Όταν πήγα στην πλατεία, τα παιδιά έπαιζαν μουσική και σε λίγο βλέπω έναν τύπο, ξένο από την παρέα των μουσικών, να φέρνει ένα κύκλο, αλλά μετά να σταματά. Περίμενα μερικά λεπτά αλλά τίποτα. Στεκόταν πιο πέρα με ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι. Τον πλησιάζω και του λέω: "χόρεψε αφού χορεύεις πολύ ωραία". Πράγματι αμέσως μπαίνει στο χορό κι εγώ τον βιντεοσκόπησα. Από τα λίγα μια και καταλάβαινε αλλά δε μιλούσε ελληνικά συμπέρανα ότι ο τυπάκος είναι Σικελός. Η μεγάλη πλάκα όμως ήταν στο τέλος που μου ζήτησε χρήματα, φυσικά με τη διεθνή χειρονομία. Του δίνω που λέτε ένα ευρώ κι αυτός νευριασμένος λέει: "νο, νο, ντέκα-ντέκα". ..επέμενε. Με το που κάνω να να φύγω απλώνει το χέρι του και το παίρνει. Δεν πρόλαβα όμως να κάνω δυο βήματα, έρχεται συνοφρυωμένος, και μου δίνει το ευρώ. Μου άρεσε πολύ η λαϊκότατη μαγκιά του, διανθισμένη με ατόφια περηφάνια, οπότε τύφλα ναχει, ένα πεντάευρω που του έδωσα. Το κέρδισε με το .....μπαϊράκι του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου