Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΕΔΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ "ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ"

 Η σημερινή ανάρτηση είναι η τελευταία για 

τη Ραφήνα μετά από μια ικανοποιητική  

σειρά αφιερωμάτων. Κι αυτό γιατί στη 

Ραφηνούλα "ελλιμενιζόμαστε" αρκετά 

συχνά από το μακρινό 2000, λόγω κάποιας 

μικρής ιδιοκτησίας του Λενάκου μου.

     Η Ραφήνα, έχει σπουδαία ιστορία, περικλείει  το πιο πονεμένο κομμάτι του έθνους, οπότε από τη μια μεριά είναι γέννημα, θρέμμα αυτής της περιόδου κι κι από την άλλη είναι  κράμα ποικίλων ετερογενών πολιτών. όπως Μικρασιάτες πρόσφυγες από την Τρίγλια  της Προύσας, Καραμανλήδες από την Καραμανία της Καπαδοκίας, Σαρακατσάνοι, Αρβανίτες, Ευβοιώτες και Αλβανοί μετανάστες τελευταία.

    Με το διάβα του χρόνου, λόγω της προνομιούχας γεωγραφικής θέσης της (μεγάλο λιμάνι και πλησίον στην Αθήνα) τα τελευταία 60 χρόνια παρουσίασε αλματώδη οικονομική ανάπτυξη και ως θαλάσσιος κόμβος με την Εύβοια και το Αιγαίο και συνάμα ως θέρετρο των Αθηναίων και τουριστικό κέντρο. Από αυτή την εξέλιξη δημιουργήθηκε η ΄τωρινή φυσιογνωμία της με κύριο χαρακτηριστικό την ενιαιότητα των κατοίκων παρά την σχετική μορφική διαφορετικότητα της πόλης.  

 Τη χαρακτηρίσαμε φορτσάτη, σπιρτόζα και φινετσάτη, [1] αλλά και αρκετά αλλοπρόσαλλη, καλύτερα διπρόσωπη.  Πολλά σπιτάκια μικρά, τα κλασσικά  προσφυγικά στέκουν μαραμένα   δίπλα σε καινούργιες σπιταρόνες και βίλες, τα οποία όμως δεν το βάζουν κάτω, υψώνουν περήφανα το μικρό αλλά θαυμαστό τους ανάστημα και παλεύουν μέχρι που να εμφανιστεί μια μπουλντόζα.

  Λόγω του μεγάλου όγκου των προσφύγων επήλθε ικανοποιητική αφομοίωση των γηγενών με τους επήλυδες  γηγενείς Ελλαδίτες και όχι το αντίθετο όπως συνήθως γίνεται. Συνάμα έχουμε μια αντίστοιχη ανάπτυξη της αγοράς, επηρεασμένη βεβαίως   από τη σύγχρονη   νεοελληνική τροπή και ειρμό των πραγμάτων, με περισσότερους προσανατολισμούς στον τουρισμό. Στο τέλος επικράτησαν τα Σούπερ Μάρκετ και εκείνα των άλλων σύγχρονων τεχνολογικών κλάδων. Αποτέλεσμα είναι η ραγδαία μείωση ή και η εξαφάνιση παλιών μαγαζιών, μικροβιοτεχνιών και επιχειρήσεων, όπως καφενεία, εστιατόρια, ραφεία, τσαγκάρικα, σινεμά κτλ. 

Στην όλη αυτή εξέλιξη ανθίστανται κυρίως τα φαγάδικα βραδινής εστίασης, όπως μεζεδοπωλεία, ταβέρνες, ψητοπωλεία κι αυτά σχεδόν όλα με ξενική ονομασία, δήθεν μεγαλόστομη και πιασάρικη.

Από όλους και όλα την πιο σθεναρή και ηρωική αντίσταση κρατά το παραδοσιακό καφενείο, "ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ" που είναι και το μοναδικό στη Ραφήνα. Βρίσκεται στο δρόμο προς το λιμάνι, απέναντι από το γήπεδο [Μάντικα Χρήστου 4]. Όλα τα λεφτά βέβαια είναι η Κρυσταλλένια, η καφετζής.

Απολαύστε τη !!!

[1] Η Ραφήνα είναι φορτσάτη, σπιρτόζα και φινετσάτη, με ότι συνάγεται από αυτούς τους χαρακτηρισμούς (λεπτότητα, ευγένεια, ευστροφία και και...) κι αυτό οφείλεται φυσικά στην Μικρασιατική προέλευση του μεγαλύτερου ποσοστού του πληθυσμού. Οι Μικρασιάτες ήταν πολλές σκάλες ανώτεροι από τους Ελλαδίτες σε όλα τα θέματα, περισσότερο σε αυτά του πολιτισμού ακόμη και στα βασικά. Μέχρι τον ερχομό των προσφύγων εδώ για τις ανάγκες της τουαλέτας, χρησιμοποιούσαν παλιόχαρτα μέχρι λουμπούσκια στα χωριά. Με αυτούς εμφανίσθηκε και το χαρτί υγείας!