Δημητράκης ΚουκουλάςΟι πωλητές, δηλαδή, βιβλίων από «δεύτερο χέρι» γνώρισαν την πρώτη ακμή τους πριν καμιά 50αριά χρόνια κυρίως με επιστημονικά συγγράμματα που τότε δεν δίνονταν δωρεάν και με φοιτητική πελατεία. Είχαν ειδικές άδειες και έστηναν τα «καταστήματά» --κάτι ξύλινες ντουλάπες με ράφια και αλυσίδα με λουκέτο-- γύρω από τη Νομική και την Ασκληπιού. Πουλούσαν επίσης και λογοτεχνικά βιβλία σε προσιτές για τους φοιτητές τιμές. Αργότερα με τη δωρεάν χορήγηση των φοιτητικών συγγραμμάτων και τη σταδιακή αύξηση των εισοδημάτων, σιγά-σιγά το επάγγελμα εξέλειπε. Μόνο στο Μοναστηράκι είχαν μείνει 2-3 μαγαζιά με βιβλία εξαντλημένων εκδόσεων και πανάκριβα. Κανά δυο μαγαζιά υπήρχαν και στα Εξάρχεια με όλα τα είδη και σε προσιτές τιμές. Τα τελευταία χρόνια οι ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΣ επέστρεψαν δριμύτεροι. Γέμισε ο τόπος. Όλα τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα γύρω από την Ακαδημίας την Ασκληπιού και τη Σόλωνος είναι κατάφορτα όχι μόνο από μεταχειρισμένα βιβλία αλλά και ολοκαίνουργα και αδιάβαστα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα κυριακάτικα παζάρια του Πειραιά και του Ελαιώνα ή και με τον πεζόδρομο της Ακρόπολης και το Θησείο. Ακόμη και στη Βαρβάκειο, όχι στα κρέατα, αλλά από την άλλη μεριά με τα μανάβικα υπάρχουν δυο Πακιστανοί. Και νομίζω πως δεν είναι μόνο το οικονομικό κίνητρο που συμβαίνει αυτό –σίγουρα ένα βιβλίο των 15 ευρώ είναι πανάκριβο—αλλά το άλλο στοιχείο του φαινομένου είναι αυτό που ανησυχεί. Πολλοί κληρονόμοι ανθρώπων που διάβαζαν, παιδιά ανίψια κι εγγόνια, φωνάζουν τους παλιατζήδες να τους απαλλάξουν από το άχρηστο φορτίο του «άγνωστου» γι αυτούς είδους που λέγεται βιβλίο. Και οι εξευτελιστικές τιμές που διατίθενται στο κοινό (1-5 ευρώ) μεταξύ τους πολλά τα αριστουργήματα, σε πείθουν πως αυτά τα βιβλία κυριολεκτικά χαρίζονται στους παλιατζήδες. Που χρόνος για διάβασμα με τις πλατφόρμες της NOVA και της COSMOTE το FACEBOOK και το TWITTER. Μόνο κάτι γέροι και κάποιες πιο νέες γυναίκες ασκούν ακόμη το σπορ της ανάγνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου