«Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει».
«Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να σκοτώσεις:
-Μπορούν να σε μαχαιρώσουν
στο στομάχι με μαχαίρι,
-να σου κλέψουν το ψωμί,
-να σε αναγκάσουν να ζεις
σε μια τρύπα,
-να σε βασανίσουν δουλεύοντας
μέχρι το τέλος,
-να αναγκάσουν να πας στον
πόλεμο …
Μόνο μερικά από αυτά τα
πράγματα είναι απαγορευμένα σε μία κοινωνία».
«Τι να τον κάνω το σκοπό
σου; Η στάση σου μου αρκεί.»
«Εσύ, που είσαι αρχηγός,
μην ξεχνάς πως έγινες ό,τι είσαι επειδή είχες αμφιβάλει για άλλους αρχηγούς.»
«Άσε λοιπόν αυτούς που
οδηγείς να αμφιβάλλουνε κι εκείνοι. (Εγκώμιο στην αμφιβολία)»
«Τι ωφελεί, χωμένος μέχρι
το λαιμό στη λάσπη, να κρατάς τα νύχια των χεριών σου καθαρά; (Πολλοί λατρεύουνε
την τάξη)»
«Είναι λογικός, καθένας
τον καταλαβαίνει. Ειν' εύκολος.»
«Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής,
μπορείς να τον συλλάβεις.»
«Είναι καλός για σένα,
μάθαινε γι' αυτόν».
Αυτός είναι ενάντια στη
βρομιά και την ηλιθιότητα.»
Οι εκμεταλλευτές έγκλημα
τον ονοματίζουν.
Αλλά εμείς ξέρουμε:
Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος.
Δεν είναι παραφροσύνη,
μαΤο τέλος της παραφροσύνης.
Δεν είναι χάος Μα η τάξη.
Είναι το απλόΠου είναι
δύσκολο να γίνει.
(«Εγκώμιο στον κομουνισμό»)
Στο Μαχαγκόνι που ακολουθεί,
ο Μπρεχτ βαθαίνει τη μαρξιστική κατεύθυνση της κριτικής του, εκφράζοντας σε παραβολική
μορφή την αρνητική ουτοπία της καπιταλιστικής κοινωνίας. Στην ομώνυμηπόλη το μεγαλύτερο
έγκλημα είναι να μην έχεις λεφτά:
«Γι' αυτό καταδικάζεσαι
σε θάνατο, Πάουλ Ακερμαν. / Γιατί σου λείπουν τα λεφτά. / Κι αυτό είναι το
μεγαλύτερο έγκλημα / που
μπορεί να γίνει πάνω στη γη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου