Πάλι και πάλι : ΕΧΟΥΝ ΚΟΤΣΙΑ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ;

     Αρχίζουμε από τα σίγουρα και δεδομένα.

     Πρώτο δεδομένο.

     Λοιπόν το αυτοδιοικητικό  πρόβλημα της Ζαχάρως αποτελεί πρωτόγνωρο θέμα ολόκληρης της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους. Πουθενά στη χώρα μας και ουδέποτε εκτός από τη Sugartown  έκπτωτος δήμαρχος με αμετάκλητη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου  (ΣτΕ) παρά το οφθαλμοφανές τεράστιο κώλυμα, όχι μόνο έθεσε υποψηφιότητα αλλά βγήκε νικητής και τροπαιούχος από την πρώτη  Κυριακή! Είναι πρωτοφανές και ανήκουστο με μεγάλη σημασία κυρίως για τους ίδιους τους πολίτες! 

      Δεύτερο δεδομένο.

Η παραβίαση του νόμου, η πλημμέλεια αλλά και η ενοχή αναμφισβήτητες (Άρθρο 19,3β του ν. 3852/2010 Κλικ ΕΔΩ), καθότι οι σχετικές διατάξεις είναι σαφέστατες και ρητές.  Με ένα λόγο είναι  απόλυτα νομικά εξακριβωμένες. Η περίπτωση αποτελεί το ανώτατο στάδιο του λαϊκισμού, όπου ο εκμαυλισμός των πολιτών   αντικατέστησε τόσο έντεχνα τη λαϊκή κυριαρχία. 

      Τρίτο  δεδομένο.
Η αντίστοιχη ποινή, ομοίως ρητά και ξεκάθαρα καθορίζεται από το νόμο (άρθρο 51,1 του ν. 3852/2010 Κλικ ΕΔΩ). Και εδώ δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση και αμφιβολία. 

Επομένως οι εκλογές επαναλαμβάνονται 

ανάμεσα στους ίδιους υποψηφίους, 

που είχαν ανακηρυ­χθεί νόμιμα.

Και ιδού το μεγάλο ερώτημα:

ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ;

ΙΔΩΜΕΝ.....