antonis antonopoulos
Η Μουριά (μωρεά), είναι το δέντρο που χάρισε το όνομα στο ωραιότερο νησί του κόσμου, την Πελοπόννησο, που λέγεται και Μωρέας - Μωριάς. Ίσως από τις πολλές μουριές που είχε τα παλαιότερα χρόνια, ίσως από το σχήμα της που είναι σαν μουρόφυλλο και συνδέεται με την Στερεά Ελλάδα με το 'κοτσάνι' της, τον ισθμό της Κορίνθου.
Πριν λίγα χρόνια τρώγαμε τα μούρα, δεν τα αφήναμε να πέφτουν κάτω όπως σήμερα, ούτε είχαν φτιάξει οι πονηροί γεωπόνοι τις μεταλλαγμένες - στείρες μουριές που δεν βγάζουν μούρα! Σήμερα, οι περισσότεροι που φυτεύουν μουριές, τις αγοράζουν από φυτώριο, και αυτές βγάζουν μόνο φύλλα, για να μη λερώνεται το δάπεδο, για να μη μαζεύονται μέλισσες και σφήκες. Τόσο τεμπέληδες γίναμε!... Και τόσο κομπλεξικοί είμαστε, που όταν ακούσουμε τη λέξη 'μούρα', κατ ευθείαν λέμε τους στίχους από ένα σατυρικό-ρεμπέτικο τραγουδάκι: άσπρα μουρα, μαύρα, μουρά είσαι μια παλιοχαμούρα.Δηλαδή, κατά βάθος το θεωρούμε σαν ντροπή να μαζεύει ή και να τρώει κάποιος μούρα. Οι φυσιολάτρες- γενικά- σήμερα αντιμετωπίζονται ως γραφικοί, ως ολίγον 'νούμερα'...
Η μουριά βγάζει φύλλα Μάρτη μήνα, και τα κρατά μέχρι Οκτώβρη. Τον Μάιο- Ιούνιο- Ιούλιο, ωριμάζουν οι καρποί της τα μούρα, ένα από τα καλύτερα φρούτα που πλουσιοπάροχα μας δίδει η Ελληνική Φύση. Τρώγονται ωμά, ολόκληρα. Είναι πεντανόστιμα, γλύκισμα. Μπορείς να τα βάλεις και στην κατάψυξη, μια στρώση, -όχι το ένα πάνω στο άλλο- και τα τρώς σαν παγωτό, σαν 'γρανίτα'.
Δεν θέλουν πλύσιμο τα μούρα, δεν πειράζει αν έχουν τσιμπήσει νωρίτερα και οι μελισσούλες, είναι τα καθαρότερα έντομα, τα καθαρότερα 'ζώα'.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες: η άγρια μουριά, η άσπρη, η μαύρη, η συκομουριά, κλπ. Αλλά υπάρχουν και άλλες υποκατηγορίες, λες και κάθε δέντρο έχει τη δική του νοστιμιά. Ξαδερφάκι της μουριάς είναι η βατομουριά, μόνο που βγαίνουν λίγα και είναι πολύ δύσκολο να τα μαζέψεις, ενώ τα μούρα είναι πανεύκολο. Απλώνεις το χέρι και τα κόβεις, ή ακόμα καλύτερα, στρώνεις ένα σεντόνι και κουνάς τις κλάρες. Τα ώριμα μούρα πέφτουν αμέσως... Αν φοβάσαι τις μέλισσες, πάς νωρίς το πρωΐ, ή πρίν τη δύση του ήλιου που δεν έχει μέλισσες-σφήκες. Αλλά ένας μερακλής μαζεύει τα μούρα όλες τις ώρες. Πάς με αργές κινήσεις, δεν ενοχλείς τις μέλισσες, δεν κόβεις το μούρο που τρώνε, και δεν σε πειράζουν κι αυτές...
Πολλές οι χρησιμότητες της μουριάς: γλυκός καρπός με φυσικά ζάκχαρα, πολύ καλή σκιά. Οι μουριές 'δένονται' μεταξύ τους, μέχρι και ξύλινη μικρή καλύβα μπορείς να φτιάξεις επάνω. Χρειάζεται το ανάλογο κλάδεμα. Κακώς τις παρακλαδεύουν οι αγρότες, πολύ κακώς αν τις κόβουν, γιατί 'λερώνουν τον τόπο', είναι έγκλημα! Τα φύλα τα τρώνε οι γίδες, παλαιότερα τα έδιναν στους μεταξοσκώληκες που έφτιαχναν με τη σειρά τους το μετάξι... Με το ξύλο της μουριάς φτιάχνονται οι καλύτεροι μπαγλαμάδες και τα καλύτερα μπουζούκια, σύμφωνα με τον αρχηγό του λαϊκού τραγουδιού, Μάρκο Βαμβακάρη.
Πολλές και οι χρησιμότητες του μούρου: τρώγεται ωμό, κάνεις μαμελάδα, αλλά επίσης φτιάχνεις και εξαίρετο αλκοολούχο ποτό -(κρασί-λικερ) ,όπως και ξύδι. Τα μαύρα μούρα είναι και ένα τέλειο υλικό για να χρωματίσεις ρούχα ή να βάψεις τοίχο ή ξύλο, καθώς έχει εξαίρετες χρωστικές ουσίες. Καθώς τα μαζεύεις γίνονται μωβ-μαύρα τα δάχτυλά σου. Μην τα ξεπλύνεις, απόλαυσέ τα , γλύψτα, άσε να φύγει το χρώμα μόνο του σε λίγες μέρες.
Για να κάνεις το αλκολούχο ποτό από τα μούρα είναι το πιό ευκολο πράγμα στον κόσμο. Μαζεύεις τα ώριμα μούρα, τα βάζεις στον αποχυμωτή, και το χυμό τον βάζεις σε ένα μπουκάλι που το σκεπάζεις μεν αλλά όχι αεροστεγώς, να μπορούν να βγαίνουν τα αέρια . Μετά από λίγες ώρες αρχίζει να βράζει όπως κάνει και το κρασί. Μετά από λίγες μέρες γίνεται μουρόκρασο. Μπορείς -επίσης- να βγάλεις ρακί εξαιρετικής ποιότητας.
Αλλά γιατί δεν το κάνεις κι εσύ?, πειραματίσου!. Ζούπα 20 ώριμα μούρα και βάλε το χυμό σε μια μινιατούρα. Δεν χρειάζεται να βάλεις καθόλου συντηρητικά, γίνεται μόνο του... Το πολύ-πολύ να γίνει ξύδι...
Ας προχωρήσουμε στην επένδυση, στις θέσεις εργασίας:
Βρίσκεις μερικές καλές μουριές με νόστιμα μούρα, διάφορες ποικιλίες. Κόβεις λεπτά κλαριά, Οκτώβρη μήνα ή Μάρτη, και τα μπήγεις στο χώμα. Σε τρία χρόνια δεν θα ξαναδουλέψεις. Θα μαζεύεις τα μούρα, θα τα πουλάς, θα τα κάνεις ποτό. Με 30-50 καλές μουριές και με δουλειά μόνο 2 μήνες το χρόνο, έχεις ένα πολύ καλό εισόδημα για να ζει μια οικογένεια όλο το χρόνο.
φύτεψε και φάε μούρες, κι άσε τις παλιοχαμούρες, (άσε τους άλλους να λένε ό,τι θέλουν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου