Ένας ζωντανός –ακόμη, στα 92 του- αθηναϊκός θρύλος!
Ανδρέας Νομικός ή «φτερού».
Ανεξάντλητος, μέγας ατακαδόρος , ετοιμόλογος.ένας αξιαγάπητος τύπος
του ιστορικού κέντρου της Αθήνας.
Η ζέστη ήταν αφόρητη και ο Ανδρέας είχε βγάλει το σπορ φανελάκι, που συνήθως φορά.
Η εικόνα του συνηθισμένη. Κίτρινο σορτσάκι, δίχαλη σαγιονάρα και υφασμάτινη τσάντα με το εμπόρευμα στα χέρια.
Ο κ. Νομικός μόλις πλησιάζει σε κάποιο γνωστό του μαγαζί, εκτός από την καλοσυνάτη «καλημέρα» που λέει πάντα, παρατηρεί τους πελάτες και το ντύσιμο τους. «Καλέ, τι ωραίο καρό σακάκι φοράτε.Έχω ακριβώς το ίδιο σε τραπεζομάντηλο στο σπίτι μου», είπε κάποτε σε ένα ευπρεπή ντροπαλό κύριο. Πολλές φορές διάφορες κυρίες με αγενή τρόπο, ζητούσαν από τον κ. Ανδρέα να αγοράσουν φτερά.
- «Δώσε μου ένα καλό φτερό». - «Προτιμάς ελληνικό ή κινέζικό;».
- «Δώσε κινέζικο αν και νομίζω ότι τα φτερά αυτά είναι από ελληνική κότα».
- «Τι λες καλή μου, τα φτερά της ελληνικής κότας είναι κοντά, χοντρά και πλαδαρά, με κάτι κιρσούς να, δηλαδή σαν και εσένα», ήταν η σκωπτική του απάντησή.
Ο κ. Νομικός εκτός από πωλητής φτερών και αγαπημένη φιγούρα της Αθήνας, έπαιξε μικρούς ρόλους - κυρίως ομοφυλόφιλων - σε περισσότερες από είκοσι ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ανάμεσά τους «Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ», «Καυτά ψυχρά κι ανάποδα», «Άρπα-Colla», «Ένας πρωτάρης στο κολλέγιο», «Ράδιο Αρβύλα».
Παρακολουθείστε τον Ανδρέα Νομικό σε ξεκαρδιστική σκηνή από ελληνική ταινία:
Η προσωπική του ζωή είναι άγνωστη για τον περισσότερο κόσμο. Όσοι τον σχολιάζουν, δεν γνωρίζουν ότι ο Ανδρέας Νομικός είναι οικογενειάρχης και έχει τρία παιδιά, τα οποία σπούδασε με κόπο. Αγνοούν επίσης ότι ο τρόπος ντυσίματος και έκφρασης της Φτερούς, καθιερώθηκε σε εποχές που μόνο η υποψία για ομοφυλοφιλία, αρκούσε για να στιγματιστεί από τις Αρχές και να «τιμωρηθεί» από τη συντηρητική κοινωνία. Στο παρελθόν, διάφοροι συνωμοσιολόγοι του «χρέωναν» ότι η πραγματική του δουλειά ήταν ασφαλίτης ή πράκτορας της ΚΥΠ, που τριγυρνάει στην Αθήνα για να ακούει να μαθαίνει πληροφορίες.
Ο Ανδρέας Νομικός μεγάλωσε. Η δυνατή φωνή του όμως εξακολουθεί να ακούγεται δύο τετράγωνα μακριά. Τα φτερά για ξεσκόνισμα στο σπίτι δεν πωλούνται πλέον όπως παλιά, αλλά αυτός δεν το βάζει κάτω.Οι δρόμοι της πόλης του «ανήκουν» και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά, ευχάριστα και θρυλικά πρόσωπα της Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου