Ποτέ δεν κάνω τον πολύξερο, τον ξερόλα αν και είμαι αρκετά ταξιδεμένος με εμπειρία μερικών δεκαετιών. Πολλά έχουν δει τα μάτια μου και πολλά πρόσωπα έχω όχι απλώς γνωρίσει αλλά έχω νταραβεριστεί. Εννοείται ότι μιλώ για το κοινωνικό και πολιτικό γήπεδο και όχι το οικονομικό, το επιχειρηματικό που μου είναι εντελώς ξένο από τη φύση μου.
Με αυτό λοιπόν το πρίσμα, μια μέρα πριν τις γιορτές επισκέφτηκα τον φίλο μου τον Νικήτα στο εργαστήριο του [οδοντοτεχνίτης ων] σε ένα μεγάλο υπόγειο στο Γαλάτσι, στην οδό Ύδρας, διπλανή στην οδό Κυπαρισσίας και έπαθα την πλάκα μου.
Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά αλλά ήταν μια τρανταχτή επιβεβαίωση.
Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά αλλά ήταν μια τρανταχτή επιβεβαίωση.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Ο Νικήτας κατάγεται από του Τζελέχοβα, που τώρα λέγεται Αμυγδαλιές, ορεινό χωριό κοντά στη Ανδρίτσαινα. Έχει πάρει γυναίκα από την Κοπάνισα [Καρυές], πρώτη ξαδέρφισσα του πρώτου μου ξαδέλφου, εξού και τον γνώρισα. Από την αρχή έχω μείνει έκθαμβος για τις πολύπλευρες δεξιότητές του. Με ένα λόγο δεν του φεύγει τίποτα, μπιτζάρης που λέμε, σκαλτσοβιομήχανος. Και τι δεν κάνει και τι δε χειρίζεται. Όλα αυτά που έφτιαχναν στο χωριό του τα έμαθε σαν τον καλύτερο μαθητή. Τυροκομεί και δη γραβιέρες σπάνιες, έχει παστό, τσιγαρίδες, παστά κοτσύφια και τσίχλες, βάζει κάθε χρόνο κρασί και το κελάρι του είναι γεμάτο με πολυχρονεμένους και πολύχρονους οίνους κατάξανθους, ολοκόκκινους σαν το παντζάρι και ξηρούς σαν το κλιμα στο χωριό του, στις δε απόκριες καταπιάνεται με τα τορνευτά λουκάνικα, τη μυρωδάτη οματιά με καυκαλίδες και μυρώνια και ένα καυτερό σαν παστουρμά που είναι πρώτο με τις φασουλάδες.
Και μάγειρας πρώτος, αλλά καλύτερα να δείτε την ταινία και να του και να στείλετε ένα χαιρετισμό νοητό στου Τζελέχοβα!
Ο Νικήτας κατάγεται από του Τζελέχοβα, που τώρα λέγεται Αμυγδαλιές, ορεινό χωριό κοντά στη Ανδρίτσαινα. Έχει πάρει γυναίκα από την Κοπάνισα [Καρυές], πρώτη ξαδέρφισσα του πρώτου μου ξαδέλφου, εξού και τον γνώρισα. Από την αρχή έχω μείνει έκθαμβος για τις πολύπλευρες δεξιότητές του. Με ένα λόγο δεν του φεύγει τίποτα, μπιτζάρης που λέμε, σκαλτσοβιομήχανος. Και τι δεν κάνει και τι δε χειρίζεται. Όλα αυτά που έφτιαχναν στο χωριό του τα έμαθε σαν τον καλύτερο μαθητή. Τυροκομεί και δη γραβιέρες σπάνιες, έχει παστό, τσιγαρίδες, παστά κοτσύφια και τσίχλες, βάζει κάθε χρόνο κρασί και το κελάρι του είναι γεμάτο με πολυχρονεμένους και πολύχρονους οίνους κατάξανθους, ολοκόκκινους σαν το παντζάρι και ξηρούς σαν το κλιμα στο χωριό του, στις δε απόκριες καταπιάνεται με τα τορνευτά λουκάνικα, τη μυρωδάτη οματιά με καυκαλίδες και μυρώνια και ένα καυτερό σαν παστουρμά που είναι πρώτο με τις φασουλάδες.
Και μάγειρας πρώτος, αλλά καλύτερα να δείτε την ταινία και να του και να στείλετε ένα χαιρετισμό νοητό στου Τζελέχοβα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου