Ο θαυμάσιος πίνακας του ΑΡΗ είναι έργο του Στάθη Πάνου, γιου των αγαπητών μας φίλων Αρετής και Δημητράκη. Τον απαλλοτρίωσα από την έκθεση ζωγραφικής που γίνεται στη γκαλερί "Χρυσόθεμις "στο Χαλάνδρι αφενός γιατί είναι ένα έργο υψηλής καλλιτεχνικής ποιότητας και αφετέρου γιατί αυτές τις ημέρες είμαι έντονα φορτισμένος με το έπος της Εθνικής Αντίστασης. Και ιδού ο λόγος:
Παρευρέθηκα σε δυο παρουσιάσεις βιβλίων, η μια κοντά στην άλλη, που αναφέρονται σε δυο άγνωστες πτυχές της Αντίστασης. Το ένα είναι του Γιώργου Πασαμήτρου " ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΧΡΟΝΙΑ 1940-1944" για τη δράση του ΕΛΛΑΝ και τα τραγικά γεγονότα στην Ερμιονίδα, στις Σπέτσες και στην Ύδρα τον Ιούνιο του ΄44 και το άλλο το βιβλίο "Η κραυγή της σιωπής" του Σπύρου Τζόκα για την τραγική ιστορία του μεγάλου ποδοσφαιριστή του Μεσοπολέμου Σπύρου Κοντούλη και της μικρασιάτικης οικογένειάς του, που τον ντουφέκισαν οι Γερμαναράδες.
Καπάκι με αυτά ήταν και η συνάντησή μου με τον ιστορικό Παντελή Μούτουλα, συγγραφέα αρκετών βιβλίων για εκείνα τα μεγάλα χρόνια, ανάμεσα στα οποία προέχει το "ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 1940-45"
Και στα τρία βιβλία, στην ιστορική τους αξία, συμπεριλαμβάνεται και το μεγαλείο του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ως προς το ήθος και την εθνική αντίληψη, κόντρα στην ακραία και άστοχη πολιτική που εξέφραζαν πολλά δογματικά και στενόμυαλα μέλη του ΚΚΕ, και πολλάκις και αυτό το ίδιο, αιτία πολλών εξτρεμισμών.
Και στα τρία βιβλία, στην ιστορική τους αξία, συμπεριλαμβάνεται και το μεγαλείο του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ως προς το ήθος και την εθνική αντίληψη, κόντρα στην ακραία και άστοχη πολιτική που εξέφραζαν πολλά δογματικά και στενόμυαλα μέλη του ΚΚΕ, και πολλάκις και αυτό το ίδιο, αιτία πολλών εξτρεμισμών.
Ειρήσθω δε, το Ολοκαύτωμα του Λεπρέου τον Ιούλιο του ΄44, δεν το έχω συναντήσει να αναφέρεται σε κανένα ιστορικό βιβλίο.
[Για αυτό το θέμα, περίπου άγνωστο, σε επόμενη ανάρτηση]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου