|
αποκτά βαρύνουσα σημασία για το μέλλον της χώρας μας. Τα «Επίκαιρα» σας παρουσιάζουν τηνπρώτη δημοσκόπηση που ολοκληρώθηκε μία ημέρα πριν το «ναυάγιο» για το σχηματισμό κυβέρνησης και την ανεπίσημη προκήρυξη νέων εκλογών εντός Ιουνίου.
Ταυτότητα της Έρευνας:
Εταιρεία: VPRC
Χρόνος Διεξαγωγής: Η έρευνα πεδίου πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα 10-14 Μαϊου 2012
Δείγμα: 804 άτομα ηλικίας 18 και άνω
Πρόθεση Ψήφου
ΝΔ: 14,2% ΣΥΡΙΖΑ: 20,3% ΠΑΣΟΚ: 10,9% Ανεξάρτητοι Έλληνες: 3,7% ΚΚΕ: 4,4%
Χρυσή Αυγή: 2,2% ΔΗΜΑΡ: 6,1% Δημοκρατική Συμμαχία: 1,1% Δημιουργία Ξανά: 1,6%
Άλλο κόμμα: 2,3% Αναποφάσιστοι: 17,3% ΔΞ/ΔΑ: 6,0%
Το νέο πολιτικό σκηνικό ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ
Η ραγδαία δημοσκοπική μεταβολή αντικατοπτρίζει τη βαθύτατη φθορά του παλαιού πολιτικού προσωπικού της χώρας και το αίτημα για σαρωτική αλλαγή σε θεσμούς, πρόσωπα και πολιτικές.
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου εγκαινίασαν μια νέα εποχή στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ο μεταπολιτευτικός δικομματισμός των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπέστη δεινή εκλογική ήττα, η οποία, ωστόσο, ήταν απολύτως προβλέψιμη. Οι αναγνώστες των «Επικαίρων» είχαν την ευκαιρία τον τελευταίο χρόνο, μέσα από τις έρευνες της VPRC, να παρακολουθήσουν τις τάσεις του ελληνικού εκλογικού σώματος και να διαβλέψουν ότι το δικομματικό άθροισμα δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να ξεπεράσει το 37% με 38%. Η δυναμική της εκλογικής περιόδου και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ
κατέβασαν ακόμα πιο κάτω το δικομματικό άθροισμα, στα επίπεδα του 32%, επιβεβαιώνοντας τις τεράστιες αλλαγές που συντελέστηκαν στο ελληνικό κομματικό σύστημα. Μαζί, βεβαίως, με τα κόμματα του (παλαιού) δικομματισμού, δεινή πολιτική ήττα υπέστησαν και όλες εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που με διάφορους τρόπους συναίνεσαν στις πολιτικές των Μνημονίων μετά το Μάιο του 2010. Η διαιρετική κοινωνική τομή των Μνημονίων, «οδικός χάρτης» μιας βίαιης ταξικής αναδιάρθρωσης της ελληνικής κοινωνίας, οδήγησε στην εκλογική αποτυχία κόμματα όπως ο ΛΑΟΣ –ένα χρόνο πριν κατέγραφε σταθερά καλές εκλογικές επιδόσεις–, η ΔΗΣΥ ή η Δράση, ακόμα και σχήματα όπως η Κοινωνική Συμφωνία, η οποία χρεώθηκε εκλογικά και πολιτικά τη συναίνεση προς το πρώτο Μνημόνιο και την πολιτική υποστήριξη στον Γιώργο Παπανδρέου.
Η μετεκλογική περίοδος εδώ και δέκα ημέρες έχει την κεκτημένη ταχύτητα του εκλογικού αποτελέσματος. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βρίσκονται στη δίνη μιας μεγάλης εσωτερικής κρίσης, χωρίς στρατηγική, χωρίς ισχυρές κοινωνικές συμμαχίες και χωρίς αξιόπιστη πολιτική ηγεσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται καταρχάς να ενισχύει τις θέσεις του και καταγράφεται αυτή τη στιγμή ως η πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας. Δείγμα της μεγάλης δυναμικής που δείχνει να διατηρεί τη στιγμή αυτή είναι ότι «καταλληλότερος πρωθυπουργός» καταγράφεται στη σημερινή έρευνα ο Αλέξης Τσίπρας, αφήνοντας πίσω του τόσο τον Αντώνη Σαμαρά όσο και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Αναμφίβολα, αυτή η ραγδαία δημοσκοπική μεταβολή αντικατοπτρίζει τη βαθύτατη φθορά του παλαιού πολιτικού προσωπικού της χώρας και το αίτημα για σαρωτική αλλαγή σε θεσμούς, πρόσωπα και πολιτικές.
Τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα βρίσκονται λίγο πολύ στα όρια που τα άφησε η εκλογική αναμέτρηση. Κάποια εξ αυτών έχουν περιέλθει ήδη στη δίνη μιας μεγάλης κρίσης ταυτότητας και στρατηγικής, όπως το ΚΚΕ, ο ΛΑΟΣ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, η Δημοκρατική Συμμαχία. Άλλα θα πρέπει να διαχειριστούν το καλό εκλογικό τους αποτέλεσμα, εμβαθύνοντας τα στοιχεία της πολιτικής τους ταυτότητας: Ανεξάρτητοι Ελληνες, ΔΗΜΑΡ, Δημιουργία, Ξανά είναι τρεις νεόκοποι οργανισμοί που δείχνουν την τάση αλλαγής του συνόλου της δομής του κομματικού συστήματος, είτε στον ευρύτερο χώρο της Κεντροδεξιάς είτε στο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είναι ακόμη αποσαφηνισμένο αν η χώρα θα διεξαγάγει νέες εκλογές τον Ιούνιο ή, αντίθετα, αν θα έχει σχηματιστεί κάποια κυβέρνηση. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου έχει παράγει τεράστια απόσταση μεταξύ δημόσιου λαϊκού αισθήματος και πολιτικού συστήματος. Ένας απερίγραπτος νομικά και πολιτικά εκλογικός νόμος, διατηρώντας το αντισυνταγματικό bonus των 50 εδρών ακόμα και σε (πρώτα) κόμματα που βρίσκονται σε απόλυτα μειοψηφική θέση, εδραιώνει συνθήκες ακυβερνησίας αντί να υποβοηθά –όπως πίστευε μέχρι τώρα– τη συγκρότηση σταθερών κυβερνήσεων. Επομένως, σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, οι επόμενες εκλογές πιθανολογείται ότι θα διαγράψουν μια μεγάλη πολιτική, κοινωνική, εκλογική και προγραμματική πόλωση μεταξύ της «Δεξιάς» και της «Αριστεράς». Οι κύριοι εκφραστές των δύο παρατάξεων (ΝΔ (;) και ΣΥΡΙΖΑ) είναι πολύ πιθανόν να αρχίσουν να συγκροτούν γύρω τους τους όμορους πολιτικούς χώρους. Από το βαθμό της επιτυχίας τους θα κριθεί τόσο το εκλογικό αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, όποτε κι αν γίνουν, όσο και η δυνατότητα συγκρότησης ισχυρής πολιτικά κυβέρνησης.
Ανάλυση Δημοσκόπησης ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου λειτούργησαν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης για τους Έλληνες πολίτες, αφού η έκφραση της δυσαρέσκειας στις κάλπες μετρίασε την οργή του κόσμου. Στη σημερινή δημοσκόπηση της VPRC καταγράφεται κυρίως η αγωνία των πολιτών για το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της χώρας. Έτσι στο ερώτημα για το εάν η Ελλάδα κινείται σε σωστή ή σε λανθασμένη κατεύθυνση, το 76% απαντά σε λάθος, το 7% σε σωστή, ένα ποσοστό, όμως, της τάξης του 17% δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια – «Ούτε σωστή ούτε λάθος» λέει το 12%, «Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ» το 5%. (Εικόνα 1)
Οι πολίτες τηρούν στάση αναμονής μέχρις ότου αποκρυσταλλωθεί το πολιτικό σκηνικό και ίσως ώσπου να υπάρξει κυβέρνηση, προκειμένου να αποφανθούν για την κατεύθυνση της χώρας. Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι στην έναρξη της απαγόρευσης δημοσίευσης δημοσκοπήσεων κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, περισσότεροι από οχτώ στους δέκα συμμετέχοντες πίστευαν ότι η χώρα κινείται σε λανθασμένη κατεύθυνση. Στις ημέρες που ακολούθησαν το ποσοστό μειώθηκε (78% στις 27 Απριλίου, 74% στις 4 Μαΐου), για να σταθεροποιηθεί σήμερα στο 76%. (Εικόνα 2)
Σχεδόν εφτά στους δέκα δηλώνουν δυσαρεστημένοι από το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου. Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού και η μη ανάδειξη από την κάλπη σαφούς εντολής επηρεάζει αρνητικά τους ψηφοφόρους, ιδίως από τη στιγμή που, μετά την οικονομική και κοινωνική, βιώνουν πλέον και πολιτική κρίση. «Καθόλου ικανοποιημένος/η» δηλώνει το 47% των ερωτηθέντων, «Λίγο ικανοποιημένος/η» το 22%, «Αρκετά ικανοποιημένος/η» το 22% και μόλις το 7% εμφανίζεται απόλυτα ικανοποιημένο από το εκλογικό αποτέλεσμα. (Εικόνα 3)
Οι άγονες διερευνητικές εντολές και η αδυναμία συνεννόησης ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς, σε συνδυασμό, μάλιστα, με τις εντεινόμενες πιέσεις από την Ευρώπη και τις απειλές για έξοδο από την Ευρωζώνη, επιτείνουν την αγωνία των πολιτών. Στο ερώτημα «Ποια κατά τη γνώμη σας είναι η καλύτερη λύση, να σχηματιστεί με κάθε τρόπο μια κυβέρνηση ή να ξαναγίνουν εκλογές», το 59% των ερωτηθέντων απαντά να σχηματιστεί κυβέρνηση, το 32% λέει να ξαναγίνουν εκλογές, ενώ το 9% δεν εξέφρασε γνώμη.(Εικόνα 4)
Οι δύο εκφραστές του πάλαι ποτέ ενιαίου Συνασπισμού, ο Φώτης Κουβέλης και ο Αλέξης Τσίπρας, συγκεντρώνουν το υψηλότερο ποσοστό θετικής γνώμης των πολιτών ανάμεσα στους αρχηγούς των κομμάτων που εισήλθαν στη Βουλή. Θετική γνώμη για τον επικεφαλής της Δημοκρατικής Αριστεράς εκφράζει το 53% των συμμετεχόντων στην έρευνα (36% αρνητική γνώμη), γεγονός που καθιστά τον κ. Κουβέλη κεντρικό πρόσωπο στις άμεσες πολιτικές εξελίξεις. Στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα (47% θετική γνώμη, 46% αρνητική) αντανακλάται η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και η συνεπής πολιτική κατά του Μνημονίου. Αρνητικό... ισοζύγιο στη γνώμη των πολιτών καταγράφουν οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί. Αντώνης Σαμαράς (29% θετική γνώμη και 64% αρνητική) και Ευάγγελος Βενιζέλος (31% θετική γνώμη και 62% αρνητική) πληρώνουν με τη χαμηλή δημοτικότητα τους τη μεταβατική κατάσταση των άλλοτε παντοδύναμων κομμάτων τους, αλλά και την κατάρρευση του δικομματισμού. Μόλις το 30% των ερωτηθέντων έχει θετική άποψη για τον Πάνο Καμμένο (58% αρνητική), πιθανό σύμπτωμα της εκλογικής κόπωσης των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Στις τελευταίες θέσεις της κατηγορίας με τις δημοτικότητες των πολιτικών αρχηγών βρίσκονται οι γενικοί γραμματείς του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, και της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος. (Εικόνα 5)
Την ευρύτερη αποδοχή στο πρόσωπο του Φώτη Κουβέλη αποτυπώνουν οι δημοσκοπικές «πίτες», που αφορούν στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών. Οι ψηφοφόροι και των τριών πρώτων κομμάτων, όπως προέκυψαν από τις πρόσφατες εκλογές, αναδεικνύουν ως δεύτερο δημοφιλέστερο αρχηγό, μετά τον επικεφαλής του κόμματος που ψήφισαν, τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Το 86% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας έχει θετική γνώμη για τον πρόεδρο του κόμματος, Αντώνη Σαμαρά (αρνητική γνώμη 13%), και το 59% έχει θετική άποψη για τον κ. Κουβέλη. Ακολουθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος (34% θετική γνώμη και 62% αρνητική), ενώ ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων –μέχρι πρόσφατα μέλος της ΝΔ–, Πάνος Καμμένος, έπεται με μεγάλη διαφορά (18% θετική γνώμη και 73% αρνητική). Αλέξης Τσίπρας και Αλέκα Παπαρήγα συγκεντρώνουν μικρά ποσοστά θετικής γνώμης από τους «γαλάζιους» ψηφοφόρους, ενώ στην τελευταία θέση της λίστας βρίσκεται ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος. (Εικόνα 6)
Συνεπείς στην πρόσφατη αντιμνημονιακή ψήφο τους αποδεικνύονται οι συμμετέχοντες στην έρευνα που στις 6 Μαΐου επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού στην κατάταξη της δημοφιλίας των πολιτικών αρχηγών τον Αλέξη Τσίπρα πλαισιώνουν «αντιμνημονιακοί» πολιτικοί. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης (51% θετική γνώμη), και ο αρχηγός των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος (45% θετική γνώμη), βρίσκονται στη δεύτερη και στην τρίτη θέση αντίστοιχα και ακολουθεί με μεγάλη διαφορά η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Συντριπτικά ποσοστά αρνητικής γνώμης επιφυλάσσουν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ για τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (Ευάγγελος Βενιζέλος: 14% θετική γνώμη και 85% αρνητική, Αντώνης Σαμαράς: 7% θετική γνώμη και 91% αρνητική) και βέβαια για το γενικό γραμματέα της Χρυσής Αυγής. (Εικόνα 7)
Στους όμορους χώρους κινούνται οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ σε ό,τι αφορά στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών. Πίσω από τον Ευάγγελο Βενιζέλο (94% θετικές γνώμες) βρίσκεται με υψηλό ποσοστό θετικής γνώμης (66%) ο Φώτης Κουβέλης και ακολουθούν –σε μεγάλη απόσταση– ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας (27% θετική γνώμη και 72% αρνητική), και ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς (23% θετική γνώμη και 72% αρνητική). Πάνος Καμμένος, Αλέκα Παπαρήγα και Νίκος Μιχαλολιάκος βρίσκονται στις τρεις τελευταίες θέσεις της κατηγορίας. (Εικόνα 8)
ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ (Εικόνα 9 - Κεντρική)
Τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού και μετεκλογικά επιβεβαιώνει η δημοσκόπηση της VPRC. Παρότι η λαϊκή εντολή είναι πολύ νωπή, τα όσα ακολούθησαν από το κλείσιμο της κάλπης ανατρέπουν εκ νέου τα δεδομένα, αφού μόλις δέκα ημέρες μετά τις εκλογές το 24% αυτών που ψήφησαν δηλώνει πλέον... αναποφάσιστο! Η συγκεκριμένη έρευνα επιβεβαιώνει και τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, που αναδεικνύεται πια πρώτο κόμμα, συγκεντρώνοντας το 20,3% στην πρόθεση ψήφου αυτών που συμμετείχαν. Η Νέα Δημοκρατία υποχωρεί στο 14,2% και στη δεύτερη θέση, εξακολουθώντας να πληρώνει τα «σπασμένα» του δικομματισμού, την αδυναμία εξεύρεσης λύσεων στα σημερινά αδιέξοδα και, βέβαια, τη στροφή υπέρ του Μνημονίου. Στην ίδια μοίρα και το ΠΑΣΟΚ, αν και φαίνεται ότι οι ρηξικέλευθες προτάσεις περί διάλυσης και επανασχεδιασμού του μάλλον «φρενάρουν» την ελεύθερη πτώση των ποσοστών του.
Η Δημοκρατική Αριστερά αναδεικνύεται τέταρτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου, με 6,1%, καθώς οι πολίτες δείχνουν να επικροτούν τη μετεκλογική στάση του κόμματος. Ο Φώτης Κουβέλης παραμένει το «ισχυρό χαρτί», με υψηλή διεισδυτικότητα σε άλλους χώρους και με ρητορική που κερδίζει τόσο δεξιά όσο και αριστερά. Συρρίκνωση των ποσοστών του ΚΚΕ καταγράφονται στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση.
Κάποιοι από τους νικητές των πρόσφατων εκλογών δείχνουν ότι δύσκολα θα κρατήσουν τα υψηλά ποσοστά τους, καθώς στο σύντομο μετεκλογικό διάστημα δεν κατόρθωσαν να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες συγκεντρώνουν 3,7% στην πρόθεση ψήφου, υποχωρώντας εφτά και πλέον μονάδες από το εκλογικό ποσοστό τους, σημείο που δείχνει ότι ο κ. Καμμένος δεν κατάφερε να αναδειχθεί στον κεντροδεξιό αντιμνημονιακό πόλο του πολιτικού τοπίου. Πιθανότατα εκτός Βουλής, με βάση τη δημοσκόπηση της VPRC, θα μπορούσε να μείνει η Χρυσή Αυγή, πληρώνοντας την υπερ-έκθεση των εκπροσώπων της, τα στρατιωτικά παραγγέλματα και κάποια «μυστικά» της που βγήκαν στην επιφάνεια. Ταυτότητα και στρατηγική στην κινούμενη άμμο της σημερινής πολιτικής κατάστασης αναζητούν ο ΛΑΟΣ, η Δημοκρατική Συμμαχία, η Δημιουργία, Ξανά και η Δράση αλλά και οι Οικολόγοι Πράσινοι.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου