Ευρώπη και προσφυγικό...

/kavouras12.blogspot.gr/

TO NEO Π.Δ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΚΟ ΚΟΛΠΟ ΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ!

      Επιτέλους μετά από ένα χρόνο από την τελευταία επέμβαση του ΣτΕ στο περιβόητο Π.Δ και αφού η σπάθα του προστίμου από την Ε.Ε. αιωρείται άνωθεν της κεφαλής μας, η κυβέρνηση εδέησε να καταθέσει το νέο σχέδιο το οποίο από προχθές (26-2-16) τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.

   Το νέο σχέδιο είναι όπως ακριβώς το είχαμε εξαγγείλει στις 13-1-16 (κλικ ΕΔΩ) μετά την επίσκεψή μας στο υπουργείο και την λεπτομερή συζήτηση με την αρμόδια περιβαλλοντολόγο κ. Κατερίνα Στυλογιάννη. Βεβαίως είχαμε εξαγγείλει τότε ότι η διαβούλευση θα λάβει χώρα σε μια βδομάδα και πήρε κοντά τις έξι. Αλλά τι να κάνουμε τέτοια ήταν η διαβεβαίωση και μάλιστα με τρόπο ρητό και κατηγορηματικό. 

     Λοιπόν το νέο σχέδιο έχει μεν σημαντικές αλλαγές τόσο ως προς τους όρους και περιορισμούς, όσο και ως προς τις ζώνες προστασίας και τον εν γένει χαρακτηρισμό, όμως έλαβε υπόψη του:

• τη γνωμοδότηση του ΣτΕ (κλικ ΕΔΩ) για αυστηροποίηση της προστασίας,
• την εγκεκριμένη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για την περιοχή 
• τις σχετικές διατάξεις των Οδηγιών της ΕΕ.

     Πλέον δεν αναφέρεται σε Περιφερειακό ή Εθνικό Πάρκο(1) και οι κύριοι χαρακτηρισμοί είναι:

• - "Περιοχή Προστασίας της Φύσης" (ΠΠΦ) που περιλαμβάνει τις αμμοθίνες και την παράκτια ζώνη από τον Αλφειό μέχρι το ρέμα του Μπραζέρη καθώς και τις εκτάσεις με σταθεροποιημένες θίνες και δασική βλάστηση.
• - "Περιφερειακή Ζώνη" που περιλαμβάνει τους προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς περί τη λίμνη Καγιάφα, τα παραποτάμια οικοσυστήματα στις εκβολές των ποταμών Αλφειού και Νέδας καθώς και τη Ζώνη Αγροτικού Τοπίου(ΖΑΤ)

   Η ζώνη ΠΠΦ είναι απόλυτης προστασίας και απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή δόμησης. Επιτρέπονται μόνο ελαφρές  κατασκευές και εργασίες που αποσκοπούν στην αναβάθμιση της προστασίας και στη προάσπιση της φυσιογνωμίας των αμμοθινικών σχηματισμών. Επιτρέπονται δε  και μερικές άλλες δράσεις όπως η θήρα, η μελισσοκομία, η εγκατάσταση ναυαγοσωστικού σταθμού. 

Εξάλλου πρέπει να τονίσουμε ότι παραμένουν οι υφιστάμενες προσβάσεις (δρόμοι) και δεν αναφέρεται η απαγόρευση της κολύμβησης το βράδυ, όπως αναφερόταν σε προηγούμενα σχέδια. 
     Στην ΖΑΤ της "Περιφερειακής Ζώνης" επιτρέπεται ο αγροτικός τουρισμός, καταστήματα εστίασης (έως 120τ.μ.), τουριστικές κατασκηνώσεις, η άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας και η αναδιάρθρωσή της (2) η κατασκευή νέων υποδομών (αγροτικοί δρόμοι, αποθήκες, βιοτεχνίες), τουριστικά καταλύματα 4 και 5 αστέρων με όριο αρτιότητας τα 20 στρέμματα (όχι σύνθετα Τουριστικά καταλύματα). Η δε δόμηση κατοικιών θα επιτρέπεται με όριο αρτιότητας τα 20 στρέμματα και μέγιστου εμβαδού τα 200 τ.μ και ύψος τα 5 μ. συν 1,5 μ. για στέγη.     

ΥΠΟΨΗ Η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΘΑ ΚΡΑΤΉΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 15-3-16   ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ (ΔΗΜΟΙ, ΣΥΛΛΟΓΟΙ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. (3)

(1) Όπως εμείς συνάγουμε από την παραπάνω αναφερόμενη συζήτηση με την κ. Στυλογιάννη, προσπάθησαν να αποφύγουν το χαρακτηρισμό Εθνικό Πάρκο διότι το ΣτΕ υπό αυτή την έννοια θα έθετε πολύ αυστηρούς όρους και περιορισμούς στην περιφερειακή ζώνη. 
(3) Ολόκληρο το σχέδιο του Π.Δ. με τους σχετικούς χάρτες και Διαβούλευση είναι στο www.ypeka.gr/
(2) Το θέμα της ελεύθερης καλλιέργειας αποτέλεσε σημείο  μεγάλης λαϊκίστικης προπαγάνδας . 
Οι θρυλικοί αντιφρονούντες ασυστόλως διέδιδαν ότι  το Π.Δ. θα βάλει χέρι ακόμη και στην αγροτική 
παραγωγή.
ΥΠΟΣΗΜΕΊΩΣΗ: Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε στα σχόλια και στις προτάσεις μας που θα
 καταθέσουμε  στη διαβούλευση και εν πρώτοις θα έχουν να κάνουν με τους αυστηρούς όρους 
δόμησης, τα υψηλά σύνορα της περιφερειακής ζώνης  στην περιοχή Ζαχάρως και Γιαννιτσοχωρίου,
τη μη σαφή αναφορά  στις δραστηριότητες αναψυχής του κοινού.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ 105.5 ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

Δεν παίζεται ο άνθρωπος !!!!!!

https://www.youtube-nocookie.com/embed/P3RBN-v6v98?rel=0

Zorba The Greek Ballet - Ankara State Opera and Ballet - Irek Mukhammedov - Zorba

Ο διάσημος Νορβηγός φωτογράφος Petter Hegre φωτογραφίζει την γυναίκα του γυμνή να κάνει yoga. Υπέροχες ΦΩΤΟ

 

 

Το όνομα του ρόδου

Βρισκόμαστε στο Μεσαίωνα του 14ου αιώνα, όπου ό,τι έχει απομείνει από τα κείμενα της αρχαίας γνώσης βρίσκεται στα χέρια της εκκλησίας. Οι μοναχοί της Ευρώπης είναι οι μόνοι που έχουν πρόσβαση στα αρχαία κείμενα καθώς πολλά από αυτά θεωρούνται επικίνδυνα εξαιτίας του ειδωλολατρικού τους περιεχομένου.

Ένας Βρετανός φραγκισκανός μοναχός, διάσημος για την πνευματική του οξύνοια, μεταβαίνει σε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων. Στο πλάι του βρίσκεται ο μαθητευόμενός του, ο έφηβος Άντσο, την εκπαίδευση του οποίου έχουν εμπιστευτεί στον μοναχό οι πάτρονοί του. Το μοναστήρι στο οποίο καταφθάνουν βρίσκεται σε βαρύ πένθος. Ένας ανεξήγητος θάνατος τρομοκρατεί τη μονή.

Ο μοναχός προσκαλείται να λύσει το μυστήριο του θανάτου, η άφιξή του όμως πυροδοτεί μια σειρά φόνων που δείχνουν να συνδέονται με ένα σπάνιο βιβλίο η ύπαρξη του οποίου αμφισβητείται: τον δεύτερο τόμο της «Ποιητικής» του Αριστοτέλη, τον σχετικό με την κωμωδία. Οι νεκροί συσσωρεύονται, αρκετοί ταυτίζουν τη μακάβρια αλληλουχία με την Αποκάλυψη του Ιωάννη και το τέλος του κόσμου. Στο μοναστήρι, τελικά, καταφθάνει ένας απεσταλμένος της Ιεράς Εξέτασης, παλιός γνώριμος του φραγκισκανού μοναχού, έτοιμος να οδηγήσει στην πυρά όσους δεν συντάσσονται με το γράμμα των εκκλησιαστικών νόμων...

Κινηματογραφική μεταφορά (1986), από τον Γάλλο σκηνοθέτη Ζαν-Ζακ Ανό, του πρώτου μυθιστορήματος που εξέδωσε ο Ουμπέρτο Έκο, το 1980, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στο χώρο της λογοτεχνίας. Το διάσημο αστυνομικό μυθιστόρημα - μεσαιωνικό χρονικό: «Το όνομα του ρόδου».

Παραγωγή: Γαλλία - Ιταλία - Γερμανία

Σκηνοθεσία: Ζαν Ζακ Ανό

Πρωταγωνιστούν: Σον Κόνερι, Φ. Μάρεϊ Αμπρααμ, Κρίστιαν Σλέιτερ, Ρον Πέρλμαν, Ελία Μπασκίν, Μάικλ Χάμπεκ, Ούρς Άλτχαους, Βέρνον Ντόμπτσεφ

                    ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΠΗΓΗ  http://ofisofi.blogspot.gr/

Άλλο και τούτο το "φασούλι"... (Όταν χέστηκε ο Ζούντεμπεργκ)

kavouras12.blogspot.gr/

ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ

Έκταση: 2.681 τ. χλμ.  Κάτοικοι: 192.340

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Πεδινός και εύφορος είναι στο μεγαλύτερό μέρος του ο νομός Ηλείας. Η παραλιακή πεδιάδα της Μανολάδας και οι εκτεταμένες πεδιάδες της Γαστούνης, της Αμαλιάδας και του Πύργου σχηματίζουν τη μεγαλύτερη πεδινή έκταση της Πελοποννήσου, την πεδιάδα της Ηλείας. Μαζί με τις κοιλάδες του Αλφειού και του Πηνειού, με τη στενή πεδιάδα του κόλπου της Κυπαρισσίας, καταλαμβάνουν έκταση 1.530.000 στρεμμάτων: Είναι το 58,7% της συνολικής έκτασης του νομού. Το ορεινό και ημιορεινό τμήμα του νομού (20,8% και 20,5%) αποτελούν οι νότιες προεκτάσεις του Ερύμανθου, τα όρη Λάμπεια (1.795 μ.), Φολόη (798 μ.), Μίνθη (1.342 μ.), Λύκαιο (1.419 μ.), Κωτύλιο (Δραγώνι, 1.240 μ.), Τετράζιο (1.388 μ.) και Όλυμπος που δεσπόζει της Ολυμπίας.Οι σημαντικότεροι ποταμοί της Ηλείας είναι ο Αλφειός, ο Πηνειός και η Νέδα. Ο Αλφειός είναι ο πολυϋδρότερος της Πελοποννήσου. Ο Πηνειός είναι ο δεύτερος μεγάλος ποταμός του γεωγραφικού αυτού διαμερίσματος. Εκτός από τη Νέδα, άλλοι μικρότεροι ποταμοί που ρέουν στο νομό είναι ο Άνιγρος, ο Ιάρδανος και ο Ελισσούς.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, ο νομός Ηλείας έχει 192.340 κατοίκους, ενώ το 1991 αριθμούσε 179.429. Όμως το ποσοστό φυσικής μείωσης του πληθυσμού είναι υψηλό και η αναλογία μαθητών Δημοτικού ανά 1.000 κατοίκους χαμηλή.Η Ηλεία είναι η πρώτη παραγωγός περιοχή πατάτας στη χώρα με 15% της συνολικής παραγωγής, η δεύτερη στην παραγωγή τομάτας με 11,6%, η πέμπτη στην παραγωγή εσπεριδοειδών και ελαιολάδου (στοιχεία του 2000). Ο νομός έχει μια από τις μικρότερες αναλογίες γιατρών ανά 1.000 κατοίκους (1,5). Ανά εκατό Ηλείους αναλογούν 9 αυτοκίνητα. 

                                 ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

 Ο ανταγωνιστής του Δία:

Γιος του Έλληνα, ο Αίολος απέκτησε πέντε κόρες κι επτά γιους, ένας από τους οποίους ήταν ο Σαλμωνέας. Κάποια στιγμή, έφτασε με τους δικούς του στην Ήλιδα, έγινε βασιλιάς της πόλης Σαλμώνη που ο ίδιος έκτισε κοντά στον ποταμό Αλφειό και παντρεύτηκε μια βασιλοπούλα από την Αρκαδία, με την οποία απέκτησε την Τυρώ. Την είπαν έτσι, επειδή τη μεγάλωναν «μη βρέξει και μη στάξει», την τάιζαν γάλα και τους βγήκε κάτασπρη και με δέρμα απαλό σαν το τυρί.

Η πρώτη γυναίκα του Σαλμωνέα πέθανε κι αυτός ξαναπαντρεύτηκε, παίρνοντας σύζυγο την Σιδηρώ. Ταυτόχρονα, καβάλησε το καλάμι. Ζήτησε από τον λαό του να τον λατρεύει σαν θεό και παρίστανε τον Δία τριγυρνώντας με ένα άρμα με μεταλλικούς τροχούς και με κρεμασμένα δεξιά κι αριστερά χάλκινα αγγεία.

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΑΡΛΑΣ

Να γιατί μάς ζηλεύουν

Να γιατί μάς ζηλεύουν οι βορειοΕυρωπαίοι!!!!!

και ψησταριά και ψυγειάκι με το ποτό μας..........(άντε τώρα να μάς μιμηθούν οι κουτόφραγκοι)...

Γιά να μην πάει τίποτα χαμένο σε περίπτωση ανακαίνισης.

Να γιατί ξεχωρίζουμε    Το μυαλό μας γεννάει ιδέες

Έχω και τρακτέρ...Είστε για βόλτα;

kavouras12.blogspot.gr/

Τα άλογα του χωριού...

Το σημερινό κείμενο του φίλου μου συγγραφέα Δημήτρη Κουκουλά είναι πολύ σχετικό με την προχθεσινή μας ανάρτηση ο "Τζαμπάσης" ή οποία τώρα δημοσιεύεται στο δικό του Blog  (κλικ ΕΔΩ)

 Παναγιώτης Διαμαντής 

Η επιστολή που ακολουθεί (από τον αναγνώστη μας κ.Δημήτρη Κουκουλά, συγγραφέα) έχει σαν αφορμή την εκπληκτική φωτογραφία με την πορεία των λύκων, κάπου στον χιονισμένο Καναδά, που αναδημοσίευσα απ' το ίντερνετ. Με την ευκαιρία, ο κ. Κουκουλάς μάς έστειλε κι ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από ένα βιβλίο του, που μιλάει για τα άλογα του χωριού, τότε που δεν είχε γεμίσει η ύπαιθρος με φορτηγά και «αγροτικά».

Και βέβαια κάνατε πολύ καλά, κύριε Διαμαντή, και μοιραστήκατε μαζί μας τη φωτογραφία με τους λύκους. Γιατί υπάρχουν πολλοί, νομίζω, αναγνώστες σας με ισχυρότατους δεσμούς με τα ζώα που δεν μας συγκινεί τόσο η λεπτομέρεια όσο η ουσία: η αυστηρά καθορισμένη διάταξη εν προκειμένω - όπως σωστά σημειώνετε.

Ιδίως εμείς που μεγαλώσαμε στα χωριά δίπλα στα οικόσιτά μας. Ο Καράς μας μάλιστα πήγαινε όργωμα-μεροκάματο με τον πατέρα μου και μας ζούσε. Μόνο που φοβάμαι να μην παρεξηγηθώ ότι εκμεταλλεύομαι τη συγκυρία για κάποιο promotion γι' αυτό που θα κάνω. Το στέλνω για σας. Ενα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου «Τα φορτηγά και άλλες ιστορίες», εκδόσεις Απόπειρα:

«...οι Τσαμπάσηδες, οι ειδικοί των αλόγων. Αξιολογούσαν το ζώο με μια ματιά που έριχναν σε διάφορα μέρη του σώματός του. Γι' αυτό και τους έπαιρναν για συμβουλάτορες όσοι πήγαιναν στα ζωοπανήγυρα για ν' αγοράσουν άλογο. Κοίταζαν τα δόντια, την κοιλιά, τους μυς των ποδιών, τα καπούλια και το στήθος.

Το τελευταίο το πρόσεχαν ιδιαίτερα μήπως είχε μαζέψει υγρά, κάτι που συνέβαινε όταν έμενε το άλογο ιδρωμένο σε κρύο ρεύμα αέρα και που για να περάσει του έβαζαν καταπλάσματα.

Στις πιο βαριές περιπτώσεις του έκαναν “βυζιγάντι”. Του χάραζαν δηλαδή το στήθος με το μαχαίρι για να φύγουν τα υγρά. Πιανότανε η ψυχή μας όταν το βλέπαμε δεμένο σε κάποια αυλή, με τη χαίνουσα πληγή γεμάτη μύγες και εκείνα τα μεγάλα μάτια να μας κοιτάζουν όλο παράπονο και ικεσία.

Έχωναν επίσης τα δάχτυλά τους στα ρουθούνια του ζώου. Το ανάγκαζαν έτσι να φταρνιστεί και να βήξει, για να δούνε μήπως έχει “τεκνοφέσι”. Μια φοβερή πάθηση που οφειλόταν στα άγανα από τα άχυρα. Περνούσαν στο αναπνευστικό σύστημα και πλήγωναν τα πνευμόνια, κάτι που καταρράκωνε σιγά σιγά το άλογο και το οδηγούσε στο θάνατο.

Δεν είχα πάει ακόμη στο Δημοτικό τότε που χάσαμε τον Καρά μας από τεκνοφέσι. Τον αγαπούσα πολύ και του άρεσε να σκύβει το κεφάλι, για να διώχνω με το χέρι μου τις αλογόμυγες που φώλιαζαν μέσα στη βαθιά λακκούβα του σαγονιού του. Εβγαζε τότε ένα υπόκωφο και χαρούμενο χλιμίντρισμα σαν να με ευχαριστούσε, ενώ έτριβε τα τεράστια χείλη του πάνω στο κουρεμένο μου κεφάλι.

Κάποια στιγμή ήρθε ο βήχας που όλο δυνάμωνε. Τις κρύες νύχτες τον παίρναμε μέσα στο σπίτι, αλλά τα γκουχ και τα γκουχ δεν έλεγαν να σταματήσουν. Ενα πρωί τον τράβηξαν κάτω στη βαθιά ρεματιά και είπαν πως τον έδωσαν σε κάποιους άλλους. Μα δεν το πίστεψα και όταν, ύστερα από κάποιες μέρες, είδα να ζυγιάζονται από ψηλά τα μαύρα κοράκια, κατάλαβα πολύ καλά γιατί είχαν έρθει...»