ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ....ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ....ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟ

Το παρακάτω κείμενο είναι γραμμένο από πέρυσι, που όπως λέγαμε χθες δεν το έχω δημοσιεύσει μέχρι τώρα λόγω αβροφροσύνης. Αλήθεια πίστευα τότε ότι το περιστατικό, αν και χυδαίο, έλαβε χώρα μετά από πιέσεις του τότε άρχοντα του χωριού και νουνού του νυν και παρασύρθηκε και ότι τέλος πάντων μετά θα διορθωνόταν. Άσε λέω μη ρίχνω λάδι στη φωτιά. Να όμως που διαψεύστηκα  παταγωδώς με τον χειρότερο τρόπο. Κίνησε και γη και ουρανό μαζί με κάποιους ...κυρίους από το δήμο (χαμερπή ανθρωπάκια) και έφθασαν μέχρι τον αισχρό εκβιασμό, βάζοντας το μαχαίρι στο λαιμό της δασκάλας.

Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ; ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ (ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ Κ.Τ.Λ.) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ Ο ΚΟΛΛΙΑΣ.

  Περισσότερα, πιο κοτσανάτα και ορθά κοφτά σε άλλη μας  ανάρτηση. (1).    
   
  Το καλοκαίρι του 2007, εφτά χρόνια πριν, είχα προγραμματίσει να παρουσιάσω το βιβλίο μου "ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ" στο χωριό μου στο Γιαννιτσοχώρι, μια και ήταν αφιερωμένο σε αυτό.Το βιβλίο ήταν ένα πόνημα ψυχής και στοίχημα ζωής κατατεθειμένο ως στέφανος τιμής σε μια ύψιστη δοξολογία για εκείνα τα χρόνια τα αλλοτινά. Περιλάμβανε  εν είδει ταινίας ολόκληρη την ιστορία του τόπου (λαογραφικά στοιχεία, διάφορα συμβάντα, κατοίκους, φωτογραφίες κτ.λ.). Ήταν ένα αρκετά επίπονο και κοπιαστικό έργο, αφού πέντε χρόνια περίπου το ετοίμαζα. Οπότε καταλαβαίνετε με τι λαχτάρα περίμενα την παρουσίαση στο χωριό.  Έτσι λοιπόν πρώτα από όλα μετά χαράς και συγκίνησης ήρθα σε επαφή με τον πρόεδρο της καποδιστριακής κοινότητας κ. Τριγάζη, που αγκάλιασε την προσπάθειά μου και αποδέχθηκε θερμά και τις προτάσεις μου. Οι  προτάσεις ήταν, αφενός  να είναι ο 1ος ομιλητής στην παρουσίαση και αφετέρου η παρουσίαση  να γίνει στο κοινοτικό κτίριο του χωριού και μάλιστα με όλες τις τιμές που άρμοζαν. Έτσι λοιπόν , μετά από τις απαραίτητες τελευταίες προετοιμασίες και την αποδοχή των φίλων μου άλλων ομιλητών,  απέστειλα την παρακάτω πρόσκληση:      

      Με τη βεβαιότητα της επιτυχίας και τον ενθουσιασμό μου στα ύψη κατεβαίνω πριν μερικές ημέρες στο χωριό με σκοπό, όπως ήταν φυσιολογικό να μοιράσω τις προσκλήσεις και να συμβάλω στην ετοιμασία της αίθουσας. Και σαν  ..τούβλο στο κεφάλι δυο μέρες πριν ο πρόεδρος εν ψυχρώ μου δηλώνει ότι η αίθουσα αποκλείεται να είναι έτοιμη για την προγραμματισμένη εκδήλωση.  Οι  δικαιολογίες φτηνές και  ...τιποτένιες, τις έριξε σε ..ξένες δυνάμεις. Δεν του είπα τίποτα μια και ο χρόνος έτρεχε και ευτυχώς βρέθηκε άλλος τρόπος, που τελικά αποδείχθηκε και καλύτερος. Όμως η πικρία για αυτή την ύπουλη και άνανδρη μαχαιριά μου έμεινε. Παρόλα αυτά, τα επόμενα χρόνια για το καλό του χωριού, συμπαρατάχθηκα μαζί του, πράγμα που ίδιος ομολόγησε  και μάλιστα παρά τις αντίθετες απόψεις φίλων συγχωριανών μου. Και να που φθάσαμε στις νέες εκλογές και η ιστορία επαναλήφθηκε  αλλά αυτή τη φορά σαν...φάρσα!
Αυτά .....  
 (2) Δεν γίνεται, μια και με πνίγει από τη μια το άδικο και η αγανάκτηση κι από την άλλη η μπόχα, δεν κρατιέμαι να μην καταγγείλω το νομικό του δήμου κ. Καβουρίνο για τη μεγάλη απρέπεια, που όχι μόνο συνηγόρησε και ενορχήστρωσε μια απρεπέστατη πράξη, αλλά και έγινε φυσικός αυτουργός ο ίδιος. Κύριε  δικηγόρε τα πολλά μου συγχαρητήρια αλλά να ξέρεις πως έρχεται, όπου νάναι, ο καιρός που μαζί θα τα πούμε ...εκ του συστάδην!