Αφιερώνεται σε έναν κατακαλό μας φίλο από την παρέα στη Ζαχάρω, τον Γιάννη Μαντά Μαζί κστα άλλα φιλαράκια της παρέας Μπίλη, Δημητράκη & Κουμπαράκο
Από μικροί στο χωριό ακούγαμε το τραγούδι "Βγήκα ψηλά τα Διάσελλα [1] κι αγνάντια στην Μπαρμπάσαινα" [2] και φάνταζαν τα Διάσσελα ή παλαιά Μπρουμάζι, σαν ένα θρυλικό μεγάλο χωριό. Στη συνέχεια μεγαλώνοντας μπήκαμε σε άλλα μονοπάτια, γνωρίσαμε κι άλλους τόπους και πολιτείες αλλά τα τα Διάσσελα κρατούσαν μια θέση, κάπως ...μυθική αού μεσολάβησε και ο "ψύλλος"[3] γυρισμένος στα Διάσελλα.
Και όπως τα φέρνει η ζωή ένας Διασελιώτης ο Γιάννης Μαντάς , συνταξιούχος ήρθε ως οικονομικός μετανάστης και έγινε κάτοικος στη Ζαχάρω. Και λόγω της ώσμωσης έγινε φίλος και μέλος της παρέας. Σημειωτέο πρώτα τακίμιασε με τον Δημητράκη μια και αυτοί οι δυο έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά και οι δυο, μειλίχιοι και χαμηλών τόνων. Να προσθέσω αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση. Ο Γιάννης ήταν χρόνια ταξιτζής στη Αθήνα και άλλα τόσα στα Ολύμπια, οπότε έχει φάει τη ζωή με το κουτάλι. Κι όμως όταν τον γνωρίζεις τον παίρνεις για φιλόλογο, καθότι με την πραότητα συνδυάζει την πολύξερη γνώση με την καλή κριτική. Βεβαίως έχει και αρνητικά, όπως φυσικά και όλοι μας. Αναφέρω ένα κατά τη δική μου γνώμη, αποφεύγει να συμμετέχει σε κοινά, όπως συλλογικούς φορείς, συλλογικές δράσεις, καταγγελίες, και κομματικές οργανώσεις, όπως και φυσικά τη θάλασσα. [4] Πάντως φέτος ήταν καθημερινός θαμώνας για καφέ στην καντίνα της Μαντώς στους Ταξιάρχες και με την υπόλοιπη παρέα αλλά μπάνιο γιοκ.
Έτσι λόγω Γιάννη τα Διάσελλα έγιναν οικεία
Εντύπωση μου έκανε και το εξής:
Στο ΕΑΜ δεν ήταν όλοι κομμουνιστές, το ποσοστό ήταν κοντά στο 15%. Μάλιστα στα Διάσσελα δεν ήταν ΟΥΔΕΙΣ κομμουνιστής. Τα πρώτα στελέχη της οργάνωσης είναι τα ακόλουθα: Ο φιλελεύθερος Θανάσης Παπαδημητρίου, 46 ετών, δικαστικός κλητήρας στο Πρωτοδικείο Κυπαρισσίας, ο πρώτος χρονολογικά γραμματέας. Ο φιλελεύθερος δικηγόρος Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος. Ο Βασίλης Λέφας, θείος του Γιάννη (αδελφός του πατέρα του), δικαστικός κλητήρας στο Πρωτοδικείο Ηλείας, στον Πύργο, τυπικά φιλελεύθερος, αλλά με προοδευτικότερο πολιτικό προσανατολισμό. Ο Αναστάσιος Κουρκούτας, αγρότης, απόφοιτος σχολαρχείου, με γνώσεις αρχαίων ελληνικών, οπαδός του Λαϊκού Κόμματος και φοβερά γερμανόφιλος, που μετατράπηκε σε σφοδρό πολέμιο των Γερμανών. Ο Παναγιώτης Κουρκούτας, ξάδελφος του προηγουμένου, τσαγκάρης, οπαδός του Λαϊκού Κόμματος. Ο Αριστείδης Κοτταράς, αγρότης, απόφοιτος δημοτικού, του οποίου ο πατέρας ήταν ο πρώτος οπαδός του Παπαναστασίου στο χωριό και ο οποίος μετά μπήκε στον ΕΛΑΣ. Τα στοιχεία, από προφορική μαρτυρία των Χρήστου Παπαδημητρίου και Δημήτρη Κανδρή, στον συγγραφέα.
ΠΗΓΗ: "Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ του Παντελή Μούτουλα
μου έχουν κάνει που το έβαλα αμέτι μωχαμέτι να
τα επισκεφτώ με την πρώτη ευκαιρία με οδηγό
τον Γιάννη!
[2] Στη δε Μπαρμπάσαινα βγαίνει το γνωστό κρασί με το ίδιο όνομα.
[3] Το θρυλικό έργο "Ο ΨΥΛΛΟΣ" από τον Δημ. Σπύρου που ήταν από εδώ τα Διάσσελα
[4] Γράφω φυσικά μια και η πλειονότητα από τα ορεινά χωριά δεν έχουν καθόλου καλή σχέση με τη θάλασσα, Αν και το ίδιο συμβαίνει σε πολλούς πεδινούς, Ο Δημητράκης, ο Μπίλης και η Ζωρζέτα βλέπουν τη θάλασσα με τα ..κιάλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου