Από καιρό είχε προγραμματισθεί
αγώνας μεταξύ παλαιμάχων Ολυμπιακού Ζαχάρως και Απόλλωνα Φιγαλίας για τη
Δευτέρα του Πάσχα.
Τόπος διεξαγωγής η ωραία Ζούρτσα.
Πράγματι η προσυγκέντρωση των
Ζαχαραίων έγινε στη διασταύρωση του Θολού στις 4.30 μ.μ. και σιγά-σιγά
μαζεύτηκαν αρκετοί. Πρώτοι και καλύτεροι ο Χρήστος Κουτσόγιαννης με την
πενταμελή οικογένειά του και ο κουμπαράκος ο Γιώργος Ζήρος, κουβαλώντας τις ευχές
για τη γιορτή του.
Ο ουρανός όμως εκεί ψηλά γέμιζε μαύρα σύννεφα και άρχισε ο
καιρός να δείχνει τα δόντια του. Οι παλαίμαχοι όμως δεν έχασαν την ...καϊλα τους και
δεν το έβαλαν κάτω, μπαρουτοκαπνισμένοι μια ζωή οι περισσότεροι άρχισαν να
ροβολάνε προς τη Ζούρτσα. Όσο ανέβαιναν όμως τα σημάδια χειροτέρευσαν κι όταν
έφθασαν στο γήπεδο δύσκολα ξεχώριζαν τα δοκάρια. Ο καιρός πλέον είχε μεθύσει
και μια καταχνιά σαν επουράνιο χιόνι σκέπαζε τα πάντα. Οι κορφές στα γύρω βουνά
σαν να πνίγονται σε άσπρους καπνούς και να εξαερώνονται.
Μαγεία θεσπέσια που βγάζει μάτια
και στέλνει τις σκέψεις πιο πέρα κι από τους πίνακες του Μονέ.
Πανδαισία!
Τι να κάνουμε όμως, δεν ήταν για
μπάλα.
Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης και εν τέλει ματαίωση….
Ανταλλάξαμε τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και
πήραμε την άγουσα για την επιστροφή με το ραδιόφωνο να παίζει ένα απτάλικο του Βαμβακάρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου