Αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα μας
ήρθαν από τον Κώστα Λίγιο
kligios@gmail.com.
Σας τα παρουσιάζουμε αυτούσια.
Ο καθένα μας μπορεί
(πρέπει)να απαντήσει...
Εγώ υπήρξα πάντοτε "καλό παιδί".... αυτός ο τίτλος ήταν πάντα κολλημένος πάνω μου... στο σπίτι, στην δουλειά, στις γνωριμίες και στιςσχέσεις μου!
Γιατί κάποιες σχέσεις, που μοιάζουν να κυλάνε όμορφα, ξαφνικά τελειώνουν?
Γιατί ο άλλος, ενώ σήμερα είναι καλά μαζί σου, αύριο ανακαλύπτει ότιθέλει απόσταση?
Δυο άνθρωποι μπορεί να αγαπηθούν αλλά να μην είναι μαζί?
Πόσο μας σημαδεύει η πρώτη μεγάλη αγάπη?
Γιατί κάποιες σχέσεις, που μοιάζουν να κυλάνε όμορφα, ξαφνικά τελειώνουν?
Γιατί ο άλλος, ενώ σήμερα είναι καλά μαζί σου, αύριο ανακαλύπτει ότιθέλει απόσταση?
Δυο άνθρωποι μπορεί να αγαπηθούν αλλά να μην είναι μαζί?
Πόσο μας σημαδεύει η πρώτη μεγάλη αγάπη?
Κι άραγε αυτό που αγαπάμε στον άλλο είναι ο πραγματικός του εαυτός ή
δημιούργημα της φαντασίας μας?
"Τα καλά παιδιά δεν έχουν πέραση" λέει ο τίτλος του βιβλίου που μου
τράβηξε την προσοχή και μου άλλαξε το τρόπο σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου