Την αρχή
η καρδιά μιμήθηκε το σχήμα των χειλιών
της αγάπης
κερασιάς καρπού το χρώμα
Η καρδιά
που ξεντύθηκε το σταχτί πανωφόρι της
Φόρεσε το διάφανο
του τζίτζικα καλοκαίρι
Ύστερα
πύργο από κομμάτια ονείρων
κτισμένο για την στέγαση τους,σοφίστηκα
Πυργοδέσποινα η αγάπη
Απόψε
σταυρώνω τον πόνο
μπας κι'αναστηθεί
μεταλλαγμένος
σ'ένα μικρό ηλιόπαιδο
Παραμονή Χριστουγέννων
κι'είναι μια νύχτα παιδική
σ'αναμονή του Αη-Βασίλη !
Τρύπησα την οροφή του νου
να περάσει ο γέροντας
Σ'άλλα Χριστούγεννα με γέλασε
η αγάπη
απόψε ποιός ξέρει?
Στην αυλή και στην κάμαρα
νιφάδες θλίψης
διάφανη θολή κουρτίνα
κι'εγώ ν'αφουγκράζομαι τον καλούμενο ήχο
βήματα νυχτερινά
ησυχία προσμονής
προαίσθημα ανύσταχτο
με όσφρηση λαγωνικού για αρωμα αναδυόμενο
του ερχομού.
Αν δεν έρθεις
ίσως το φάντασμα σου ντυθεί επισκέπτης
με την φορεσιά της σελήνης
ένα πελώριο φάντασμα
αιώνων αγάπης
κοιμισμένο
κλεισμένο στο υφαντό κουκούλι
της απογοήτευσης
Αφρισμένα συναισθήματα
στην τρικυμία των αισθήσεων
Η αγάπη δεν πεθαίνει
ζει και σε παράγκες
μοναξιάς
Γέρασαν τα φτερωτά όνειρα
μ'ακόμα πετούν
και που ξέρεις!!!!!
Αη-Βασίλης
είναι αυτός!!!!!!!
................
Πνευματικά δικ. Γιάννης Φιλιππάκης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου