ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.

Στο χώρο των Καλλικρατικών Δήμων  παλιοί και νέοι δήμοι έχουν να αντιμετωπίσουν:

    -την κατάρτιση νέων προϋπολογισμών, με δεδομένη την ανάγκη της περιστολής δαπανών και του     εξορθολογισμού της διαχείρισης των περιορισμένων, πλέον πόρων.

     -την  οργάνωση  από την αρχή των νέων Καλλικρατικών Δήμων,

      -την σύσταση  νέων νομικών προσώπων ή και κοινωφελών  επιχειρήσεων,

    - τη διασύνδεση των υφιστάμενων κτιριακών υποδομών με στόχο την καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση του πολίτη,

      -την οργάνωση δομών  ενίσχυσης της διαφάνειας και ανάπτυξης ενός ευρύτερου πνεύματος λαϊκής και κοινωνικής συμμετοχής και συναίνεσης,

     -την  καθιέρωση  ποιοτικών  και αντικειμενικών  διαδικασιών  για όλες τις υπηρεσίες που θα παρέχουν από εδώ και εμπρός οι νέοι φορείς.

Οι προοδευτικές  προτάσεις για διαβούλευση και προβληματισμό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι:

-Οι προϋπολογισμοί να έχουν έντονα κοινωνικό χαρακτήρα, χαρακτήρα ενίσχυσης της κοινωνικής αλληλεγγύης σε τοπικό επίπεδο. Δεν είναι η ώρα για την κατασκευή μεγαλύτερων ή μικρότερων έργων, πέρα από τη συντήρηση των υφιστάμενων υποδομών. Τώρα είναι  η ώρα είτε της διεύρυνσης των κοινωνικών υποδομών, είτε της μεταφοράς ή και εξοικονόμησης πόρων για την ανακούφιση του οικογενειακού εισοδήματος και της τοπικής επαγγελματικής δραστηριότητας.

-Η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να δημιουργήσει θεσμούς που να υπερβαίνουν το αμαρτωλό πελατειακό καθεστώς που επί χρόνια είχε καλλιεργηθεί. Θεσμούς ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και ενίσχυσης των αδύναμων, αυτών που κινδυνεύουν να βρεθούν στην ανεργία, αυτών που δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Οι θεσμοί αυτοί μπορεί να είναι από τους απλούς μηχανισμούς αλληλεγγύης όπως τα κοινωνικά παντοπωλεία, φαρμακεία κλπ, αλλά ακόμα μπορεί να είναι θεσμοί ανταλλαγής δεξιοτήτων και προσόντων μεταξύ των πολιτών, όπως η δημοτική κουζίνα αλληλεγγύης,δημοτική ηθική τράπεζα για τους απειλούμενους από ανεργία ή ακόμα περισσότερο θεσμοί που αποκαθιστούν την ηθική βάση στην λειτουργία του τραπεζικού συστήματος (πχ κλπ)

-Η  υποχρέωση στην αυτοδιοίκηση να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της, εγκαθιστώντας συστήματα διοίκησης ολικής ποιότητας, αντικειμενικές διαδικασίες και αναλαμβάνοντας δεσμεύσεις εξυπηρέτησης των πολιτών, με την ανάπτυξη διαδικασιών και θεσμών λαϊκής και κοινωνικής συμμετοχής, δίνοντας αποφασιστικού χαρακτήρα αρμοδιότητες σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα (νέοι, επαγγελματοβιοτέχνες κλπ), πιστοποιώντας συστήματα ενίσχυσης της διαφάνειας όπως η καθιέρωση του απολογισμού ανά έργο, όπως ο εξορθολογισμός των δαπανών για την εκτέλεση έργων ή ακόμα η καθιέρωση του πόθεν έσχες ετήσια για ΟΛΟ το αιρετό σώμα και τους διευθυντές και υπαλλήλους των υπηρεσιών μέσω της σύνδεσης της φορολογικής δήλωσης όλων των πολιτών με τη λογική του πόθεν έσχες.

-Η Τοπική αυτοδιοίκηση  πρέπει να κατασκευάσει νέους  οργανισμούς εσωτερικών υπηρεσιών που να είναι σύγχρονοι, να ενισχύουν την αποτελεσματικότητα και να χτυπούν στην ρίζα της κάθε μορφή γραφειοκρατίας, με διευθύνσεις προγραμματικού χαρακτήρα, με πλήρη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και των δεξιοτήτων του, με την καθιέρωση του προσοντολόγιου και της περιγραφής εργασιών ανά τμήμα, γραφείο και διεύθυνση.

- Η επανεκτίμηση  του ρόλου των νομικών προσώπων και των δημοτικών κοινωφελών επιχειρήσεων. Αν χρειάζονται πλέον οι δημοτικές κοινωφελείς ή αν θα πρέπει όλες οι παράλληλες δραστηριότητες να αναπτυχθούν από αυτοτελή νομικά πρόσωπα. Είναι όμως σκόπιμο όπου υπήρχαν ανώνυμες αναπτυξιακές εταιρείες αυτές να αξιολογηθούν ώστε να κριθεί ποιες πρέπει να διατηρηθούν γιατί μπορεί να επιτελέσουν σοβαρό αναπτυξιακό έργο.

- Η ενεργοποίηση και το έμπρακτο ενδιαφέρον  της αυτοδιοίκησης να εμπλακεί στις δραστηριότητες της πράσινης ανάπτυξης με την μορφή της εξοικονόμησης πόρων, της δημιουργίας νέων βιώσιμων θέσεων εργασίας, της μείωσης του κόστους για την παροχή υπηρεσιών, της αξιοποίησης των φυσικών πόρων των περιοχών.