Το Πεζοδρόμιο ανώτερο απ’ το ‘πανεπιστήμιο’ !!

                    

                      (όπως και η πράξη είναι ανώτερη απ’ τη θεωρία)

Ένα διαρκές έγκλημα ψυχολογικού βιασμού συντελείται εναντίον της νεολαίας,

και έχουμε όλοι μεγάλη ευθύνη,  είτε συμμετέχουμε σε αυτό , είτε μένουμε απαθείς.

Το έγκλημα αυτό είναι η υποχρεωτική κρατική εκπαίδευση, όπως λειτουργεί σήμερα.

   Το φυσιολογικό για τα μικρά  π α ι δ ι ά , είναι  να  π α ί ζ ο υ ν μεταξύ τους  α θ λ ο- π α ι δ ι έ ς,  και να έχουν  π α ι δ ε ί α  μέσω  π α ι χ ν ι δ ι ο ύ  .     Τα πιο μεγάλα παιδιά ‘σ χ ο λ ά ζ ο υ ν’ , δηλαδή περνούν τον καιρό τους στα  σ χ ο λ ε ί α, και μόλις γίνουν έφηβοι, τότε ας βρουν μία  α-σ χ ο λ ί α, να βγάλουν και κανα φράγκο…  

 Δυστυχώς όμως, ξεχάσαμε το αληθινό νόημα των λέξεων, και η σημερινή παιδεία είναι καταναγκαστική . Τα παιδιά χάνουν τα πιο ωραία χρόνια της ζωής τους για να μάθουν άχρηστες γνώσεις.   Αλλά γιατί γίνεται αυτό?    Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις:

 ●  -«Για να πάρεις πτυχίο, και να βρεις καλή δουλειά  όταν μεγαλώσεις».

Αυτό λίγοι το καταφέρνουν. Το 90%, άλλο ήθελαν να σπουδάσουν, σε άλλη σχολή ‘πέτυχαν’ (δηλ. απέτυχαν) ,και τελικώς γίνονται δια βίου δούλοι σε κάτι άλλο, άσχετο...

 ●- «Για να γίνεις επιστήμονας , να ανεβείς κοινωνική τάξη, για να σε υπολογίζουν».

 ---αυτό ίσχυε ‘κάποτε’, όταν ο κόσμος ήταν αγράμματος, σήμερα δεν ισχύει.

 ● –«Για  να ‘μορφωθείς’,  να  αποκτήσεις εμπειρίες απ’ τη ζωή».

  --αλλά η πείρα της ζωής μαθαίνεται όπου αλλού, εκτός απ’ τα σχολεία και τις σχολές!!. Η ζωή μαθαίνεται κάνοντας διαφορετικές δουλειές, γνωρίζοντας διαφορετικούς ανθρώπους, και κάνοντας ταξίδια.  Αυτά είναι τα ‘διπλώματα’ και  τα master της ζωής...

 --Η σκληρή αλήθεια είναι πως: οι γονείς  πιέζουν τα παιδιά για να σπουδάσουν -ακόμα και σε σχολή που δεν θέλουν-, λόγω της αρρωστημένης αγάπης τους γι αυτά,  και μήπως και τα καλοπαντρέψουν  με  κανέναν επιστήμονα.  Όμως οι έφηβοι θέλουν την ανέμελη φοιτητική ζωή απλώς για  ν α   ζ ή σ ο υ ν  τ η ν  χαμένη   ε φ η β ε ί α   τους, να ‘γκομενίσουν’, να ξεφύγουν από την πιεστικό περιβάλλον της οικογένειας!

    Το πρώτο στάδιο του εγκλήματος ξεκινά σε ανύποπτο χρόνο, από την βρεφική και νηπιακή ηλικία (!), όταν όλοι ρωτάνε  το παιδάκι την ίδια χαζή ερώτηση:

 --τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις?        Κι αυτό , νοιώθει αμήχανα, αγχώνεται  – το κακόμοιρο- να απαντήσει σε κάτι που δεν ξέρουν ούτε οι μεγάλοι!!. Του λένε διάφορα επαγγέλματα, να γίνεις εκείνο, να γίνεις το άλλο, το πιέζει ο μπαμπάς, η μαμά, και αυτό απαντά: θα γίνω αστροναύτης, θα γίνω  χορεύτρια, κλπ.

   Σήμερα δεν υπάρχουν γειτονιές ώστε να παίζουν τα παιδιά μεταξύ τους. ‘Παίζουν’ μόνα τους με το tablet,  χαζεύουν ή γίνονται επιθετικά, κλπ. …

 Και για να τα ξεφορτωθούν οι γονείς τους, τα ‘παρκάρουν’ στον παιδικό σταθμό, και μετά στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, κιθάρα. κλπ.

 Δυστυχώς, εκεί -ίσως- βρουν  τους πρώτους ‘φίλους’ τους, μακριά απ’ τη φύση…

 Αργότερα , στο Λύκειο, τους κάνουν πλύση εγκεφάλου πως πρέπει να σπουδάσουν, για να μην πάει χαμένος  τόσος χρόνος , τόσος κόπος (και τόσο χρήμα)…

 

  Μόλις κάποιος ‘πετύχει’ σε μια σχολή, ονομάζεται ακαδημαϊκός πολίτης, κάτι σαν ‘ακαδημαϊκός’, κάτι σαν ‘ώριμος πολίτης’, και καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι.

Αλλά έχει και θανάτους αυτή η τρελή ‘κούρσα’: μερικοί ευαίσθητοι που δεν ‘πέτυχαν’, αυτοκτονούν…  Άλλοι φέρονται πιο ‘έξυπνα’: καταλαβαίνουν πως είναι ‘τούβλα’, και  πάνε σε άλλη χώρα -που δεν τους ξέρουν- για να σπουδάσουν. Παλαιότερα  έπαιρναν πτυχίο -στις ανατολικές χώρες- με μερικά μπουκάλια METAXA, μάθημα και μπουκάλι.

 

  Αλλά υπάρχουν και οι επιτυχημένοι  ‘αριστούχοι’ φοιτητές. Η Ελλάδα, -αναλογικά με τον πληθυσμό της-, έχει τους μεγαλύτερους επιστήμονες, η πρώτη χώρα στον κόσμο!! 

 Και φτάνουμε στην τελευταία σκηνή του εγκλήματος, στο επιστημονικό παιδομάζωμα.

 Όπως επί τουρκοκρατίας οι άγριοι μουσουλμάνοι άρπαζαν τα πιο γερά παιδιά, τα έκαναν γιουσουφάκια, τα ‘πήδαγαν’ και τα έκαναν γενίτσαρους εναντίον των Ελλήνων, το ίδιο γίνεται -αναλογικώς- και σήμερα από τα Δυτικά Πανεπιστήμια.

  Υπάρχουν μερικά ‘λαμόγια με γραβάτες’ , που δρέπουν τους καρπούς όλου αυτού το 20χρονου εγκλήματος. Βρίσκουν τους πιό ικανούς πτυχιούχους, τα ‘σαΐνια’, και τους δίνουν  υποτροφία να πάνε για μεταπτυχιακό σε Ευρώπη και Αμερική, στη ΝASA. κλπ.  Σχεδόν όλοι γλυκαίνονται στο χρήμα και στη δουλειά(!), και μένουν μόνιμα εκεί, δουλεύουν για ξένες πατρίδες! Υπάρχουν 5-10.000 Έλληνες καθηγητές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. 

   Και ο γονιός, που χάλασε τόσο κόπο, πόνο, αίμα, ιδρώτα, και χρήμα, τελικώς δεν ξέρει: να χαρεί για την προκοπή του παιδιού του?, ή να κλάψει?...

 Πόσα λεφτά κοστίζει ένα πτυχίο?

 (Δεν εννοούμε πόσα πρέπει να πληρώσεις για να πάρεις ψεύτικο πτυχίο, αλλά πόσα σπαταλά κάθε οικογένεια -κατά μέσο όρο- για να σπουδάσουν ένα παιδί.)

-- Έχουμε: 5 ή 6 χρόνια σπουδών, μηνιαία έξοδα περίπου 700 έως 1200 ευρώ, συνολικά 40-50 χιλιάδες ευρώ. Όσο κάνει ένα σπίτι, ένα μαγαζί, ένα οικόπεδο ή μεγάλο χωράφι.

 ---Τόσα χαλάει ένας γονιός για να βγεί το παιδί του ‘ένα άνεργο βόιδι’...  Μόνο 1 στα 100 παιδιά θα ‘βγάλει’ στη ζωή του αυτά τα χρήματα, θα κάνει απόσβεση.

 ---Αν σκεφτούμε πως 7 στις 10 οικογένειες στην Ελλάδα έχουν σπαταλήσει αυτά τα χρήματα, τότε όλα μαζί είναι το μισό χρέος της Ελλάδας!. Κι αν σκεφτούμε πως εκτός από χρήματα, έχουν σπαταληθεί και χαθεί τα ωραιότερα χρόνια της νεολαίας, και έχει έρθει η πλήρης αποβλάκωση της κοινωνίας, τότε βρήκαμε την αιτία του όλου προβλήματος της χώρας. Η οικονομική σπατάλη είναι ένα μικρό -μόνο- μέρος…!

Έρχεται το τέλος όλων των σχολείων και σχολών!!!

 Στις μέρες μας πολλοί γονείς ξύπνησαν! Μόλις τα παιδιά μάθουν τα βασικά γράμματα,  -γραφή και ανάγνωση-, δεν τα στέλνουν σε άλλα σχολεία, αλλά τα αφήνουν να μάθουν μόνα τους τη ζωή. Ο καθένας, θέλοντας και μη, μαθαίνει κάθε στιγμή. Υπάρχουν χιλιάδες βιβλία στις βιβλιοθήκες, διαβάζεις όποιο σου αρέσει. Όλες οι γνώσεις του κόσμου βρίσκονται δωρεάν στους υπολογιστές. Κι όσο για τις πρακτικές γνώσεις, αυτές μαθαίνονται στην καθημερινή ζωή, ο ένας με τον άλλο, όχι στο σχολείο!.  Ακόμα και μια επιστήμη μπορείς να την μάθεις κοντά σ’ έναν επιστήμονα.

 Ερώτηση: --Και πώς θα βρούν δουλειά οι νέοι, χωρίς απολυτήριο ή πτυχίο ?

 Απάντηση: --Το Πανεπιστήμιον του Πεζοδρομίου δεν σε αφήνει ποτέ άνεργο, ποτέ χωρίς λεφτά.  Μάθε τέχνη κι άστηνε, κι άμα πεινάσεις πιάστηνε…

                                             antoniosantonopouloskyparissia.blogspot.gr

Υποσημείωση

1. --Το ότι το σύστημα της εκπαίδευσης είναι μια καλοστημένη απάτη, φαίνεται και από τη λέξη ‘Πανεπιστήμιο’.  Λέει κάποιος : πέτυχα στο Παν-επιστήμιο, και κατά λέξη εννοεί πως γνωρίζει καλά όλες τις γνώσεις του κόσμου. (επίσταμαι=γνωρίζω καλά).  Ενώ η αλήθεια είναι πως μπήκε σε ένα τμήμα, μιας σχολής, και θα μάθει λίγες ειδικές θεωρητικές γνώσεις, από τις οποίες θα συγκρατήσει ένα μικρό ποσοστό, διότι το 90% είναι άχρηστες .

2. -Το κακό θα έρθει από τους διαβασμένους, είχε πει ο πατρο-Κοσμάς ο Αιτωλός, ένας καλός λαϊκός σοφός άνθρωπος, που επί Τουρκοκρατίας πρότεινε να φτιάχνουν σχολεία, αντί για εκκλησίες!   Αν ζούσε σήμερα θα έλεγε: το ‘κακό’  μας βρήκε  από τους διαβασμένους. Κλείστε τα σχολεία -και τις εκκλησίες- και πηγαίνετε στο χωριό σας.