Η ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚ(Ι)ΟΥ

       Από πολύ παλιά -και από εκείνα τα ..γκαστρωμένα χρόνια το μαγαζί του  Κούκιου στην Πλατεία ήταν και είναι το στέκι των ακροδεξιών κάθε μορφής και είδους.
Νόμος -ησυχία και τάξη με ότι αυτό συνεπάγεται ή το άλλο Πατρίς -Θρησκεία - Οικογένεια και τα ...μυαλά στα κάγκελα!
Αυτό το μικρό ρεπορτάζ  που έγινε το πρωινό της 21 Απριλίου έξω από το μαγαζί του Κούκιου  τα λέει όλα.Τα όσα ειπώθηκαν στο βίντεο είναι από τα πιο φτηνά φληναφήματα έτσι για να πάρετε μια ιδέα τι μυαλό είχαν τότε  οι άνθρωποι, καθότι τα ίδια έλεγαν και πίστευαν όλοι τους...

Ως μια μικρή απάντηση στις ..εθνικές κορώνες, αντιπαραβάλλουμε τα λόγια του φίλου μας Γιάννη  Ζίβα

   Αγαπητοί  φίλοι

Πέρασαν  49  χρόνια  από  την  επιβολή  της  δικτατορίας  των  συνταγματαρχών, σε  μιά  χώρα  που  έβαινε  ολοταχώς  προς  τις  εκλογές  της  28ης  Μαϊου  του  ' 67. Τότε  που  εθεωρείτο  βέβαιη  η  επικράτηση  του  Γεωργίου  Παπανδρέου. Όμως  τα  γεγονότα  της  αποστασίας , οι  σχηματισμοί  κυβερνήσεων-ανδρεικέλων  με  βασιλική  σφραγίδα, οι  δίκες  του  ΑΣΠΙΔΑ  και  της  υπόθεσης  Λαμπράκη  με  τις  αποφάσεις  που  αθώωναν   υπαίτιους  και  καταδίκαζαν  αθώους, καθώς  και  διάφορες  προβοκάτσιες, συνιστούσαν  το  πλέγμα  των  επιλογών  των  πλέον  αντιδραστικών  δυνάμεων  της  χώρας  για  να  καταστείλουν  το  λαϊκό  κίνημα. Ένα  λαϊκό  κίνημα  που  εννέα  μόλις  χρόνια  μετά  το  τέλος  των  εχθροπραξιών  του  Εμφυλίου  Πολέμου, δηλαδή  στα  1958,  είχε  αναδείξει  την  ΕΔΑ  κόμμα  της  αξιωματικής  αντιπολίτευσης  με  78  βουλευτές. Όλες  οι  εν  συνεχεία  εξελίξεις  συμπυκνώνονταν  στην  πάση  θυσία  καταστολή  της  λαΪκής  βούλησης, πράγμα  που  εκδηλώθηκε  με  τις  εκλογές  βίας  και  νοθείας  του  φρικτού  1961, την  δολοφονία  του  Γρηγόρη  Λαμπράκη  στα  1963, την  αποστασία  του  1965  και  τελικά  την  επικράτηση  της  δικτατορίας  στα  1967. Βλέπουμε  δηλαδή  μια  περιοδικότητα  των  γεγονότων  αυτών  ανά  δύο  έτη !

  Δυστυχώς  η  Αριστερά  δεν  αντιστοιχούσε  τότε  στις  απαιτήσεις  των  καιρών, και  με  δεδομένη  την  διάλυση  των  κομματικών  οργανώσεων  ήδη  από  το  1958  και  με  το  ΚΚΕ  στην  παρανομία , ήταν  αδύνατο  να  καθοδηγήσει  το  λαϊκό  κίνημα  οργανωμένα  σε  μία  αποτροπή  των  μαύρων  εξελίξεων.  Είναι  χαρακτηριστικός  ο  τίτλος  της  "ΑΥΓΗΣ" την  παραμονή  του  πραξικοπήματος, όταν  προέβλεπε  "Για  ποιούς  λόγους  δεν  θα  επιβληθεί  δικτατορία". Αυτό  και  μόνο  δείχνει  την  ανετοιμότητα  και  την  μεγάλη  απόσταση  της  ΕΔΑ  από  την  τότε  συγκυρία. Εν  ολίγοις  η  χώρα  "πιάστηκε  στον  ύπνο"! Δεν  θα  αναφερθούμε  εκτενώς  στα  πεπραγμένα  της  χούντας  εν  προκειμένω. Είναι  κάτι  που  έχει  διεξοδικά  αναλυθεί  από  πολύ  εγκυρότερους  ανθρώπους  από  τον  υπογράφοντα.

 Εκείνο  που  θα  πρέπει  να  υπογραμμισθεί  είναι  το  έγκλημα  της  χούντας  στον  Πολιτισμό. Είναι  γνωστό  ότι  όταν  κτυπηθούν  οι  πολιτιστικές  παρακαταθήκες  και  η  κριτική  σκέψη, δημιουργείται  λαός  που  άγεται  και  φέρεται  κατά  το  δοκούν  των  εξουσιαστών. Έτσι  και  η  δικτατορία, διαμόρφωσε  πρότυπα  μιας  ψευδεπίγραφης  ταύτισης  του  χριστιανισμού  με  τον  ελληνισμό  που  συμπυκνωνόταν  στο  γνωστό "ΕΛΛΑΣ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ". Καθιέρωσε  τις  γιορτές  "της  αρετής  των  Ελλήνων", πλήρεις  κακόγουστων  παραστάσεων  οι  οποίες  ελάμβαναν  χώρα  στο  Παναθηναϊκό  Στάδιο. Στα  χρόνια  της  χούντας  μέσω  της  τηλεόρασης  διαμορφώθηκε  ένα  πρότυπο  άκριτου   καταναλωτή, που  έμελλε  να  επιβιώσει  δυστυχώς  μέχρι  τις  μέρες  μας. Πέρα  από  τις  καθαρά  προπαγανδιστικού  χαρακτήρα  εκπομπές  με  προεξάρχοντα  τον  Γεωργαλά, μεταδίδονταν  εκπομπές  χαμηλότατου  επιπέδου  κυρίως  σήριαλ  που  αποβλάκωναν  και  εκμαύλιζαν  ταυτόχρονα. Από  τότε  εξάλλου  αρχίζει  να  ανθεί  το  λεγόμενο  "σκυλάδικο", ο  πλήρης  εξευτελισμός  δηλαδή  του  λαΪκού  τραγουδιού, μέσα  από  τα  νυχτομάγαζα  της  Εθνικής  Οδού. Τότε  επίσης  βρίσκονται  στις  δόξες  τους  τα  "Καλλιστεία", ένας  θεσμός  που  μόνο  ως  εμπόριο  του  γυναικείου  σώματος  θα  μπορούσε  να  χαρακτηρισθεί, δεδομένου  του  παιχνιδιού  που  διεξαγόταν  με  τις  διαφημιστικές  εταιρείες  προβολής  προϊόντων  μέσω  των  βραβευμένων  από  τα  Καλλιστεία  γυναικών.

  Η  δικτατορία   σήμερα  εκφράζεται  από  τα  καρκινώματα  της  Χρυσής  Αυγής, που  χύνει  το  δηλητήριό  της  μέσα  στους  χωρίς  πυξίδα  και  πολιτικό  κριτήριο  ταλανιζόμενους  από  την  μνημονιακή  κρίση  ανθρώπους . Απέναντι  στον  κίνδυνο  αυτό  επιβάλλεται  η  ενότητα  των  δημοκρατικών .