Η απάντηση που χρωστάω στο σχόλιο του ανώνυμου σχετικά με ότι γράψαμε για το Λεωνίδα Κύρκο (26 Ιουλίου)

Απλώς φίλε προσθέτω δυο τρία πραγματάκια:

1)      Όταν έλαβαν χώρα τα αναφερόμενα ο Λεωνίδας ήταν αρκετά πάνω από τα ογδόντα.

2)      Νομίζω είχε την οικονομική ευχέρεια ή τη δυνατότητα να προσλάβει μια αποκλειστική κι αυτός να πηγαίνει όποτε θέλει, όπως ακριβώς κάνουμε..

3)      Από νοσοκομεία και τέτοια  και δη τον Ευαγγελισμό, τα έχω φάει με το κουτάλι. Οπότε δράματα και δρώμενα γνωρίζω ουκ ολίγα. Στην τελευταία δε εμπειρία μου με τον μακαρίτη τον πατέρα μου, η εβδομηντάρα κυρά-Στρατούλα 
από τη Μυτιλήνη έμεινε δίπλα στον άρρωστο άνδρα της επί ένα μήνα συνεχώς. Άλλο όμως το ένα και άλλο το άλλο. Έτσι δεν είναι;

4)      Περί αριστερού ήθους και ύφους, ομιλώ πάντοτε περί συνειδητών καταστάσεων, οπότε η μεν υπεραξία του αριστερού μεταποιείται σε συναίσθημα και του άλλου του δεξιού, του νεοφιλελεύθερου προσμετριέται με χρήμα κι αυτό κρύο και μαύρο.

Αυτά.