Χθες δεν ξέρω πώς και γιατί ψαχούλευα το αρχείο αυτής της ιστοσελίδας που συχνά είναι αντικείμενο της μελέτης σας (στη δεξιά στήλη κατ΄ έτος και μήνα) και έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση του μακρινού Απρίλη του 2012, που στην κυριολεξία με συντάραξε.
κλικ ΕΔΩ
Ναι αγαπητές μου φίλες και καλοί μου φίλοι, είμαι παραπάνω από σίγουρος ότι κραδασμός μέγας θα διαπεράσει την ψυχή σας και ισχυρές ραγάδες θα υποστεί η καρδία σας.
Ναι αυτή είναι η κοινωνία μας, αποτροπιαστική, βδελυρά και φρικαλέα αναίσχυντη και επαίσχυντη.
Ο Θεός όμως;
Παντογνώστης εστί ....Και ουκ έστι κτίσις αφανὴς ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνὰ και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς αυτού, προς ον ημιν ο λόγος. (Προς Εβραίους 4,13)Και δεν υπάρχει κανένα κτίσμα αφανές και αόρατον ενώπιον του Θεού, αλλ' όλα είναι γυμνά και ξέσκεπα.
και Παντοδυναμος.. ό νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ (σύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας).
και Φιλεύσπλαχνος ο αμέτρητων έχων το έλεος (1)
Δεν τα βλέπει αυτά τα πράγματα στις παλιές και νέες φαβέλες....
Δεν θωρεί τα παιδάκια να πνίγονται στα σαπιοκάραβα και άλλα να λιώνουν σαν τα κεράκια από την πείνα και από τη δίψα;
Έτσι να κάνει το μικρό του δακτυλάκι....και όμως!!!
Θα παρακαλούσα θερμά τον φίλο μας τον Γιάννη τον Δέδε να μας γράψει δυο κουβέντες...
Μ΄ ακούς Παπαγιάννη;
Εσείς οι άλλοι ακούσατε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου