεδονία;

           : Γιατί εσύ στενοχωριέσαι

           : Τι λες, δε βλέπεις που την πουλάνε; Εκείνοι στα Σκόπια , πώς τους λένε, είναι 
              άγριοι άνθρωποι, βάρβαροι και μια νύχτα θα μας πιάσουν όλους στον ύπνο.

           : Αμ τότε γιατί δεν πήγαινες και εσύ το μεσημέρι στο μεγάλο συλλαλυτήριο 
                στο Σύνταγμα;

           : Ήμουνα έτοιμη πήρα και μια σημαιούλα αλλά δεν είχα που να αφήσω τα 
                πράγματά μου..

Πράγματι στο ένα καρότσι ανέμιζε μια μικρή γαλανόλευκη.

           : Δε μου λες  εσύ τι θα χάσεις τη ρωτάω  έτσι για να δω τι θα μου πει.. 

Άρχισε να σταυροκοπιέται και σηκώνοντας το κορμί της μου λέει με στόμφο:

         :ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΊΑ -ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ και τα δύο πρώτα, αφού δεν έχω οικογένεια,      
            είναι η ζωή μου΄. 

Αμαν είπα μέσα μου αυτό δεν το περίμενα με τίποτα και περπατάω να φύγω..

           : Και να θυμάσαι η Μακεδονία είναι Ελληνική...

Εγώ έφευγα  και αυτή το έριξε στο τραγούδι: Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα...